Γράφει ο κ. Μόσιαλος:

Με σχεδόν 100 κρούσματα της ευλογιάς των πιθήκων, ξεκίνησε - εύλογα για τους πιο ευάλωτους-  η ανησυχία για νέους πιθανούς  περιορισμούς λόγω μιας νόσου που μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ταυτόχρονα, λόγω της πίεσης για άμεσες απαντήσεις. ξεκίνησαν και οι εξηγήσεις για την οδό της μετάδοσης.

Ποια είναι αυτή;

Ας τα πούμε απλά. Ο ιός μπορεί να μεταφερθεί μέσω της αναπνευστικής οδού (αυτά τα βαριά σταγονίδια που όμως δεν μεταφέρονται μακριά). Ή μέσω της επαφής ενός υγιούς ανθρώπου με τις φουσκάλες ή τις πληγές ή τις εκδορές κάποιου συμπτωματικού ασθενούς. Ή ακόμα και χωρίς απευθείας επαφή με το δέρμα. Δηλαδή κάποιος κοντινός συγγενής ή φροντιστής, μπορεί να σκουπιστεί με την ίδια πετσέτα και να μολυνθεί.

Κάποιος νοσηλευτής ή και υπαλληλος καθαρισμού ενός νοσοκομείου μπορεί να ακουμπήσει τα σεντόνια του ασθενούς, να μην απολυμανθεί και να μολυνθεί. Κάποιος ερωτικός σύντροφος μπορεί επίσης να ακουμπήσει τον άνθρωπό του και να μολυνθεί.

Να μην ξεχνάμε πως ο ιός που προκαλεί την ‘ευλογιά των πιθήκων’ είναι πολύ λιγότερο μεταδοτικός από τον κορωνοϊό.

Αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι επι του παρόντος να μην στιγματίζουμε τους ασθενείς.

Δυστυχώς, ήταν ατυχής η αναφορά από δημόσια στόματα, πως οι ασθενείς με ευλογιά στην πλειονότητά τους ήταν άντρες που συνευρίσκονται ερωτικά με άντρες. Ατυχής γιατί τα παιδάκια παλιότερα τα έστελναν οι μητέρες τους να κολλήσουν ανεμοβλογιά από τα γειτονόπουλα.

Ατυχής γιατί θα μπορούσε να συμβεί και μεταξύ γυναικών που συνευρίσκονται ερωτικά με άντρες ή με γυναίκες. Οι νεότεροι ίσως να μην το γνωρίζουν, αλλά οι παλιότεροι σίγουρα ξέρουν πόσο στιγματίστηκαν οι γκέι άντρες με το AIDS. Έχουν περάσει σχεδόν 4 δεκαετίες από τότε, όμως.

Δεν μπορούμε να στιγματίζουμε ούτε την ερωτική συνεύρεση, ούτε την συνεύρεση μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου.

Γιατί η ‘ευλογιά των πιθήκων’ δεν είναι σεξουλικά μεταδιδόμενη νόσος.