Τρίτη πρωί περιμένοντας στην ουρά έξω από τράπεζα. Θέμα συζήτησης ο θετικός στον ιό Άδωνις Γεωργιάδης. Όσο για μάσκες στην ουρά, ούτε συζήτηση. Ούτε οι μισοί δεν φορούσαν και οι περισσότεροι -κατά τα λεγόμενά τους, ανεμβολίαστοι- να έχουν τον υπουργό Ανάπτυξης τρανό παράδειγμα προς αποφυγή, συμφωνώντας όλοι μαζί πως το εμβόλιο εκτός από επικίνδυνο είναι και άχρηστο αφού και οι εμβολιασμένοι κολλάνε. Και άντε να τολμήσεις να ανοίξεις το στόμα σου. Εδώ κοτζάμ κυβέρνηση και δεν τολμά να μιλήσει, να εξηγήσει και να ενημερώσει τον κόσμο. Εδώ κοτζάμ υπουργοί και δίνουν λάθος μηνύματα με τη στάση και τη συμπεριφορά τους.

Οπότε δεν είπα λέξη και περίμενα υπομονετικά τη σειρά μου. Όπως υπομονετικά περιμένουμε να δούμε επιτέλους λίγη σοβαρότητα από τους κυβερνώντες που εδώ και μήνες έχουν αφήσει στο έλεος της τύχης και του κάθε ψεκασμένου όχι μόνο την πορεία του εμβολιασμού αλλά και την ασφάλεια ακόμη και αυτών των εμβολιασμένων, πολλοί εκ των οποίων κινούνται και συμπεριφέρονται σαν να μην τρέχει τίποτα. Λες και το πιστοποιητικό εμβολιασμού που τύπωσαν είναι ισχυρότερο από τον ιό και χρησιμότερο από τη μάσκα. Τρανό παράδειγμα, ο υπουργός Ανάπτυξης, που χορτάσαμε να τον βλέπουμε να ποζάρει χαμογελαστός με φίλους και θαυμαστές στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου χωρίς μάσκα. Συγγνώμη αλλά δεν πάει έτσι.

Εμβολιασμός δεν σημαίνει ανοσία και σίγουρα ο εμβολιασμένος δεν παύει να αποτελεί εν δυνάμει φορέα του ιού. Και μάλιστα είναι τέτοια η σύγχυση που επικρατεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας ώστε, κάθε φορά που γίνεται γνωστό πως κάποιος εμβολιασμένος νόσησε ή πέθανε, αυτό γίνεται αυτομάτως επιχείρημα στη φαρέτρα των αντεμβολιαστών. Με λίγα λόγια, το παιχνίδι μοιάζει χαμένο. Οπότε καλά ξεμπερδέματα σε όλους και περαστικά στον υπουργό.