Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης Γεώργιος Σάρλης, σε δήλωσή του επισημαίνει ότι έτυχε «κακής ανάγνωσης» η γνωμοδότηση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας για το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που αφορά την ανάθεση καθηκόντων υποθηκοφύλακα (Παπάγου) σε ειρηνοδίκη, ενώ επισημαίνει ότι «παρά τα γραφόμενα, δεν κρίθηκαν μη νόμιμα ή αντισυνταγματικά» τα διατάγματα (αναμένονται και άλλα 15 ακόμη).
Υπενθυμίζεται ότι το πρωί, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με ανακοίνωσή της κάλεσε την κυβέρνηση μετά την γνωμοδότηση του ΣτΕ να προβεί στην κατάλληλη νομοθετική τροποποίηση, ενώ παρέθεσε και απόσπασμα από την επίμαχη γνωμοδότηση.
Αναλυτικότερα, ο κ. Σάρλης στην δήλωσή του αναφέρει κατ’ αρχάς: «Κακής ανάγνωσης έτυχαν, τόσο το πρακτικό επεξεργασίας (υπ' αρ. 113/2017) του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, όσο και οι προθέσεις και πρακτικές του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με το ζήτημα της εμμισθοποίησης 20 άμισθων υποθηκοφυλακείων που λειτουργούν με αναπλήρωση. Η επιλογή του υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Σταύρου Κοντονή να προχωρήσει σε αυτή, παραμένει σταθερή. Θα ενισχυθεί δε, από την αξιοποίηση στοιχείων που περιλαμβάνονται στο ίδιο το πρακτικό επεξεργασίας του αρμόδιου Τμήματος του ΣτΕ».
Παράλληλα, ο κ. Σάρλης αναφέρει:
«Η πολιτική αυτή του υπουργείου εκκινούσε από τη διαχρονική ανάδειξη της δικαστικής λειτουργίας στο οικείο πεδίο. Τα υποθηκοφυλακεία επί πολλές δεκαετίες και έως σήμερα συνιστούσαν σημαντικούς θεσμούς για τον νομικό έλεγχο και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των πολιτών επί των ακινήτων και αναγκαία βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των δικαστικών αρχών.
Εξ ου και η αναπλήρωση υποθηκοφύλακα από ειρηνοδίκη αποτελούσε πάγια, αυτονόητη αντίληψη, που μπορεί ο καθένας να τη βρει εκφρασμένη στο οικείο νομοθετικό πλαίσιο, που ισχύει εδώ και περισσότερο από 75 χρόνια και έως σήμερα (ά. 5 παρ. 1 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19.7.1941)».
Στην δήλωση του γενικού γραμματέα σημειώνεται:
«Η πρωτοβουλία, συνεπώς, άμεσης εμμισθοποίησης υποθηκοφυλακείων, εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης που οδήγησε πολλά από αυτά στο να υπολειτουργούν, δεν συνιστούσε σύγκρουση με τη δικαστική λειτουργία, αλλά προσπάθεια διαφύλαξης κρίσιμων υπηρεσιών που εντάσσονται στον κύκλο λειτουργίας της και έχουν μεγάλη κοινωνική σημασία. Μάλιστα, κατ' εκτίμηση και των οικείων οικονομικών εκθέσεων, από τα έσοδα των υποθηκοφυλακείων που θα εμμισθοποιηθούν, αναμένεται, όχι μόνο να καλυφθούν οι αναγκαίες δαπάνες λειτουργίας των ίδιων, αλλά και να αποδοθούν κέρδη στον κρατικό προϋπολογισμό.
Εξάλλου, το δικαστήριο σαφώς αναγνώρισε τη δικαιοδοτική, με την ευρεία έννοια, φύση της σχετικής αρμοδιότητας. Το υπουργείο Δικαιοσύνης δε, προσδοκούσε ότι αυτή η διαπίστωση θα αρκούσε για την ανάθεση της ευθύνης για πράξεις, εν ευρεία εννοία δικαιοδοτικές και ιδιαίτερης σημασίας για την ασφάλεια των συναλλαγών και την προστασία των εμπράγματων δικαιωμάτων, στους κατεξοχήν έμπειρους, δηλαδή τους δικαστικούς λειτουργούς».
Τέλος, υπογραμμίζει ο κ. Σάρλης:
«Τα Προεδρικά Διατάγματα για την εμμισθοποίηση των πρώτων υποθηκοφυλακείων, παρά τα γραφόμενα, δεν κρίθηκαν μη νόμιμα ή αντισυνταγματικά, και θα εκδοθούν σύντομα, ενώ θα ληφθεί κάθε άλλη αναγκαία νομοθετική πρωτοβουλία για την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση της διαδικασίας που έχει επιλεγεί».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
