Η συνέντευξη Κώστα Ζαχαριάδη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αγγελική Λάζου:

1.  Μετά από επίπονες διαπραγματεύσεις κυβέρνηση και θεσμοί κατέληξαν σε συμφωνία. Πρόκειται για το εξιτήριο της χώρας από τα μνημόνια ή έχουμε ένα ακόμα μνημόνιο χωρίς χρηματοδότηση όπως σας χρεώνει η αντιπολίτευση;

Η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης και ο οδικός χάρτης για τη ρύθμιση του χρέους που θα εφαρμοστεί μετά τον Σεπτέμβρη του 2018 είναι το εισιτήριο εξόδου από τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων.  Η πολιτική  στρατηγική της αντιπολίτευσης που βασιζόταν στην κατάρρευση της κυβέρνησης από τις πιέσεις των ακραίων κύκλων των δανειστών έχει αποτύχει. Μέσα στην αμηχανία της προσπαθεί να χρωματίσει  επικοινωνιακά με τα πιο μελανά χρώματα την συμφωνία που πετύχαμε. Λογικό για τη Νέα Δημοκρατία. Παράλογο για τη χώρα.

2. Η συμφωνία περιλαμβάνει σκληρά μέτρα τα όποια θα εφαρμοστούν σε κάθε περίπτωση μετά το 2018, δεν ισχύει ωστόσο το ίδιο με τα αντίμετρα, τα οποία θα εφαρμοστούν μόνο στην περίπτωση που επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος. Αυτή η εξέλιξη είναι πολιτικά και κοινωνικά διαχειρίσιμη; 

Η συμφωνία, κατά την γνώμη μου, είναι δημοσιονομικά ισορροπημένη και ουδέτερη, κοινωνικά αποδεκτή παρά τις δυσκολίες, οικονομικά βιώσιμη και με προοπτική ανάκαμψης και ανασυγκρότησης της οικονομίας και πολιτικά ειλικρινής. Μέτρα και αντίμετρα ψηφίζονται ταυτόχρονα και θα ισχύσουν  ταυτόχρονα τηρώντας τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα συμφωνηθούν. Η ελληνική οικονομία το δύσκολο και «στεγνό» 2016 έπιασε πρωτογενή πλεόνασμα 3,9% και μνημονιακό στόχο 4,1%. Η ελληνική οικονομία παρά τους τόσους πρόθυμους «νεκροθάφτες» της δεν πέθανε και τώρα υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ανάκαμψη.

3. Εφόσον τα αντίμετρα είναι υπό αίρεση γιατί επιμένετε να ψηφιστούν από  την αντιπολίτευση και κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση; 

Είναι ο σωστός πολιτικός τρόπος για συναίνεση στην πράξη. Δεν επιμένουμε να ψηφιστούν από την αντιπολίτευση, δεν τους πιέζουμε, τους δίνουμε την ευκαιρία να τα ψηφίσουν εάν το επιθυμούν διατηρώντας την αρνητική τους ψήφο και τις επιφυλάξεις τους για τα μέτρα των συντάξεων και το αφορολόγητο. Δηλαδή η ΝΔ δεν θα ψηφίσει την μείωση του συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 29% στο 26%; Δεν θα ψηφίσει την μείωση της φορολογίας στα φυσικά πρόσωπα από το 22% στο 20%; Τη μείωση του ΕΝΦΙΑ; Τις εισφορές αλληλεγγύης; Από ότι λέει δεν θα τα ψηφίσει! Τα κόμματα του κέντρου και της κεντροαριστεράς δεν θα ψηφίσουν τα σχολικά γεύματα; Την δημιουργία θέσεων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς; τη μείωση μέχρι και μηδέν της συμμετοχής στα φάρμακα; Το επίδομα τέκνων; Την επιδότηση ενοικίου; Κοιτάξτε, η ιστορία της ανέξοδης αντιπολίτευσης πρέπει επιτέλους να τελειώσει. Ας πάρει το κάθε κόμμα τις ευθύνες που του αναλογούν. Και οι πολίτες ας κρίνουν.

4. Η συμφωνία θα υπερψηφιστεί από τις κοινοβουλευτικές ομάδες της συγκυβέρνησης; ή εκτιμάται ότι μπορεί να υπάρξουν διαρροές;

Εκτιμώ ότι παρά τις εύλογες αμφιβολίες τους όλοι θα στηρίξουν το σχέδιο ανάτασης της χώρας. Θα ήθελα στα αντίμετρα να αποτυπωθούν ευρύτερες πλειοψηφίες στη βουλή αλλά αυτό θα το μάθουμε σε λίγες μέρες.

5. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, αρκετά μέσα ενημέρωσης περιέγραφαν ρήξη Μαξίμου- οικονομικού επιτελείου. Κάτι που δεν το είδαμε να επιβεβαιώνεται ωστόσο που εδράζονται τέτοιες πληροφορίες που κατά καιρούς  βλέπουν το φως της δημοσιότητας;

Δημοσιογραφική φαντασία ή αντιπολιτευτικός δάκτυλος; Πάντως στο τέλος κρίνεται η αξιοπιστία του καθενός.

6. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της κυβέρνησης στις 22 Μαϊού το Eurogroup επικυρώνει τη συμφωνία , ολοκληρώνεται η αξιολόγηση και προχωρά η διαδικασία για την απομείωση του χρέους. Ποια είναι τα μέτρα που θα ικανοποιήσουν την κυβέρνηση;

Είναι μια διαπραγμάτευση με πολλά ζητήματα. Το αποτέλεσμα που θα ικανοποιούσε και κυβέρνηση και πολίτες είναι να υπάρξει ο αναγκαίος δημοσιονομικός χώρος και για ανάπτυξη και για κοινωνική πολιτική. Να   μην  μπερδεύουμε  τους  πολίτες  με  τεχνικές  λεπτομέρειες.   Εμείς  από  την  πλευρά  της  ελληνικής κυβέρνησης κάναμε ότι έπρεπε και προβλεπόταν στην συμφωνία και ακόμα παραπάνω. Είναι η ώρα να κάνουν και οι άλλες πλευρές αυτά που «πρέπει» αναφορικά με το ζήτημα του χρέους ώστε η χώρα να δανείζεται από τις αγορές, να μην χρειάζεται μνημόνια, οι διεθνείς επενδυτές και οι αγορές να θεωρούν το ελληνικό χρέος βιώσιμο και να επιστρέψουμε με σταθερά βήματα στην κανονικότητα.

7. Τελικά  επιθυμούμε ή όχι τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα; Και υπήρξε το τελευταίο 6μηνο προσπάθεια της κυβέρνησης να απομακρυνθεί το Ταμείο από το ελληνικό πρόγραμμα και να συνεχίσουμε μόνο με τους Ευρωπαίους εταίρους; 

Από θέση αρχής θα επιθυμούσαμε το ΔΝΤ να μην είχε έρθει και να μην είχε εμπλακεί στα ζητήματα της Ευρώπης από το 2010. Άλλωστε εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι τα έκανε μπάχαλο με τις ιδεοληψίες και τις εμμονές του. Η κυβέρνηση βρήκε μια διαμορφωμένη κατάσταση με το ΔΝΤ στην χώρα και πρώτη μας επιδίωξη είναι πως θα τελειώσουμε με τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018 είτε αποφασίσει το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα είτε όχι. Τον Δεκέμβρη του 2016 και τον Ιανουάριο του 2017  ισχυροί παίκτες στην διαπραγμάτευση κατέστησαν σαφές ότι δεν υπάρχει τρίτο πρόγραμμα για την Ελλάδα  χωρίς την συμμετοχή του ΔΝΤ. Κάναμε ότι έπρεπε ώστε να μην κολλάει η διαδικασία της αξιολόγησης σε επικοινωνιακές συγκρούσεις διότι φάνηκε και στην πορεία, υπάρχουν πλευρές που καθυστερούσαν την διαπραγμάτευση σκοπίμως.  

8. Παραγωγική ανασυγκρότηση και καθημερινότητα των πολιτών τα θέματα που καθορίζουν πλέον την κυβερνητική ατζέντα. Ποιοι παράγοντες θα συντελέσουν ώστε οι προθέσεις να γίνουν πράξη και να μην μείνουν εξαγγελίες;

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της επόμενης περιόδου. Πρέπει να τα πάμε καλύτερα.  Το στίγμα το έδωσε ο Πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο. Χρειάζεται αφοσίωση των καθ' ύλην  αρμοδίων στο έργο τους και σκληρή δουλειά με σαφές χρονοδιάγραμμα και σε σύντομο διάστημα «φύλλο αγώνα» και απολογισμό έργου. Χρειάζεται όλοι και στην κυβέρνηση και όλο το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία να αντιληφθούμε σε βάθος ότι η χώρα θα βγει από το τέλμα μόνο αν παράξει, αν υπάρξουν επενδύσεις και αν σπάσει τα εμπόδια που βάζει πολλές φορές η γραφειοκρατία και η αρτηριοσκληρωτική διοίκηση.   

