Κι όμως κύριε Νίκο η ιστορία σας διέψευσε. Ο κόσμος άλλαξε και για τον Κεμάλ και για όλους μας. Ο κόσμος μας μίκρυνε, στριμώχτηκε και κόντυνε σαν σκοροφαγωμένο μανίκι. Αν για τους δικούς σας τους καιρούς η στασιμότητα ήταν κατάρα, τι να πούμε κι εμείς κύριε Νίκο; Τι να πούμε για τα στερητικά άλφα που γέμισε ο κόσμος μας; Δεν μείναμε ούτε καν στα ίδια. Στα μίζερα και στα στρεβλά των δικών σας των καιρών. Κάναμε βήματα κύριε Νίκο. Μα προς τα πίσω.

Πιο πίσω κι από σας επήγαμε. Σας ξεπεράσαμε και σας διαψεύσαμε. Κι εσάς και τον Κεμάλ. Τόσο που ακόμα κι ο δικός σας κόσμος φαντάζει πια ονειρικός. Που να το φανταστείτε κύριε Νίκο πως ο κόσμος θα άλλαζε; Πως θα γινότανε αγνώριστος μέσα από τους παραμορφωτικούς καθρέφτες των ημερών μας.

Καλημέρα Κεμάλ, ο κόσμος μας τελικά άλλαξε και έγινε σκατά.