Φεβρουάριος 2020, το καρότο: Τις ημέρες των εκλογών στο σωματείο των εργαζόμενων η κυβέρνηση άφηνε να εννοηθεί, μέσω  συνδικαλιστών, ότι οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (τα οποία τέθηκαν υπό καθεστώς ειδικής διαχείρισης με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στις 8/3/2018 ) θα πάρουν αυξήσεις και μπόνους.

Υπήρξε, μάλιστα, προς επιβεβαίωση, συγκεκριμένη ανάρτηση στο site του υπουργείου Άμυνας που αναφερόταν σε τρόπους υποστήριξης και ενίσχυσης των εργαζομένων (δείτε αναλυτικά: http://www.mod.mil.gr/anakoinoseis-typoy/synantisi-yetha-nikolaoy-panagiotopoyloy-me-ergazomenoys-toy-enae), αλλά τελικά όλες αυτές οι δεσμεύσεις για αυξήσεις και ενισχύσεις αποδείχθηκαν “φούμαρα”. Την ίδια περίοδο βέβαια, αξιοποιήθηκαν μέχρι λεωφορεία για την μεταφορά των εργαζόμενων, τα οποία λίγο μετά τις εκλογές του σωματείου “κόπηκαν”.

Απρίλιος – Μάιος 2020, το μαστίγιο: Βρισκόμαστε στο τρίτο δεκαήμερο του Μαΐου και οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί  για τον Απρίλιο. Η αναμενόμενη παράταση της χρηματοδότησης για την εκτέλεση εργασιών ολοκλήρωσης των υποβρύχιων αλλά και συνοδών αυτών πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού που έληγε στα τέλη Μαρτίου (δηλαδή ο τρόπος που έχει επιλεχθεί εδώ και χρόνια για να επιβιώνουν τα Ναυπηγεία και οι εργαζόμενοι σε αυτά αλλά και μέσα από αυτόν  το ΠΝ να συντηρεί μεγάλο εύρος του στόλου του) καθυστέρησε χαρακτηριστικά.

Μόλις στις 20/5/20 και μετά τις αντιδράσεις των εργαζόμενων για τη μη καταβολή της μισθοδοσίας τους, δρομολογήθηκε διέξοδος μέσω τροπολογίας σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας. 

Ο Πέτρος Αναστασιάδης, μέλος του Δ.Σ. του σωματείου, κάνει λόγο μέσω του Left.gr για συνειδητή καθυστέρηση και εμπαιγμό των εργαζόμενων προκειμένου οι τελευταίοι να σταματήσουν, υπό την αβεβαιότητα που προκαλεί η καθυστέρηση της μισθοδοσίας, να διεκδικούν “αυτά που μας αναλογούν και συγκεκριμένες πολιτικές μας τα έκοψαν”: την καταβολή ολόκληρου του μισθού τους στην ώρα του και όχι του πετσοκομμένου κατά 35% (οι εργαζόμενοι υποαμοίβονται εδώ και πάνω από 5 χρόνια).

“Όσο και αν επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό μας, το ζητούμενο είναι η επόμενη μέρα για τα ναυπηγεία, με τη διασφάλιση των χρημάτων που μας οφείλονται, των ενσήμων 18 μηνών που μας στερούν και του συνόλου των θέσεων εργασίας”, προσθέτει ο Π. Αναστασιάδης.

Ο ίδιος και οι περίπου 700 συνάδελφοί του πληρώνονται εδώ και περίπου 6 χρόνια με το 65% του προηγούμενου μισθού τους με βάση τις εργασίες κατασκευής, επισκευής και συντήρησης πλήθους πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού. Τα χρήματα που τους οφείλοντια ξεπερνούν τα 150.000.000 ευρώ.

Η δαπάνη μισθοδοσίας του συνόλου των εργαζόμενων στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας καλύπτεται με τροπολογίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ανά τακτά διαστήματα. Η προτελευταία είχε κατατεθεί τον Οκτώβριο του 2019 και η τελευταία κατατέθηκε καθυστερημένα, όπως προαναφέραμε, στις 20/5/20

“Ρεαλιστική λύση η κρατικοποίηση”

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θεωρεί ότι με τις τροπολογίες αυτές ουσιαστικά δίνει πίστωση χρόνου για τη συνέχιση της λειτουργίας των ναυπηγείων, ενόσω παράλληλα εξελίσσεται η διαδικασία εξεύρεσης ιδιώτη επενδυτή.

Έτσι, με πρόσφατη τροπολογία (Φεβρουάριος 2020) “ρύθμισε” σειρά θεμάτων για τη σύννομη λειτουργία των ναυπηγείων Σκαραμαγκά ώστε να μπορέσουν αυτά να βγουν σε διαγωνισμό από τον ειδικό διαχειριστή (βλέπε περισσότερα: https://www.kathimerini.gr/1064325/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/taktopoihsh-nayphgeiwn-skaramagka-gia-na-pwlh8oyn).

Η τελευταία παράταση λήγει τον Σεπτέμβριο του 2020 και άρα, μέχρι τότε πρέπει να έχει διενεργηθεί ο διαγωνισμός. Τότε λήγει και η πρόβλεψη για την νέα χρηματοδότηση για μισθοδοσία.

