Την ανάδειξη των Βαλκανίων και του ρόλου τους ως πόλου σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας των χωρών της Ευρώπης προέβαλε η Κωνσταντίνα ΚΟΥΝΕΒΑ, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ- GUE/NGL με την παρέμβασή της στο Εργαστήρι Ειρήνσης του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που συνεδρίασε το διήμερο (Παρασκευή και Σάββατο, 26/27/1) στις Βρυξέλλες. Την Ομάδα Εργασίας του ΚΕΑ απασχόλησαν θέματα ασφάλειας και ειρήνης στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, η στρατιωτικοποίηση της Ε.Ε., οι δεσμεύσεις Ε.Ε. και ΝΑΤΟ για τις πολεμικές δαπάνες, η επικαιροποίηση των αιτημάτων για τον πυρηνικό αφοπλισμό, οι εξελίξεις στη Συρία και ιδιαίτερα η τουρκική εισβολή στο Αφρίν καθώς και η σύνοδος του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, για την οποία σχεδιάζεται σειρά κινητοποιήσεων. Στην Ομάδα Εργασίας συμμετείχαν ο συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Τρυγάζης, ο οποίος μίλησε για την αξία της «βαλκανικής συν-ανάπτυξης» παρουσιάζοντας και τις έξι βασικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ζητήματα διεθνούς πολιτικής και ειρήνης, εκπρόσωποι κομμάτων και ειρηνιστικών κινημάτων από τη Φινλανδία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Βρετανία, την Ιταλία κ.α.
Η Κ. Κούνεβα, στην παρέμβασή της στην Ομάδα Εργασίας για την Ειρήνη του ΚΕΑ, επεσήμανε την επικίνδυνη μεταστροφή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, τις μιλιταριστικές τάσεις που εμφανίζονται και στην Ευρώπη, αλλά και την ανάγκη να ξεπεραστεί η ψυχροπολεμική φοβία έναντι της Ρωσίας, οι σχέσεις της οποίας με την Ε.Ε. είναι κλειδί για την παγκόσμια ειρήνη. Στο ίδιο πλαίσιο ένταξε η Κ. Κούνεβα και τη βαλκανική συνεργασία, αναφερόμενη και στις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η ίδια η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ,καθώς και η GUE/NGL για την ενίσχυσή της.
Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβαση της ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομάδα Εργασίας για την Ειρήνη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
«Ευχαριστώ για την πρόσκληση και σας συγχαίρω για την πρωτοβουλία και για τα θέματα αυτής της συζήτησης. Ελπίζω να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες δράσεις, στις οποίες και η πολιτική ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η GUE/NGL, πρέπει να συντονίσει τις ενέργειές της.
Πριν απ’ όλα θεωρώ εξαιρετική ιδέα την πρόταση να γίνει η υπόθεση της ειρήνης ένα από τα κεντρικά ζητήματα της προεκλογικής καμπάνιας για τις Ευρωεκλογές το 2019. Και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς θα πρέπει να επεξεργαστεί τους βασικούς άξονες αυτής της καμπάνιας, με τρόπο απλό και κατανοητό σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες.
Δυστυχώς, το θέμα της διεθνούς ειρήνης νομίζω ότι έχει υποχωρήσει στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Οι εστίες πολέμου και έντασης φαίνονται πολύ μακρινές από την καθημερινότητα των Ευρωπαίων. Κι όμως, και μόνο το γεγονός ότι το προσφυγικό έγινε κορυφαίο ζήτημα στην Ε.Ε. και σε πολλές χώρες, δίνοντας μάλιστα χώρο σε ακροδεξιούς και εθνικιστές, ήταν η πιο κατάλληλη αφορμή για να μιλήσουμε για την ουσία του προβλήματος: τις πολεμικές αναμετρήσεις που έχουν προκληθεί με επίκεντρο τη Συρία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική με άμεση ή έμμεση εμπλοκή κυρίως του ευρω-ατλαντικού άξονα.
Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε θέματα που νομίζω ότι εδώ μέσα όλοι συμφωνούμε και δεν χρειάζεται να τα αναλύσουμε. Πολύ σύντομα θα αναφερθώ μόνο σε τέσσερα σημεία που νομίζω ότι πρέπει να επικεντρώσουμε τον προβληματισμό και τη δράση μας:
- Καταλαβαίνουμε όλοι ότι η αμερικανική κυβέρνηση Τραμπ γίνεται επικίνδυνη για την παγκόσμια ειρήνη με την τακτική της. Και κυρίως με την προσπάθειά της να παρασύρει και την Ευρώπη σε μια πολιτική ενίσχυσης του στρατιωτικού ανταγωνισμού, μέσω του ΝΑΤΟ.