9.  Εξεταστικές επιτροπές. Δεν θα σας ρωτήσω γα το μελάνι που χύθηκε σε γραφόμενα για το εάν είναι επί της ουσίας έλεγχος πεπραγμένων ή επικοινωνιακό πυροτέχνημα, ωστόσο μία ακόμα εξεταστική για ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως η υγεία ή τα εξοπλιστικά, πως μπορεί να ωφελήσει την κοινωνία εάν δεν οδηγηθούν οι υπεύθυνοι στη δικαιοσύνη και δεν επιστραφούν στο δημόσιο τα χρήματα που προκύπτει ότι κάποιοι έβαλαν στην τσέπη τους;

Το πολιτικό σύστημα ούτε θέλει, ούτε πρέπει, ούτε μπορεί, να υποκαθιστά την δικαιοσύνη. Είναι διακριτοί οι ρόλοι, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε μια περίοδο τόσο βαθιάς κρίσης που προσπαθούμε να βγάλουμε το κεφάλι έξω από το νερό δεν πρέπει να συζητάμε και να αποδώσουμε πολιτικές ευθύνες για το πώς φτάσαμε ως εδώ και να παραπεμφθούν πολιτικές υποθέσεις στην δικαιοσύνη εάν προκύψει από την διαδικασία. Είναι επικοινωνιακό πυροτέχνημα να ξέρουμε τι συνέβαινε στον χώρο της υγείας και στον χώρο των εξοπλισμών; Πώς θα μάθουμε τι έγινε για να οργανώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για να μην γίνει ξανά κάτι τέτοιο αν δεν ψάξουμε; Πότε η λήθη και το κουκούλωμα έγιναν  φίλοι της δημοκρατίας και της διαφάνειας; Στην Ισπανία ο εν ενεργεία πρωθυπουργός Ραχόι δίνει εξηγήσεις στην δικαιοσύνη για ανοικτά θέματα, σκανδαλώδεις υποθέσεις  του κόμματος του την περίοδο που ήταν γραμματέας του. Στην Γαλλία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία είδαμε πολύ σημαντικούς πολιτικούς του παρελθόντος να δίνουν εξηγήσεις για να αντιμετωπίσουν την ετυμηγορία της δικαιοσύνης. Γιατί η αντιπολίτευση στην Ελλάδα και κάποια media θεωρούν ότι το θέμα είναι επικοινωνιακή φούσκα και το αντιμετωπίζουν ως ταμπού;

10. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, διατηρούν τα κοινωνικά τους ερείσματα  ή ο κόσμος δείχνει ανοχή στη λογική «το μη χείρον βέλτιστον»;  

Η  κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ισχυρή γιατί γνωρίζει πραγματικά ποιο κόμμα εκπροσωπεί τι. Οι δεσμοί μας χτίστηκαν στις πιο δύσκολες εποχές για τους πολίτες και τη χώρα, στην εποχή της κρίσης και της μονόπλευρης λιτότητας, στην εποχή της κατάρρευσης παλαιών κομμάτων και πολιτικών και κοινωνικών βεβαιοτήτων. Άλλωστε δεν θεωρώ ότι αυτό που περιγράφουμε ως «κόσμος» είναι κάτι  ενιαίο και ως εκ τούτου υπάρχουν διαφορετικές και διαφοροποιημένες οπτικές αξιολόγησης της προσπάθειάς μας. Προσωπικά δεν έχω βρει κανέναν που να μην αναγνωρίζει ότι για την χρεωκοπία της χώρας το 2010 και τη διαχείριση της κρίσης ως το 2015 την συντριπτική ευθύνη την έχουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Εμάς οι πολίτες όταν μας κάνουν κριτική μας λένε κυρίως ότι είπαμε παραπάνω από όσα μπορούσαμε, ότι μπερδέψαμε «τα θέλω» με «τα μπορώ» μας, δεν μας λέει κανείς ότι φάγαμε, ότι κλέψαμε, ότι διαλύσαμε την χώρα με ένα φαύλο πελατειακό κράτος, με μια κρατικοδίαιτη, κομματικοδίαιτη, διαπλεκόμενη επιχειρηματικότητα και με ευνοιοκρατία στους αεριτζήδες. Νομίζω ότι μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, ανεξαρτήτως τι ψήφισαν στις εκλογές του 2015, τηρούν στάση αναμονής απέναντί μας και περιμένουν να κάνουν απολογισμό στην λήξη της περιόδου.