to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ηλ. Νικολακόπουλος: Επί Ιωαννίδη η χούντα έφερε την πλήρη αποδιοργάνωση

Με αφορμή την επέτειο του «πραξικοπήματος μέσα στο πραξικόπημα» και της εγκαθίδρυσης της «χούντας Νο2», δηλαδή την ανατροπή του καθεστώτος Παπαδόπουλου – Μαρκεζίνη (25/11/1973) από τον ταξίαρχο Δ. Ιωαννίδη, μίλησε Στο Κόκκινο και τον Διονύση Ελευθεράτο ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθήνας και πρόεδρος του ΔΣ των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).


«Έως τώρα δεν έχουμε μάθει πολύ καλά τα εσωτερικά της συνωμοτικής ομάδας Παπαδόπουλου - Ιωαννίδη» ανέφερε ο κ. Νικολακόπουλος, απαντώντας σε ερώτηση σχετική με τα κίνητρα του «αόρατου δικτάτορα» Ιωαννίδη και τις δυνάμεις που ενδεχομένως επιθυμούσαν την ανατροπή του καθεστώτος Παπαδόπουλου – Μαρκεζίνη. Σχολίασε δε σκωπτικά: «Άλλωστε και οι δυο, Παπαδόπουλος και Ιωαννίδης, ήταν συνωμότες από το 1956, ήξεραν να κρύβουν στόχους και σχέδια».

 «φιλελευθεροποίηση» και το «άλμα στο κενό» του Παπαδόπουλου

Σύμφωνα με τον καθηγητή, πάντως, είναι βέβαιο ότι κάποιοι από τους αξιωματικούς του στρατεύματος δεν έβλεπαν με καθόλου «καλό μάτι» την διαδικασία της λεγόμενης «φιλελευθεροποίησης», την οποία είχε δρομολογήσει ο Γ. Παπαδόπουλος, καθώς διαισθάνονταν ότι θα παραγκωνίζονταν.

Ο κ. Νικολακόπουλος χαρακτήρισε «άλμα στο κενό» την επιλογή Παπαδόπουλου να προχωρήσει στο «δημοψήφισμα» του 1973 και να αναθέσει στον Σπύρο Μαρκεζίνη τη διεξαγωγή «εκλογών». Ερωτηθείς για το αν επέλεξε τον Μαρκεζίνη, έναν πολιτικό με μηδαμινό λαϊκό έρεισμα αλλά φημισμένο ως έμπειρο τεχνοκράτη και χειριστή των οικονομικών, επειδή η οικονομική κατάσταση χειροτέρευε, ο πρόεδρος των ΑΣΚΙ ανέφερε:

«Ασφαλώς και σημειωνόταν επιδείνωση στα οικονομικά, αλλά ο Παπαδόπουλος κατέληξε στον Μαρκεζίνη για έναν απλούστερο λόγο. Διότι δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος!».

 Αβάσιμη η θεωρία για τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ

Ο κ. Νικολακόπουλος υπενθύμισε στοιχεία της πολιτικής διαδρομής και δραστηριότητας του Μαρκεζίνη, τα οποία επιβεβαιώνουν πόσο καιροσκόπος και «αριβίστας» ήταν. Υπενθύμισε όμως και την απροθυμία του παλιού πολιτικού κόσμου να συνδράμει στην υλοποίηση των σχεδίων του Παπαδόπουλου. «Για αυτό μίλησα για άλμα στο κενό», πρόσθεσε.   

Ρωτήθηκε ο κ. Νικολακόπουλος εάν ευσταθεί μια  – αρκούντως διαδεδομένη- εκδοχή:  Ότι και ο αμερικανικός παράγοντας επιθυμούσε μια «αλλαγή φρουράς» στην ηγεσία της δικτατορίας, επειδή – κατά την άποψη όσων υποστηρίζουν αυτό το σενάριο- ο Παπαδόπουλος λάμβανε υπερβολικά υπόψη τα συμφέροντα μιας μερίδας της ελληνικής οικονομικής ελίτ στις αραβικές χώρες και ως εκ τούτου δεν ήταν «όσο έπρεπε» φιλο-ισραηλινός. 

«Αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ» απάντησε ο καθηγητής, προσθέτοντας – ειδικότερα- πως δεν αποδείχθηκε ούτε η δυσφορία του Παπαδόπουλου για τις αμερικανικές βάσεις και τις αμερικανικές αξιώσεις, κατά τη διάρκεια του αραβο- ισραηλινού πολέμου του Γιομ Κιπούρ, τον Οκτώβριο του 1973. «Δεν υπάρχουν στοιχεία που να μας δείχνουν ότι πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά αυτή τη θεώρηση», κατέληξε.

«Το πραξικόπημα στην Κύπρο έχει πολλούς ενόχους»

Αναμφιβόλως, όμως, ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης είχαν διαφορετικά σχέδια ως προς την Κύπρο, επεσήμανε ο κ. Νικολακόπουλος και εξήγησε:

«Ο Παπαδόπουλος είχε διαχωρίσει τη θέση του από το Γρίβα και επιχειρούσε να έρθει σε μία συνεννόηση με τον Μακάριο. Νωρίτερα, βεβαίως, είχε αποπειραθεί να τον δολοφονήσει. Δεν τα κατάφερε και χάραξε άλλη τακτική (…). Ο Ιωαννίδης ήθελε ‘να τελειώνει’ με τον Μακάριο, βιαίως. Και αυτά του τα σχέδια είχαν τις γνωστές, τραγικές συνέπειες στην Κύπρο».

Τι μπορεί να επισημάνει κανείς για την οκτάμηνη περίοδο Ιωαννίδη; «Ήταν το διάστημα κατά το οποίο αποδιοργανώθηκαν τα πάντα, του στρατού συμπεριλαμβανομένου» απάντησε ο κ. Νικολακόπουλος και πρόσθεσε: «Αυτό  φάνηκε στα δραματικά γεγονότα του Ιουλίου 1974, με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τότε που το καθεστώς αδυνατούσε να κάνει ακόμη και μια στοιχειώδη επιστράτευση». Και σχολίασε:

«Βρέθηκαν στην ηγεσία του στρατεύματος άνθρωποι, όπως ο Μπονάνος, που δέχθηκαν να γίνει επέμβαση, πραξικόπημα, σε μια ανεξάρτητη χώρα. Ας μην παραβλέπουμε πόσοι επιβαρύνονται με εγκληματικές ευθύνες. Διότι ο Ιωαννίδης σχεδίασε το πραξικόπημα, αλλά δεν ήταν αυτός που το έφερε σε πέρας. Πολλοί άλλοι  το έκαναν. Άλλο αν δεν δικάστηκαν, δεν λογοδότησαν για αυτό…».  

Ακούστε Στο Κόκκινο

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)