Κύριε Ζαχαριάδη, η κυβέρνηση μας παρουσιάζει και διά του Προϋπολογισμού ένα αφήγημα αισιοδοξίας και επιτυχίας για την οικονομία. Εσείς τι λέτε; 

Είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος… Τη μία βδομάδα ακούμε διθυράμβους και πανηγυρισμούς από τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο, την άλλη βδομάδα ακούμε από τον αρμόδιο υπουργό ότι αν δώσουμε δωρεάν rapid test και ενισχύσουμε κλάδους όπως η εστίαση που έχουν συντριβεί, θα χρεοκοπήσουμε. Τι ισχύει τελικά;

Διαβάζω τις αναλύσεις σοβαρών συστημικών αναλυτών και ανησυχώ πάρα πολύ και για την ελληνική και για την ευρωπαϊκή οικονομία. Τι γίνεται με το Ταμείο Ανάκαμψης; Πού είναι τα χρήματα για τα οποία πανηγύριζε η κυβέρνηση το περσινό καλοκαίρι; Πόσα χρήματα έχουν πέσει στην αγορά; Τι γίνεται με το ιδιωτικό χρέος; Τι γίνεται με το δημόσιο χρέος; Είδαμε μια μεγάλη οικονομική ανάκαμψη (όχι ανάπτυξη) το 2021… Τι γίνεται με το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας; Τι γίνεται με το ενεργειακό ισοζύγιο; Η χώρα μετά από δέκα χρόνια μνημονίων και δύο χρόνια πανδημίας δεν έχει αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο σε έναν κόσμο που αλλάζει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Πολύ φοβάμαι ότι, αν δεν δούμε τα σήματα του μέλλοντος, θα χάσουμε το τρένο που οδηγεί στη νέα εποχή και θα υποβαθμιστούμε στη νέα διεθνή κατάσταση.

Πάμε να δούμε τώρα τι γίνεται και στην οικονομία του νοικοκυριού; Η ακρίβεια σαρώνει τα πάντα… Βενζίνη, πετρέλαιο θέρμανσης, φυσικό αέριο και τιμές στο super market αδειάζουν το πορτοφόλι για τα περισσότερα νοικοκυριά στις 20 κάθε μήνα. Τους προτείναμε να εφαρμοστούν μέτρα που εφαρμόζουν σε όλη την Ευρώπη. Να χαμηλώσουν τον φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα, ιδίως φέτος που ισχύει η ρήτρα διαφυγής ελλείμματος και έχουμε δημοσιονομική χαλάρωση. Τους προτείναμε να αυξήσουν τον κατώτατο μισθό στα 800 ευρώ για να αντέξουν οι φτωχοί και αδύναμοι συμπολίτες μας. Δεν ακούνε τίποτα. Δεν αισθάνονται τίποτα. Αντιμετωπίζουν τα πάντα με όρους επικοινωνίας και μικροπολιτικής διαχείρισης.

Η χώρα καταγράφει πολλές απώλειες ανθρώπινων ζωών στην πανδημία. Αν εσείς ήσασταν στα πράγματα τι διαφορετικό θα κάνατε. 

Θα ακούγαμε τους επιστήμονες, θα ενισχύαμε το ΕΣΥ, θα αποκεντρώναμε σε όλα τα θεσμικά επίπεδα την εμβολιαστική εκστρατεία, θα ενισχύαμε τους πολίτες που πραγματικά πλήττονται, θα είχαμε διαφορετικό σχεδιασμό για το Ταμείο Ανάκαμψης.

• ​Προσλήψεις εκπαιδευτικών και μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, σε αυστηρότερα πρωτόκολλα ιχνηλάτησης στα σχολεία ώστε να μη γίνονται εστίες υπερμετάδοσης.

• ​Αύξηση της πυκνότητας των δρομολογίων των αστικών συγκοινωνιών, ενίσχυση του στόλου των λεωφορείων, ενίσχυση των μέσων σταθερής τροχιάς.

• ​Καθολική επαναφορά της τηλεργασίας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

• ​Σοβαρή επιδημιολογική επιτήρηση με δωρεάν self – rapid – μοριακά τεστ σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους πολίτες, για να υπάρχει γρήγορη απεικόνιση της δυναμικής της πανδημίας.​

Θα κάναμε αυτά που κάνουν σε άλλες χώρες του κόσμου που τα πάνε καλύτερα από εμάς. Δεν θα φουσκώναμε τα μυαλά του κόσμου ότι είμαστε σωτήρες, δεν θα ονομάζαμε τον εμβολιασμό «ελευθερία» αλλά «ασφάλεια», δεν είμαστε ελεύθεροι όταν εμβολιαζόμαστε, είμαστε «ασφαλέστεροι» και γι’ αυτό πρέπει όλοι να εμβολιαστούμε. Δεν θα δίναμε τα χρήματα του ελληνικού λαού σε ιστοσελίδες που δεν υπάρχουν ή σε απευθείας αναθέσεις σε φίλους και εκλεκτούς, αλλά θα ενισχύαμε τον προϋπολογισμό του υπουργείου Υγείας. Δεν θα μειώναμε τις δαπάνες για την Υγεία για να αγοράσουμε πολεμικό υλικό, γιατί ο πόλεμος που έχουμε είναι πόλεμος Δημόσιας Υγείας. Δεν θα φτιάχναμε τον προϋπολογισμό του 2022 βασισμένοι στο σενάριο ότι σε λίγο ξεμπερδεύουμε με την πανδημία.

