Απάντηση σε όσους ακύρωσαν την προγραμματισμένη βράβευσή του από την Προεδρία της Δημοκρατίας δίνει ο διασώστης προσφύγων Ιάσονας Αποστολόπουλος.
«Σε μια περίοδο που η διάσωση προσφύγων έχει καταστεί ποινικοποιημένη πράξη με βαριές συνέπειες (δεκάδες καράβια κατασχεμένα και αλληλέγγυοι υπό δίωξη), είναι απόλυτα λογικό ένας διασώστης να αντιμετωπίζεται ως πολιτικός αντίπαλος» σημειώνει μεταξύ άλλων.
«Η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι τα χαμόγελα και οι αγκαλιές στο κατάστρωμα όταν η ζωή νικάει τον θάνατο, όταν η αλληλεγγύη νικάει την βαρβαρότητα» τονίζει ο Ιάσονας Αποστολόπουλος.
Αναλυτικά η ανάρτησή του στο Facebook:
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια τεράστια αγκαλιά σε όλους και όλες για τα μηνύματα υποστήριξης. Τα λόγια από τον έξω κόσμο είναι ανάσα δύναμης όταν είμαστε στο καράβι, όπως τώρα.
Εν προκειμένω, χαίρομαι που το κράτος μας επιδεικνύει ειλικρίνεια.
Σε μια περίοδο που η διάσωση προσφύγων έχει καταστεί ποινικοποιημένη πράξη με βαριές συνέπειες (δεκάδες καράβια κατασχεμένα και αλληλέγγυοι υπό δίωξη), είναι απόλυτα λογικό ένας διασώστης να αντιμετωπίζεται ως πολιτικός αντίπαλος.
Σε μια περίοδο που τα ευρωπαϊκά κράτη κάνουν ότι μπορούν για να εξαφανίσουν τους μάρτυρες από τα σύνορα της Ευρώπης, ώστε να εφαρμόζουν ανενόχλητα τις δολοφονικές πρακτικές τους, είναι απόλυτα λογικό η αλληλεγγύη να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα.
Μόνο τους τελευταίους 15 μήνες, οι ελληνικές αρχές έχουν πετάξει χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά στη θάλασσα του Αιγαίου, εγκαταλείποντας τους ακυβέρνητους μέσα σε πλωτές σκηνές (liferaft).
Η μόνη απάντηση στα συνεχή βίντεο που βγαίνουν, είναι η έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για τους ανθρώπους που τα δημοσιοποιούν.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι αυταπόδεικτο ότι η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί ποτέ να είναι αντικείμενο βράβευσης, πόσο μάλλον το υποκείμενο.
Όσο για μας.
Η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι τα χαμόγελα και οι αγκαλιές στο κατάστρωμα όταν η ζωή νικάει τον θάνατο, όταν η αλληλεγγύη νικάει την βαρβαρότητα.
Και αυτά τα κουβαλάμε πάντα μαζί μας.
Αυτά τα παράσημα αξίζουν όλες τις προσπάθειες του κόσμου.
Περήφανος “επιθετικός επικριτής” για πάντα.
