Αποπληθωρισμός 2,3 % τον Δεκέμβριο· χειρότερη αποπληθωριστική τάση από το 1960! 50 δις ο χαμένος τσίρος από τις επιχειρήσεις το 2020 !!! Στα 10 δις τα νέα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες . Λίγα από τα εκκωφαντικά αρνητικά στοιχεία των οικονομικών δεδομένων της χώρας εξ αιτίας της πανδημίας, αλλά και της αλλοπρόσαλλης κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ . Το χειρότερο, η πλήρης απουσία ενός ικανού σχεδίου να βγάλει τη χώρα από το κώμα , ακόμα και όταν η υγειονομική πανδημία κοπάσει . Δραματικές είναι οι εκτιμήσεις που καταγράφει το περίφημο παγκόσμιο οικονομικό , World Ekonomikc Forum , φιλικό στην ιδεολογία της ΝΔ .
Στα εμπόδια που θα μπλοκάρουν την αναγκαία ανάπτυξη της χώρας, η κυβέρνηση καταγράφεται ως απολύτως απούσα από παρεμβάσεις . Αντίθετα με άλλες χώρες όπου στο χρόνο της πανδημίας έχουν δράσει δυναμικά. Σε έντεκα βασικούς δείκτες που μετράει το WEF , δείγμα 32 χωρών, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από το μέσο όρο στους εφτά, σε τρεις βρίσκεται στη τελευταία θέση και μόνο σε έναν ίσα που περνά τον μέσο όρο. Δίνω μόνο πέντε παραδείγματα, εντελώς κρίσιμα.
*ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ( ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ) :
Ελλάδα . Τελευταία, 38,7. ΜΟ 56,7, Φιλανδία πρώτη 75,2
*ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ:
Ελλάδα. 47,6 ΜΟ 61,4, Δανία 76,98 .
*ΈΡΕΥΝΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ :
Ελλάδα : 25 ,31 ΜΟ 41, 6 Τελευταία θέση !
ΚΙΝΗΤΡΑ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΙΣ.
Ελλάδα: 59, 7 ΜΟ 62, 2
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ , ΠΑΙΔΙΩΝ , ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Ελλάδα: Τελευταία , με 24, 73 ΜΟ 47, 8 , Σουηδία 75,87
Με λίγα λόγια , η "ΑΡΙΣΤΕΙΑ" του κυρίου Μητσοτάκη παρουσιάζει «αρρυθμία θανάτου» για παρεμβάσεις ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας μετά τη πανδημία. Η ανάπτυξη θα αργήσει να έρθει , θα είναι βραδείας καύσης και χαμηλών επιδόσεων . Η πρόβλεψη της ΝΔ για ρυθμό ανάπτυξης 4,5% για το 2021 εμφανέστατα γίνεται όνειρο θερινής νυκτός. Με δημόσιο χρέος στα ύψη , ιδιωτικό χρέος δυσθεώρητο, και ΑΕΠ στα τάρταρα , η επόμενη μέρα φαίνεται πως θα είναι εφιαλτική.
Αυτά όλα και πολλά άλλα, όπως και το σχέδιο Πισσαρίδη, το οποίο υλοποιεί η Κυβέρνηση για να εκτελέσει διακόσες χιλιάδες ΜμΕ το νούμερο αυτό φαντάζει μικρό . Μαζί τους φεύγουν και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε αυτές, με ανυπολόγιστες συνέπειες στη ζωή τους, το ασφαλιστικό σύστημα, την οικονομία , τη κοινωνική συνοχή.
Το φαιδρό και εξ ίσου δραματικό είναι η επανάληψη του ίδιου φαινομένου που συνέβη τη πενταετία 2010 -2015 . Από 800 χιλιάδες ΜμΕ περίπου, έμειναν τότε γύρω στις 600 χιλιάδες. Στα επόμενα χρόνια, μέχρι την έναρξη της πανδημίας, αυτή η απώλεια είχε ανακτηθεί . Το ίδιο θα συμβεί κι αυτή τη φορά , με μία μόνο επισήμανση. Οι νέες που θα ανοίξουν, κυρίως από νεώτερες ηλικιακές ομάδες , θα είναι επιχειρηματικότητα ανάγκης λόγο ανεργίας και όχι ευκαιρίας . Επιχειρήσεις χωρίς σοβαρά επιχειρηματικά σχέδια , ευάλωτες στη σκληρή ανταγωνιστικότητα. Με λίγα λόγια, θα γεννηθούν πάλι μικροεπιχειρήσεις μεγάλης και γρήγορης θνησιμότητας , αναπαράγοντας το ίδιο ξεπερασμένο αντιπαραγωγικό μοντέλο σε εμπόριο και υπηρεσίες και αριθμητικά κορεσμένο .
Η τραγωδία θα επαναληφθεί …
