H δήλωση:
Η Ελληνική Κυβέρνηση αρνείται να ενισχύσει τις πληττόμενες επιχειρήσεις και ιδιαίτερα αυτές που δραστηριοποιούνται στο χώρο του Τουρισμού-Επισιτισμού και έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Αρνείται μάλιστα να αξιοποιήσει τα εργαλεία που η ίδια η ΕΕ έχει διαμορφώσει για τον σκοπό αυτό, με την αναθεώρηση του Πλαισίου των Κρατικών Ενισχύσεων.
Το είχαμε επισημάνει εγκαίρως, τονίζοντας την ανάγκη να αιτηθεί η Κυβέρνηση στην ΓΔ Ανταγωνισμού της Κομισιόν ένα ξεχωριστό και γενναίο πρόγραμμα ενίσχυσης σταθερού κόστους, αποκλειστικά για τουριστικές επιχειρήσεις και τους κλάδους της εστίασης, διασκέδασης, αναψυχής και όσων ο κύκλος εργασιών έχει μειωθεί πάνω από 30%.
Η τελευταία (5η) αναθεώρηση του Πλαισίου, επιτρέπει την μετατροπή της επιστρεπτέας ενίσχυσης σε ΜΗ επιστρεπτέα και αυξάνει το πλαφόν της χρηματοδότησης στους ιδιαίτερα πληττόμενους που απώλεσαν άνω του 30% του τζίρου τους (στην Ελλάδα, η εστίαση, η φιλοξενία, η ψυχαγωγία, η αναψυχή κα) σε 10 εκατομμύρια ευρώ.
Η μια μετά την άλλη χώρες-μέλη της ΕΕ σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τις ευεργετικές διατάξεις του Πλαισίου και καλύπτουν ήδη τις πάγιες δαπάνες των επιχειρήσεων με ενισχύσεις: Γερμανία, Αυστρία, Σουηδία, Σλοβενία, Πολωνία, Ιταλία έχουν ήδη υλοποιήσει προγράμματα στήριξης, ενώ η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδια για τα θέματα ανταγωνισμού, Margrethe Vestager, τόνισε ότι: "πολλά καταστήματα, εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις αντιμετώπισαν σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών λόγω των πρόσφατων μέτρων κλειδώματος που είναι απαραίτητα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού" θα επωφεληθούν.
Την ίδια στιγμή, όπως μεταδίδει το Reuters, η Ισπανία άνοιξε ήδη τον δρόμο για το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους με μετατροπή εγγυοδοτημένων δανείων σε επιχορηγήσεις και με δεδομένο ότι και οι ισπανικές τράπεζες θα αναλάβουν βάρος.
Την ίδια στιγμή όμως η Ελληνική Κυβέρνηση αγνοείται.
Κρύβεται πίσω από ευχολόγια και αντιφατικές δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, αρνούμενη να δώσει λύσεις.
Φέρεται δε να προωθεί την λύση των κουπονιών IOUs για την κάλυψη παγίων δαπανών ύψους μόλις 500εκατ. €, εξαλείφοντας και την τελευταία ελπίδα των βαθιά πληγέντων τουριστικών επιχειρήσεων, αφενός γιατί η αξία του προγράμματος είναι μικρή, αφετέρου διότι δεν καλύπτει άμεσα ενοίκια, απαξίωση αγαθών, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, μεταφορικά μέσα-λίζινγκ, τόκοι, συμβατικές υποχρεώσεις σε προμηθευτές κοκ.
Αν η επιλογή είναι να στηρίξει τον χειμαζόμενο κόσμο του τουρισμού με κουπόνια, δεν μιλάμε απλώς για ανικανότητα, αλλά για εγκληματική σκοπιμότητα εις βάρος των μικρομεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων.