Ωστόσο, η παράταξη “Συσπείρωση εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά” (με αναφορά στον χώρο της Αριστεράς), στην οποία ανήκει ο Π. Αναστασιάδης, θεωρεί ότι, στην παρούσα συγκυρία, υπάρχει ανοιχτό παράθυρο για κρατικοποίηση των ναυπηγείων καθώς μόνο έτσι μπορούν “να λειτουργούν τόσο προς όφελος της κοινωνίας όσο και των εργαζομένων”.

Και η προηγούμενη κυβέρνηση, θυμίζει ο εργαζόμενος, είχε ως ορίζοντα την ανεύρεση νέου επενδυτή, σε συμφωνία και με την Κομισιόν.

Όμως, το περιβάλλον σήμερα έχει αλλάξει: η κρατικοποίηση, σύμφωνα με τον συνομιλητή μας, προβάλλει πλέον ως ρεαλιστική λύση δεδομένης της κατεύθυνσης που δίνει η Ε.Ε. λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.

Αναφέρεται στο Προσωρινό Πλαίσιο Υποστήριξης (Temporary Framework) που υιοθέτησε από τις 19/3/20 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (περισσότερα εδώ: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/IP_20_496) και το οποίο μετέβαλε άρδην το πλαίσιο για την κρατική ενίσχυση βάσει του Άρθρου 107 της Συνθήκης της ΕΕ.

Το πλαίσιο παρέχει τις παρακάτω νέες δυνατότητες:

• Απευθείας κρατικής εγγύησης και φορολογικών ελαφρύνσεων

• Απευθείας κρατικής ενίσχυσης σε ίδια κεφάλαια με μετοχοποίηση χρέους 

• Απευθείας χορήγησης κρατικών δανείων με προνομιακούς όρους σε μεγάλη κλίμακα και χωρίς δημοσιονομικό όριο 

• Δυνατότητας βραχυπρόθεσμης ασφαλείας εξαγωγών 

• Εγγύησης για τραπεζικό δανεισμό που μπορεί να είναι εκτεταμένης κλίμακας 

• Δικλείδες ασφαλείας στο τραπεζικό σύστημα ως οχήματος μεταφοράς ενισχύσεων σε δανειολήπτες

Μέσω του ήδη υπάρχοντος πλαισίου και των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση μη χρηματοπιστωτικών προβληματικών επιχειρήσεων (2014/C 249/01), υπάρχει η δυνατότητα ταχείας αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων με κρατικό δανεισμό.

“Η συγκεκριμένη κατεύθυνση της ΕΕ, όπως έχει αναδειχθεί και σε επίκαιρη επερώτηση 54 βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις 4/5/20 (σ.σ.: βλέπε αναλυτικά: https://www.syriza.gr/article/id/91124/Epikairh-Eperwthsh-53-boyleytwn-SYRIZA-gia-thn-enischysh-twn-epicheirhsewn-kai-thn-aksiopoihsh-twn-newn-dynatothtwn.html), είναι ξεκάθαρη. Μέσα από αυτή την διαδικασία είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν, τόσο τα χρήματα που μας οφείλονται, όσο και οι θέσεις εργασίας”, σημειώνει ο Π. Αναστασιάδης.

Ωστόσο, προσθέτει, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει εξαγγείλει μέχρι σήμερα κανένα μέτρο για την κάλυψη προβληματικών επιχειρήσεων.

Χρειάζεται ιδιώτης επενδυτής;

“Τα 6 χρόνια λειτουργίας του ναυπηγείου με το Πολεμικό Ναυτικό έχουν αποδείξει ξεκάθαρα πόσο πιο φθηνά εκτελούνται έργα, όταν απουσιάζουν από την παραγωγική διαδικασία οι κρατικοδίαιτοι επενδυτές, εξοικονομώντας έτσι τεραστία ποσά για το Ελληνικό Δημόσιο”, τονίζει ο εργαζόμενος.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του (τότε) Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Αντιναύαρχου Γ. Γιακουμάκη, τον Δεκέμβριο του 2016, κατά την τελετή εγκαινίων για τον νέο προσομοιωτή διαρροής της Σχολής Ελέγχου Βλαβών του Κέντρου Εκπαίδευσης Παλάσκας περί “υποπολλαπλάσιου κόστους” σε ένα “άρτιο έργο, εντός χρονοδιαγράμματος”, χάρη στην εμπλοκή των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά υπό το συγκεκριμένο καθεστώς χωρίς δηλαδή την παρουσία κάποιου ιδιώτη. 

Πράγματι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο εν λόγω προσομοιωτής κόστισε μόλις 250.000 ευρώ ενώ στην “αγορά” το κόστος μπορεί να άγγιζε μέχρι και τα 4.000.000 ευρώ.  

Βέβαια, την ίδια στιγμή, οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, ακολουθώντας το μοντέλο άλλων επιχειρήσεων (βλέπε ΛΑΡΚΟ), στοχεύουν στην απαξίωση των Ναυπηγείων, ώστε, είτε να μη λειτουργήσουν ποτέ, είτε να δοθούν έναντι συμβολικού τιμήματος και ενδεχομένως με έμμεση κρατική χρηματοδότηση σε επιχειρηματίες που θα διαθέτουν τις κατάλληλες πολιτικές διασυνδέσεις (μία τεκμηριωμένη ανάλυση για το ζήτημα εδώ: https://left.gr/news/i-larko-o-skaramagkas-kai-neo-paragogiko-montelo).

Μένει να δούμε αν οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να επιβάλουν λύση που να είναι επωφελής τόσο για αυτούς, όσο και το δημόσιο συμφέρον...