to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ισχύει το «Δεν ξεχνώ» για το Κυπριακό;

Μόνη λύση είναι η επανένωση του νησιού, με τερματισμό της τουρκικής κατοχής και κατάργηση του καθεστώτος των διεθνών εγγυήσεων


Έχοντας λάβει μέρος, από το 1974, σε κινήσεις αλληλεγγύης με τον κυπριακό λαό, οι οποίες στηρίχθηκαν κυρίως στο ελληνικό και παγκόσμιο κίνημα ειρήνης, νοσταλγώ τη μαζικότητα κα ευρύτητα των αντίστοιχων εκδηλώσεων. Επίσης, δεν θυμάμαι ούτε μία μεγάλη συγκέντρωση ή συλλαλητήριο της ελληνικής Δεξιάς και Ακροδεξιάς για το Κυπριακό, μολονότι σε γενικές γραμμές, τουλάχιστον με τη Ν.Δ., υπάρχει συναίνεση για το πώς θα επιλυθεί το πρόβλημα. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν το σύνθημα «Δεν ξεχνώ» εξακολουθεί να ισχύει για το Κυπριακό.


Διαδοχικές προσπάθειες και σχέδια για την επίλυση του Κυπριακού δεν έχουν καρποφορήσει, αν και δύο φορές, με το σχέδιο Ανάν στις διάφορες εκδοχές του (2002-2004) και τις συνομιλίες του 2017 στο Κραν Μοντανά, η πολυπόθητη λύση ήρθε πολύ κοντά.

Μεσολάβησαν τρία πολύτιμα χρόνια χωρίς την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με κύριο εμπόδιο τη «διπλωματία των γεωτρύπανων» εκ μέρους της  Άγκυρας στην ΑΟΖ της Κύπρου, ενώ δυσκολίες προέκυψαν αντικειμενικά και από άλλες δυσμενείς εξελίξεις, όπως η επιδείνωση των σχέσεων Ε.Ε. - Τουρκίας. Θα πρόσθετα ότι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο για την υπεράσπιση του «κεκτημένου του Κραν Μοντανά», όπου πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση έθεσε το ζήτημα κατάργησης των διεθνών εγγυήσεων, τις οποίες φορτώθηκε η ανεξάρτητη Κύπρος από την ίδρυσή της το 1960.

Απρόθυμη η Δεξιά

Θα έλεγα ότι η Δεξιά της Ελλάδας δεν έχει πλήρως ενστερνιστεί την ιδέα τής κυπριακής ανεξαρτησίας διότι δυνάμεις στους κόλπους της θέλουν την Κύπρο ελληνική και τίποτε άλλο. Αντίστοιχα, μεγάλη μερίδα τής ελληνοκυπριακής Δεξιάς που πολέμησε τον Μακάριο και την αδέσμευτη εξωτερική πολιτική του, αλλά και την «πολιτική του εφικτού», μετά την πρώτη διχοτόμηση του 1964, δεν εννοεί να αποδεχτεί τον στόχο της δικοινοτικής - διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως προβλέπουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Μεγάλο πισωγύρισμα για το Κυπριακό η ήττα του Μουσταφά Ακιντζί και η εκλογή στη θέση τού ηγέτη τής τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ, που υποστηρίχθηκε με πολλούς τρόπους από την κυβέρνηση Ερντογάν, μεταξύ άλλων με το άνοιγμα και την υποτιθέμενη ανάπλαση της παραλίας της Αμμοχώστου υπέρ του ψευδοκράτους. Ερντογάν και Τατάρ μιλούν πλέον απροκάλυπτα για «λύση» δύο κρατών στην Κύπρο, μολονότι η Ε.Ε. έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να υπάρξουν δύο κράτη - μέλη από το νησί, δηλαδή, πέραν της Κυπριακής Δημοκρατίας, να ενταχθεί και η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Το σενάριο δύο ανεξάρτητων κρατών στην Κύπρο δεν πρόκειται να το δεχτεί ούτε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Επομένως, μόνη λύση είναι η επανένωση του νησιού με τερματισμό της τουρκικής κατοχής και κατάργηση του καθεστώτος των διεθνών εγγυήσεων, ώστε η Κύπρος ως σύνολο να πάρει τη θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια, τηρώντας, εννοείται, το ευρωπαϊκό κεκτημένο τής δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διαφορετικά η επικείμενη άτυπη πενταμερής στη Γενεύη (26 Απριλίου), υπό την προεδρία του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, θα αποβεί άκαρπη και η σημερινή de facto διχοτόμηση θα συνεχιστεί εις βάρος και των δύο κοινοτήτων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.


Πρωτοβουλίες ειρήνης

Πληροφορούμαι ότι στην Κύπρο οργανώνονται δικοινοτικές πρωτοβουλίες ειρήνης με στόχο τη μόνη εφικτή λύση, που είναι η δικοινοτική - διζωνική ομοσπονδία, με ό,τι αυτή η λύση συνεπάγεται και για την πολιτειακή οργάνωση. Ειδικότερα, στη διπλά καταπιεσμένη τουρκοκυπριακή κοινότητα η πολιτική Τατάρ προκαλεί θύελλα αντιδράσεων, ακόμα και από δυνάμεις που τον στήριξαν στις εκλογές.

Προσωπικά πιστεύω ότι απαιτείται και η εκ νέου ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής και διεθνούς κοινής γνώμης υπέρ της δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού. Κλειδί γι’ αυτό αποτελεί η ανάδειξη του Κυπριακού όχι ως εθνικού ζητήματος, αλλά ως κεντρικού προβλήματος ειρήνης και ασφάλειας της Μεσογείου. Οι δε ηγεσίες της Ε.Ε. οφείλουν να αντιληφθούν ότι η επίλυση του Κυπριακού μπορεί να μετατρέψει το νησί σε γέφυρα ειρήνης της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή, όπου η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) της  Ένωσης δεν τα πάει καλά.

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)