Στην κριτική σας, όμως, προς την κυβέρνηση υπάρχουν διαφορετικές φωνές εντός ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα στην εικόνα σας ως αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και στο μήνυμα που θέλετε να περάσατε στους πολίτες;

Μερικές φορές συμβαίνει κι αυτό και το βρίσκω, προσωπικά, πολιτικά απαράδεκτο. Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας αυτήν τη στιγμή όμως είναι το θολό μήνυμα που εκπέμπει η κυβέρνηση, οι παλινωδίες, τα μπρος – πίσω, οι αντιφάσεις. Αυτά δυσκολεύουν και υπονομεύουν την καθημερινότητα των πολιτών. Να θυμίσω: «τελευταίο μίλι», «φυσιολογικό καλοκαίρι», «δεν μας έχει ξεφύγει η πανδημία», «πανδημία ανεμβολίαστων», «επιχείρηση ελευθερία για το εμβόλιο» και άλλα τόσο πολλά για την πανδημία! Να σας θυμίσω για την ακρίβεια ότι «θα δείτε αυξήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος 2-3 ευρώ», «η ακρίβεια θα υποχωρήσει τον Δεκέμβρη»… και άλλα πολλά για την οικονομία.  Η κυβέρνηση κυβερνά, όχι η αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση παίρνει λάθος αποφάσεις, καθυστερημένα μέτρα.

Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία είναι σαφές και όσο περνά ο καιρός η προγραμματική μας πρόταση γίνεται μέρος της δημόσιας συζήτησης στους χώρους δουλειάς, στις παρέες, στα σπίτια.

Εμείς έχουμε μπροστά μας ένα Συνέδριο. Θέλουμε αυτό το Συνέδριο ζωντανό, με έντονο πολιτικό χρώμα. Μαζικό και αντιπροσωπευτικό όλων των δυνάμεων της κοινωνίας.  Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία πρέπει επί της ουσίας να επανιδρυθεί, να θεμελιώσουμε όλοι όσοι συναντηθήκαμε τα τελευταία χρόνια ένα ευρύχωρο φιλόξενο σπίτι για κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη. Να αγκαλιάσουμε όλες τις προελεύσεις από την ιστορική Αριστερά και την πολιτική Οικολογία μέχρι τους προοδευτικούς κεντρώους, τους σοσιαλιστές, τους σοσιαλδημοκράτες. Πώς θα το κάνουμε αυτό; Με το πρόγραμμά μας, με τις συμμαχίες μας, με την ανοιχτή ματιά μας. Αναγνωρίζοντας με γενναιότητα τα λάθη και τις παραλήψεις του παρελθόντος, αλλά κυρίως με όραμα. Εμείς πρέπει να μιλήσουμε για την Ελλάδα του 2030 και του 2050 με στόχους και ενδιάμεσους σταθμούς.

Δεν ξέρω αν φτάνουν στα αυτιά σας, αλλά νομίζω ότι στα μίντια θεωρούμε βέβαιο ότι μετά την άνοιξη θα πάμε σε εκλογές. Εσείς τι λέτε; 

Ζούμε με μια κυβέρνηση που διαχειρίζεται τα μεγάλα προβλήματα της χώρας με τρόπο ευκαιριακό, βαθιά ταξικό, άδικο και τελικώς αδιέξοδο. Όσο γρηγορότερα γίνουν, τόσο καλύτερο για τη χώρα. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός  είναι πρόβλημα για τη χώρα. Καλό θα ήταν σε αυτό το ερώτημα να τοποθετηθούν και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Θεωρούν αυτή την κυβέρνηση μέρος του προβλήματος ή μέρος της λύσης του προβλήματος για τη χώρα;

Ζητάμε εκλογές, γιατί η χώρα δεν μπορεί να είναι ακυβέρνητο καράβι μέσα στην τέλεια καταιγίδα. Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, εάν πρωθυπουργός έλεγε ότι δεν υπάρχει μελέτη ή έρευνα που να δείχνει ότι υπάρχει διαφορά στη θνητότητα των πολιτών όταν διασωληνώνονται εντός ή εκτός ΜΕΘ, ενώ την είχε στα χέρια του από τον στενό συνεργάτη του, θα έπρεπε να παραιτηθεί.