- Η αντίδραση που προκαλεί σε μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης η επικίνδυνη πολιτική του Τραμπ δίνει μια ευκαιρία σε μας, ως Αριστερά, να μιλήσουμε στους ανθρώπους για την ανάγκη να αυτονομηθεί η Ευρώπη από τη μιλιταριστική λογική. Υπάρχουν κι άλλες δυνάμεις, πέρα από την Αριστερά, που καταλαβαίνουν αυτή την ανάγκη περισσότερο απ’ ότι στο το παρελθόν.
- Όμως, η αυτονόμηση της Ευρώπης από την αμερικανική ηγεμονία δεν μπορεί να γίνει με έναν «ευρωπαϊκό μιλιταρισμό». Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες φαίνεται να επιλέγουν έναν τέτοιο δρόμο, με τις αποφάσεις τους για την Αμυντική Ένωση και το Ευρωπαϊκό Αμυντικό Ταμείο. Η απάντηση στην αμερικανική πολεμική βιομηχανία δεν μπορεί να είναι η ενίσχυση των γαλλικών ή των γερμανικών πολεμικών βιομηχανιών.
- Κλειδί για να μετατρέψουμε την Ε.Ε. από μια τεράστια βάση του ΝΑΤΟ σε παγκόσμιο ειρηνοποιό είναι οι σχέσεις με τη Ρωσία. Ο φόβος απέναντι στη Ρωσία παίρνει μερικές φορές διαστάσεις υστερίας. Ορισμένες ευρωπαϊκές ηγεσίες συμπεριφέρονται λες και η Ρωσία αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης. Καλλιεργούν κλίμα ψυχρού πολέμου. Μπορεί κανείς να έχει πολλά να πει για την ποιότητα της δημοκρατίας στη Ρωσία, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε ως επιθετική δύναμη κατά της Ευρώπης. Πρέπει να επιμείνουμε στη διακοπή των κυρώσεων και στο ξαναζωντάνεμα της εταιρικής σχέσης Ε.Ε. και Ρωσίας.
Aνέλαβα μια πρωτοβουλία, σε συνεργασία με άλλους ευρωβουλευτές, για την ενίσχυση της βαλκανικής συνεργασίας. Πιστεύω βαθιά ότι τα Βαλκάνια και η ευρύτερη περιοχή της νοτιανατολικής Ευρώπης μπορούν να γίνουν πυλώνας σταθερότητας και ειρήνης σε όλη την Ευρώπη. Και λόγω της γεωγραφικής θέσης τους και λόγω ιστορίας και κουλτούρας μπορούν να λειτουργήσουν ως γέφυρα για βελτίωση των σχέσεων Ε.Ε. και Ρωσίας. Με τρεις ακόμη ευρωβουλευτές, από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Κύπρο, οργανώσαμε εκδήλωση στις Βρυξέλλες με θέμα «Βαλκάνια, κοινές μνήμες, κοινό μέλλον». Κι αυτό θα έχει και συνέχεια, μάλλον προς το καλοκαίρι, με μια αντίστοιχη εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, για τα θέματα της πολιτιστικής και τουριστικής συνεργασίας στα Βαλκάνια.
Επίσης, πρότεινα στη GUE/NGL και έγινε δεκτό να ρίξουμε βάρος στα Βαλκάνια, όπου με εξαίρεση την Ελλάδα η αριστερά δεν έχει ευρωβουλευτές. Γι’ αυτό τον Απρίλιο θα γίνει στη Σόφια το διευρυμένο προεδρείο της GUE, ενώ τον Μάιο τα study days που διοργανώνει η ομάδα μας θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη, με έμφαση στα θέματα της βαλκανικής συνεργασίας. Υπάρχουν και οι πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης για την ενίσχυση της βαλκανικής συνεργασίας, όπως και για τη συνεργασία των χωρών του Νότου, υπάρχει και η διαπραγμάτευση για να λυθεί το πρόβλημα με την ονομασία της FYROM. Υπάρχει τέλος και η συζήτηση για την ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, για την οποία θα γίνει και ειδική σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. τον Μάρτιο. Όλα αυτά νομίζω ότι δημιουργούν ένα καλό κλίμα για να δώσουμε στο πιο περιφρονημένο και συκοφαντημένο κομμάτι της Ευρώπης έναν διαφορετικό ρόλο. Αν στη θέση των εθνικιστικών ανταγωνισμών και των σφαιρών επιρροής των μεγάλων δυνάμεων βάλουμε την οικονομική , διπλωματική και πολιτιστική συνεργασία των Βαλκανίων, η περιοχή μπορεί να γίνει πραγματικά παράγοντας ειρήνης και σταθερότητας για όλη την Ευρώπη».
