to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Κάλεσμα του Blockupy: Στην Ελλάδα με αγάπη

«Επειδή η μεγάλη ανατροπή που αρχικά πραγματοποιήθηκε μέσω την Ελληνικών εκλογών, μπορεί να είναι μόνο μία πανευρωπαική ανατροπή, είναι δυνατό να ολοκληρωθεί στους δρόμους και τις πλατείες όλης της Ευρώπης - Οι κινητοποιήσεις του Blockupy στην Φρανκφούρτη στις 18 Μαρτίου θα είναι μία πρώτη απάντηση με αυτό τον τρόπο. Καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν»


ΕΔΩ το κείμενο στα αγγλικά

Η μετάφραση (οι υπογραμμίσεις του left.gr):

Η ώρα του Κυρίου, έρχεται σαν κλέφτης στην μέση της νύχτας, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, την κοινότητα στην οποία τώρα υπάρχει η σύγχρονη ελληνική πόλη της Θεσσαλονίκης. Μία απίστευτη σύμπτωση μιας και σήμερα ξανά ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία νέα εποχή, μία εποχή που ξέσπασε μάλλον ξαφνικά έχοντας τις ρίζες της στην Ελλάδα. Οι προκλήσεις αυτής της νέας εποχής, δεν εξαρτώνται απλά από την δυνατότητα κάποιας κυβέρνησης να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των ψηφοφόρων, επειδή οι μεγάλες αλλαγές που πλησιάζουν και που εγκαινιάστηκαν από τις Ελληνικές Εκλογές, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από μία κυβέρνηση και σίγουρα όχι από μία κυβέρνηση που είναι μόνη της.

Ποια είναι η μεγάλη αυτή αλλαγή που πραγματοποιήθηκε από τους Έλληνες ψηφοφόρους και την Κυβέρνησή τους; Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτής της αναταραχής που οι λεγόμενοι «θεσμοί» προσπαθούν να αναιρέσουν; Ως πρώτο βήμα, επιβάλλεται να απαγορευτεί σε αυτούς τους θεσμούς να μας μετατρέψουν όλους σε οφειλέτες. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και η Κυβέρνησή τους δηλώνουν συνοπτικά: Είμαστε αθώοι. Θα επιστραφεί η ευθύνη των χρεών προς τους πραγματικούς οφειλέτες: τους ίδιους τους θεσμούς, τις χρηματοοικονομικές αγορές, τις κυβερνήσεις τους, τις διεφθαρμένες ελίτ -οπουδήποτε και οποιοιδήποτε και αν είναι- και η λογική που τους συνδέει. Το ελληνικό μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Δεν πληρώνουμε το χρέος σας.

Το δεύτερο βήμα αυτής της μεγάλης αλλαγής είναι να μετατρέψει το πρόβλημα του χρέους από ένα Ελληνικό πρόβλημα (ή Ισπανικό ή Πορτογαλικό κλπ), σε ένα Ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αν θέλαμε να το διατυπώσουμε λίγο πιο θετικά: Απορρίπτοντας την ευθύνη αυτού του μεγάλου χρέους, οι Έλληνες ψηφοφόροι και η Κυβέρνησή τους απαιτούν με την σειρά τους μία Δημοκρατική Ευρώπη.  Ζητούν μία Ευρώπη που θα παρέχει σε όσους ζουν στην επικράτειά της, ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση για τα δικαιώματά τους και συνεπώς στον κοινωνικό πλούτο. Σε αντίθεση με αυτό, ο στόχος των «θεσμών» και των πελατών τους είναι να υποτάξουν όλη την Ευρώπη σε ένα χρέος που δεν μπορεί να αποπληρωθεί ποτέ.

Αυτή η υποταγή αναφέρεται συχνά ως λιτότητα και σχετίζεται με μία φετιχοποιημένη «μαύρη» οικονομική πολιτική. Ο κανόνας της λιτότητας επιθυμεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι όλοι μας – και μαζί και η ίδια η δημοκρατία- είμαστε χρεωμένοι στην οικονομία. Η πολιτική δήλωση που συνοδεύει το παραπάνω, είναι ότι η Ευρώπη θα συνεχίσει να είναι υποταγμένη στην Γερμανία. Ως εκ τούτου το βασικό τρίτο βήμα της ανατροπής είναι η αντικατάσταση της οικονομίας με την πολιτική δράση και την δημοκρατία.

