Το αν υπάρχουν βουλευτές της αντιπολίτευσης έτοιμοι να διαμορφώσουν μία ευρύτερη πλειοψηφία για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ, «θα φανεί σε λίγες ημέρες» εκτίμησε ο κ. Ζαχαριάδης, «όταν έρθει η τελική πρόταση της ομάδας διαπραγμάτευσης ... εμείς διεκδικούμε να είναι ένα όνομα για όλες τις χρήσεις».
«Ο καθένας θα τοποθετηθεί, σε διάσταση και πολιτική και ιστορική. Αυτά τα ζητήματα δεν μπορείς να τα συζητάς κάθε τρεις ή έξι μήνες. Η προηγούμενη μεγάλη τέτοια συζήτηση ήταν πριν δέκα χρόνια, ενώ χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία να λυθεί το ζήτημα τη δεκαετία του '90 ... Είναι ζήτημα που αφορά τη χώρα, όχι ένα κόμμα ή μία παράταξη, είναι ζήτημα εθνικό. Μία χώρα που θέλει να παίζει ηγετικό ρόλο, να είναι ισχυρή, την εξυπηρετεί να κλείνει τα θέματα, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο», όπως είπε.
Ο κ. Ζαχαριάδης σημείωσε ότι «εκτίμησή μας είναι ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ... ώστε να έχουμε πολιτική και κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να λύσουμε το ζήτημα ... είναι πιθανόν να υπάρξουν διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις ... θα πρέπει να τα συζητήσουμε όταν έχουμε την τελική πρόταση για το όνομα. Βλέπω με ιδιαίτερη χαρά ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ δήλωσε την εμπιστοσύνη του στον Ν. Κοτζιά για τη διαπραγμάτευση», αλλά από την άλλη πλευρά, «στη Νέα Δημοκρατία γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δύο ψυχές, αυτή της τοποθέτησης του Κώστα Καραμανλή και του Κωσταντίνου Μητσοτάκη ... αλλά και αυτή του κ. Σαμαρά και του κ. Γεωργιάδη, του κ. Βορίδη, του κ. Πλεύρη».
Σχολιάζοντας την θετικότερη στάση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου και το αν αυτό προοικονομεί περαιτέρω συνεργασίες στο μέλλον, ο κ. Ζαχαριάδης σημείωσε ότι «οι όροι και οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί μία ευρύτερη διαδικασία συμπόρευσης θα κριθούν στο πολιτικό και προγραμματικό επίπεδο. Δεν πρέπει να ερμηνεύουμε ως τέτοια, οποιαδήποτε κοινοβουλευτική σύμπτωση, γιατί μπορεί να μπλοκάρουμε τις αντίστροφες διεργασίες. Δηλαδή αν δεν υπάρξει δυνατότητα να συνεργαστούμε, στο όνομα της μη συνεργασίας να μην λύσουμε ένα τέτοιο ζήτημα», διευκρίνισε.
Για το λόγο αυτό, «πρέπει να βλέπουμε παράλληλα αυτές τις διεργασίες ... αφενός με ποιους χώρους στο μέλλον θα μπορούσαμε να έχουμε προγραμματική σύμπλευση ... αφετέρου, εάν σε πέντε πολιτικά, κοινοβουλευτικά ζητήματα, που αφορούν εθνικές υποθέσεις, οικονομικά ζητήματα, κοινωνική πολιτική, ανθρώπινα δικαιώματα, μπορούμε να έχουμε ευρύτερες πολιτικές ή κοινοβουλευτικές συγκλίσεις, αυτονόητα θα το επιδιώξουμε» κατέληξε.
