Κι αυτό καθώς οι τιμές βασικών προϊόντων, ειδικότερα στη χώρα μας, έχουν σταδιακά εκτοξευθεί μέσα σε μόνο έναν χρόνο σε δυσθεώρητα ύψη. Σχεδόν δέκα μήνες πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Επιπλέον, σε αρκετές περιπτώσεις οφείλονται σε σκοπιμότητες, επιλογές, αβλεψίες και ασχετοσύνη των «αρίστων» σε κρίσιμους τομείς, όπως για παράδειγμα η ενέργεια, όπου επιλέχθηκε το μοντέλο της βίαιης απολιγνιτοποίησης.

Τα φληναφήματα των υπουργών της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι δήθεν έψαχναν «δημοσιονομικό χώρο» προκειμένου να επιστρέψουν ψιχία είναι ακόμα πιο εξοργιστικά, όταν έχουν στοχευμένα διαλύσει μια σειρά κοινωνικούς οργανισμούς και υπηρεσίες (από τον ΕΦΚΑ μέχρι τον ΟΑΕΔ) διορίζοντας γαλάζιους μετακλητούς και φίλους από την αγορά με «χρυσά» συμβόλαια δεκάδων χιλιάδων ευρώ τον χρόνο. Σ’ αυτές τις επιλογές, δεν έψαχναν κανέναν δημοσιονομικό χώρο, αλλά τον έψαξαν και τον βρήκαν για να δώσουν, π.χ., 40 ευρώ το τρίμηνο για καύσιμα, αφού πρώτα «κάψεις» 360 ευρώ βενζίνη, εκ των οποίων τα 215 ευρώ θα πάνε στον ακατέβατο ΕΦΚ.

Όσο εφιαλτική μοιάζει η πραγματικότητα το τελευταίο δίμηνο, γεγονός πλέον είναι ότι τα πολύ χειρότερα είναι ακόμα μπροστά μας. Μόλις προχθές οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής  Ένωσης έδειξαν τον σίγουρο «δρόμο», ανεξαρτήτως των μέτρων που θα ληφθούν πανευρωπαϊκά για την αντιμετώπιση της ακρίβειας αλλά και των εξελίξεων στην Ουκρανία, μιλώντας ευθέως για μέτρα «δημοσιονομικής προσαρμογής».

Όλοι καταλαβαίνουν ότι για την ελληνική οικονομία, της δραματικής επιδείνωσης του δημόσιου χρέους τα τελευταία τρία χρόνια, της ύφεσης και της ακρίβειας διά χειρός Μητσοτάκη τον τελευταίο χρόνο, στο -όχι πολύ μεγάλο- βάθος του ορίζοντα φαίνεται ένα νέο Μνημόνιο!

Το οποίο θα πληρώσουν πρώτα από όλους τα 3,5 εκατομμύρια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων, ελαστικών απασχολούμενων, εργαζόμενων με τον βασικό μισθό.  Όλων αυτών που σήμερα βρίσκονται στο όριο της φτώχειας ή και κάτω από αυτό.