Η,

• νέα ονομασία της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» για όλες τις χρήσεις,

• απάλειψη των αλυτρωτικών αναφορών στο προοίμιο του συντάγματος της γείτονας,

• απεμπόληση μιας μακράς παράδοσης διεκδικήσεων για τη διασύνδεση με τον αρχαίο πολιτισμό της Μακεδονίας

• (επανα)τοποθέτηση της μακεδονικής γλώσσας στην οικογένεια των νοτιοσλαβικών γλωσσών

και τέλος, ο επανακαθορισμός της υπηκοότητας με τη προσθήκη της ιδιότητας του πολίτη πλάι, στην μέχρι πρότινος, Ταυτότητα του Μακεδόνα...

…αποτελούν μια σειρά κρίσιμων σημείων μιας συνολικής συμφωνίας που με τη κύρωσή της θα αποτελέσει μια ιστορική τομή σε μια μακρόσυρτη διαμάχη άλλοτε εθνικιστικών και άλλοτε ανιστόρητων, κορόνων προερχόμενων από μειοψηφίες και των δυο χωρών.

Δεν συνεπάγεται όμως και το τέλος αυτών. Το «ποιος είμαι» και το «πως πρέπει να πράξω» δεν είναι ατομικό ερώτημα αλλά βαθιά πολιτικό. Οι εθνικές ταυτότητες στηρίζονται σε μια αναδρομική αφήγηση που κατ’ουσίαν, σκοπό έχει να συγκαλύψει την ιστορική ασυνέχεια και να ξορκίσει τις αντιφάσεις των επιμέρους κοινωνικών ταυτοτήτων. Η εθνική ταυτότητα “κατασκευάζει” καθημερινούς πολίτες και συντελεί στην εξιδανίκευση της εθνικής ουτοπίας.

Έτσι λοιπόν, υφέρπει διαρκώς ένας κίνδυνος θεμελίωσης της σχέσης μεταξύ των πολιτών όχι στη βάση της αλληλεγγύης και της ειρήνης μεταξύ των λαών, όχι στη βάση του σεβασμού στην εκάστοτε ετερότητα και τέλος, όχι στη βάση της εξάλειψης των επιμέρους κοινωνικών ανταγωνισμών.

Αλλά αυτά είναι τα θεμέλια που πρέπει να οικοδομήσουμε για το μέλλον. Σε αυτές τις βάσεις θα επανα- νοηματοδοτήσουμε τις κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ των κυβερνήσεων και των λαών.

Και ακριβώς σε αυτή τη κατεύθυνση, η νέα συμφωνία συμβάλει προωθητικά. Επανακαθορίζει το πλαίσιο διαλόγου και διανοίγει έναν νέο ορίζονται που αναζωπυρώνει το όραμα για την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των λαών. Δεν αποτελεί προϊόν φόβου για το τι μέλλει γενέσθαι. Δεν αναβάλει το στοίχημα για την ανοικοδόμηση του αύριο στο διηνεκές.

Σε μια Ευρώπη που έχει την τάση να περιχαρακώνεται πίσω από εθνικιστικά αφηγήματα, η νέα συμφωνία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια αποδεκτή λύση για όλους εμάς που αφήνουμε το μίσος απέναντι στο «άλλο» και «διαφορετικό» στην άκρη. Για όλους εμάς, που δεν επιθυμούμε κοινωνίες «πολλών ταχυτήτων» και εθνικιστικών συγκρούσεων.

Ιστορική μέρα, λοιπόν, για το αύριο των λαών.

* Ο Γιώργος Μπαϊράμογλου είναι μέλος του Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