Η ζωή μας δεν μπορεί να υπολογιστεί με μία καλοφτιαγμένη φόρμουλα και μία εύχρηστη αριθμομηχανή. Το να είσαι αλληλέγγυος με τους Έλληνες και την Κυβέρνησή τους δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από το να είσαι αλληλέγγυος με μία Ευρώπη η οποία από τώρα και στο εξής  υποβάλλεται σε μία διαδικασία εκδημοκρατισμού. Ωστόσο, μία τέτοια διαδικασία δεν μπορεί απλά να είναι μία κυβερνητική πράξη από μόνη της καταδεικνύοντας έτσι την πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Οι Ελληνικές εκλογές απεικονίζουν μία συμπύκνωση της πολυετούς αντίστασης εκατομμυρίων ανθρώπων στους δρόμους και τις πλατείες των πόλεών τους, στην Θεσσαλονίκη και αλλού. Η υπεράσπιση αυτής της Κυβέρνησης και η υπεράσπιση της ίδιας της δημοκρατίας θα πρέπει να προχωρήσουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Επειδή η μεγάλη ανατροπή που αρχικά πραγματοποιήθηκε μέσω των Ελληνικών εκλογών, μπορεί να είναι μόνο μία πανευρωπαϊκή ανατροπή, είναι δυνατό να ολοκληρωθεί στους δρόμους και τις πλατείες όλης της Ευρώπης.

Οι κινητοποιήσεις του Blockupy στην Φρανκφούρτη στις 18 Μαρτίου θα είναι μία πρώτη απάντηση με αυτό τον τρόπο. Καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν. Όχι μόνο η ώρα του Κυρίου άλλα και των ανθρώπων, είναι που πλησιάζει σαν κλέφτης μέσα στην νύχτα.

"Δεν είναι οι Έλληνες, είναι ο Καπιταλισμός ηλίθιε": αφίσα-κάλεσμα για το Blockupy

Πρώτες υπογραφές:

Sonja Buckel (Πολιτική επιστήμονας και Δικηγόρος, Kassel), Rita Casale (Φιλόσοφος, Wuppertal), Dietmar Dath (συγγραφέας, Frankfurt), Fabian Kessl (εκπαιδευτικός και κοινωνικός επιστήμονας, Essen), Regina Kreide (πολιτικός επιστήμονας, Gießen), Stephan Lessenich (Κοινωνιολόγος, München), Kathrin Röggla (συγγραφέας, Berlin), Margit Rodrian-Pfennig (πολιτικός επιστήμονας, Frankfurt), Hartmut Rosa (κοινωνιολόγος, Jena), Thomas Seibert (φιλόσοφος, Frankfurt/M), Margarita Tsomou (συνεκδότης του περιοδικού Missy Magazin, Berlin), Joseph Vogl (φιλόλογος, Berlin)

Με ιδιαίτερο χαιρετισμό:

Raúl Sánchez Cedillo (μεταφραστής, Madrid), Costas Douzinas (καθηγητής νομικής, London), Michael Hardt (ακαδημαικός/διανοούμενος, Durham), Montserrat Galcerán Huguet (φιλόσοφος, Madrid), Naomi Klein (συγγραφέας και δημοσιογράφος, Toronto), Sandro Mezzadra (πολιτικός επιστήμονας, Bologna), Toni Negri (πολιτικός επιστήμονας, Paris)

Και άλλες υπογραφές:

Dario Azzellini (πολιτικός επιστήμοναςr, Linz), Bernd Belina (γεωγράφος Frankfurt/M.), Matthias Blöser (πολιτικός επιστήμονας, Frankfurt/M), Katja Diefenbach (πολιτισμικές σπουδές, Berlin), Irene Dölling (κοινωνιολόγος, Berlin), Michael Hartmann (κοινωνιολόγος, Darmstadt), Micha Hinz (κοινωνικός επιστήμονας, Frankfurt/M), Pascal Jurt (κοινωνιολόγος, Berlin/Wien), Isabell Lorey (πολιτικός επιστήμονας, Berlin), Morus Markard (ψυχολόγος, Berlin), Ingo Matuschek (κοινωνιολόγος, Berlin), Wolfgang Neef (κοινωνιολόγος, Berlin), Ludwig A. Pongratz (φιλόσοφος της εκπαίδευσης, Darmstadt), David Salomon (πολιτικός επιστήμονας, Siegen), Eric Sons (κοινωνιολόγος της Τζαζ, Hamburg), Robert Stadlober (ηθοποιός, Berlin), Rainer Rilling (κοινωνιολόγος, Marburg), Klaus Weber, (κοινωνική ψυχολόγος, München), Markus Wissen (κοινωνικός επιστήμονας, Berlin), Raul Zelik (συγγραφέας, Berlin)

Διαβάστε ακόμα: "Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της": Πορεία αλληλεγγύης αύριο στο Βερολίνο από Die Linke, ΣΥΡιΖΑ, Podemos κ.α.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)