Σβήνουμε το ρεύμα, και ο ασθενής απλά αλλάζει ρεπερτόριο. Ερευνητές στην Ολλανδία αναφέρουν μια ασυνήθιστη περίπτωση αλλαγής των μουσικών προτιμήσεων έπειτα από την εμφύτευση ενός «βηματοδότη» στον εγκέφαλο για την αντιμετώπιση ψυχικής πάθησης.

Νευροεπιστήμονες και ψυχίατροι του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ περιγράφουν την περίπτωση ενός 60χρονου άνδρα που έπασχε για δεκαετίες από ψυχαναγκαστική διαταραχή, μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από έμμονες σκέψεις και επαναλαμβανόμενες, τελετουργικές πράξεις, όπως για παράδειγμα το συνεχές πλύσιμο των χεριών.

Ο κύριος B, όπως τον αποκαλούν οι ερευνητές, υποβλήθηκε τελικά σε θεραπεία «εν τω βάθει εγκεφαλικής διέγερσης», ή DBS, κατά την οποία εμφυτεύεται στον εγκέφαλο μια συσκευή που διεγείρει συγκεκριμένες περιοχές με ηλεκτρόδια.

Τα ηλεκτρόδια είχαν συνδεθεί στον επικλινή πυρήνα προκειμένου να μειώσουν το άγχος και τη συχνότητα των ψυχαναγκαστικών σκέψεων. Πρόσφατες μελέτες, επισημαίνουν οι ολλανδοί ερευνητές, έχουν δείξει ότι «η μουσική επηρεάζει το κέντρο επιβράβευσης του επικλινή πυρήνα».

Και αυτό είναι που πιθανότατα συνέβη στον κ.Β. Ο ασθενής δεν είχε δείξει ποτέ πάθος για τη μουσική και είχε μόνο κλασικά ακούσματα όπως οι Rolling Stones και οι Beatles. Έξι μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση, όταν πια τα ψυχαναγκαστικά συμπτώματα είχαν υποχωρήσει, έτυχε να ακούσει -και να λατρέψει- το Ring of Fire του Τζόνι Κας.

Η βαθιά φωνή του αμερικανού τραγουδιστή της κάντρι συνεπήρε τον κ. Β, ο οποίος αγόρασε τα άπαντα του καλλιτέχνη και τα άκουγε διαρκώς και αποκλειστικά. Πολλά τραγούδια τον έκαναν να πηγαινοέρχεται μέσα στο δωμάτιο και να φαντασιώνεται ιστορίες στις οποίες ο ίδιος ήταν τραγουδιστής.

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο ασθενής είχε εγκαταλείψει τις παλιές ψυχαναγκαστικές του συνήθειες για χάρη μιας νέας, του Τζόνι Κας, επισημαίνουν οι ερευνητές στη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύεται στο Frontiers in Behavioral Neuroscience.

Αυτό όμως δεν φαίνεται να ισχύει, καθώς ο κ. Β δεν παρουσίασε συμπτώματα ψυχαναγκασμού, όπως άγχος και πανικό αν για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να ακούσει τη μουσική του.

Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι ο ασθενής απλά ξεχνάει τον Τζόνι Κας όταν ο «βηματοδότης» του τύχει να τεθεί εκτός λειτουργίας -σε αυτή την περίπτωση επιστρέφει στο παλιό ρεπερτόριο των Beatles.

Κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς η ηλεκτρική διέγερση άλλαξε τα μουσικά γούστα του κ. Β. Η μόνη υπόθεση που μπορούν να διατυπώσουν οι ερευνητές είναι ότι ο Τζόνι Κας αντιπροσωπεύει και εκφράζει το νέο αίσθημα αυτοπεποίθησης που χάρισε στον ασθενή η θεραπεία.