Με αφετηρία το Οχάιο, διασχίζοντας στη συνέχεια το Κεντάκι, το Τενεσί, την Αλαμπάμα, το Τέξας και τη Λουιζιάνα, η Κέστελαϊν βρέθηκε μπροστά σ' έναν άτυπο «στρατό» παιδιών, που χειρίζονται με άνεση, εξ απαλών ονύχων, τουφέκια και καραμπίνες.
Αμπι, 7 ετών: «Φοβάμαι τα ζόμπι και τις αρκούδες»
Οι γονείς έδειχναν «προσεκτικοί» και «υπεύθυνοι» με τα όπλα τους, κλειδώνοντάς τα σε ντουλάπια και χρηματοκιβώτια. Πιστεύουν ακράδαντα πως, μέσω της κατάλληλης εκπαίδευσης των παιδιών τους, εξασφαλίζουν την προστασία τους.
Δεκαπέντε οικογένειες της επέτρεψαν να απαθανατίσει τα παιδιά τους. Δεκαπέντε πορτρέτα, τραβηγμένα σε παιδικά υπνοδωμάτια με τους πρωταγωνιστές και τις πρωταγωνίστριες να ποζάρουν αυθόρμητα με τα τουφέκια τους ανά χείρας ανάμεσα σε λούτρινα παιχνίδια και κουκλόσπιτα.
Κέιλι, 6 ετών: «Φοβάμαι τον μπαμπούλα»
Μια τρομακτική, σουρεαλιστική σχεδόν απεικόνιση μιας μερίδας της αμερικανικής πιτσιρικαρίας, που γαλουχείται να πιστεύει πως ένα όπλο συνιστά καθημερινό εργαλείο αυτοάμυνας και όχι επίθεσης, ικανό να σώζει και όχι να παίρνει ζωές.
Το ύψιστο μέλημα των γονιών για οικιακή αυτοπροστασία και ασφάλεια οδήγησε την Κέστελαϊν να ζητήσει από τα «μοντέλα» της να περιγράψουν και να ζωγραφίσουν ό,τι τα τρομάζει περισσότερο, προκειμένου να εκθέσει τα σημειώματά τους δίπλα στις φωτογραφίες. «Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η αρκούδα», έγραψε ο 7χρονος Μπέντζαμιν, «γιατί αν μπεις στα λημέρια της, σε κυνηγάει για πολλή ώρα».
Τέιτουμ, 6 ετών: «Φοβάμαι τους λυκάνθρωπους»
«Αυτό που με φρικάρει εντελώς είναι να δω έναν δεινόσαυρο», ανέφερε η 8χρονη 'Αμπυ. Ούτε τα αγόρια ούτε τα κορίτσια έκαναν λόγο για ληστές, διαρρήκτες, κακοποιούς…
Βίκυ Καπετανοπούλου
