O βουλευτής, δικηγόρος και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) Ηλίας Ηλιού γεννήθηκε στο Κάστρο της Λήμνου τον Μάιο του 1904. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρωτοδιορίστηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Μυτιλήνης το 1928, στο Πρωτοδικείο Αθηνών το 1935 και στον Άρειο Πάγο το 1942, απ’ όπου παραιτήθηκε το 1966.
Στην πολιτική πρωτοεισήλθε το 1923, όταν ως φοιτητής εντάχθηκε στη νεολαία του Εργατοαγροτικού Κόμματος του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, με το οποίο πολιτεύτηκε αργότερα στο νομό Λέσβου, το 1932 και 1936. Στη διάρκεια της Κατοχής προσχώρησε στο ΕΑΜ και συμμετέχει στην Εθνική Αντίσταση.
Το 1945, γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχε σε όλους τους συνδυασμούς των κομμάτων της Αριστεράς, εκλεγόμενος συνεχώς βουλευτής Λέσβου ή Αθηνών. Για την πολιτική του δραστηριότητα εκτοπίστηκε από το 1947 ως το 1951.
Παρότι εξόριστος, το 1951 εκλέχθηκε βουλευτής της ΕΔΑ στην περιφέρεια Λέσβου-Λήμνου. Η εκλογή του, όμως, ακυρώνεται. Εκλέχθηκε εκ νέου το 1956 και στη συνέχεια σε όλες τις επόμενες εκλογές. Ως το 1963 στο νομό Λέσβου και το 1964 στην Α΄ Αθήνας.
Ως το 1967 ο Ηλίας Ηλιού ήταν μόνιμος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ. Ως νομικός με σπάνια γενική παιδεία και ως μετριοπαθής πολιτικός έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από όλες τις πολιτικές πτέρυγες της Βουλής.
Μετά την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας των συνταγματαρχών ανασυγκρότησε την ΕΔΑ και ανέλαβε την προεδρία της. Για δύο κοινοβουλευτικές περιόδους εκλέχθηκε βουλευτής με την Ενωμένη Αριστερά (1974) και με τη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων (1977).
Αποσύρθηκε από την πολιτική το 1981, δηλώνοντας -σε συνέντευξή του- ιδιαίτερα πικραμένος από την ηγεσία του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα.
Πηγή:
alterthess.gr
