to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

21:32 | 04.08.2012

πηγή: https://left.gr/91

Πολιτισμός

Καλύτερη ταινία όλων των εποχών: Ο «Δεσμώτης του ιλίγγου» στην κορυφή

Μπορεί η ιστορία του κινηματογράφου να μη γράφεται με αυτόν τον τρόπο, ωστόσο το γεγονός έχει τη σημασία του: Ο Δεσμώτης του ιλίγγου του Άλφρεντ Χίτσκοκ εκθρόνισε έπειτα από μισό αιώνα ψηφοφοριών τον Πολίτη Κέιν του Όρσον Γουέλς από την πρώτη θέση της λίστας για την «καλύτερη ταινία όλων των εποχών».



Κάθε δέκα χρόνια, το περιοδικό Sight & Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (ΒFI) θέτει το ερώτημα για την καλύτερη ταινία όλων των εποχών σε περισσότερους από χίλιους κριτικούς κινηματογράφου, καθηγητές πανεπιστημίου, προγραμματιστές φεστιβάλ, διανομείς... Επί 50 χρόνια ο Πολίτης Κέιν (1941) του Γουέλς κατακτούσε την πρώτη θέση. Πριν από μία δεκαετία είχε ανακηρυχθεί πάλι «καλύτερη ταινία όλων των εποχών», όμως η διαφορά του από τον Δεσμώτη του ιλίγγου ήταν μόλις πέντε ψήφοι. Φέτος το Vertigo, όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος του Δεσμώτη, κέρδισε άνετα την πρώτη θέση με 34 ψήφους διαφορά από τον Πολίτη Κέιν. Ίσως έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η ψηφοφορία συμπίπτει με ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Άλφρεντ Χίτσκοκ που διοργανώνει το BFI.

Ο Δεσμώτης του ιλίγγου, παραγωγής 1958, αναζητά τη «συνενοχή» του βλέμματος του θεατή στην περιπέτεια ενός πρώην αστυνομικού (Τζέιμς Στιούαρτ), που παρασύρεται από την ονειρική γοητεία μιας γυναίκας που έχει αναλάβει να φυλάξει (Κιμ Νόβακ). Στο δεύτερο μέρος της ταινίας ο ήρωας λειτουργεί ως Πυγμαλίωνας που θέλει να διαμορφώσει το «δημιούργημά» του στην τέλεια γυναίκα, με μια εμμονική και αυτοκαταστροφική προσήλωση.

Τρίτο στη λίστα του Sight & Sound βρέθηκε το Tokyo Story (1953) του Γιασουχίρο Όζου, τέταρτος O κανόνας του παιχνιδιού του Ζαν Ρενουάρ και ακολουθούν Η αυγή (1927, Φ. Μουρνάου), 2001: Η οδύσσεια του διαστήματος (1969, Στάνλεϊ Κιούμπρικ), Η αιχμάλωτος της ερήμου (1956, Τζον Φορντ), Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή (1929, Τζ. Βέρτοφ), Το πάθος της Ζαν Ντ' Άρκ (1927, Κ. Ντράγιερ) και Οκτώμισι (1963, Φεντερίκο Φελίνι).

Κ.Τ.

Πηγή: Η Αυγή

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)