Μπορεί το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων να διασύρει διεθνώς τη χώρα, αλλά από την ώρα που ομολογήθηκε η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη, η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τη συγκάλυψη και όχι για τη διερεύνηση της υπόθεσης.

Ο Δημητριάδης κάνει εκφοβιστικές αγωγές στους δημοσιογράφους που έγραψαν για το Predator, αλλά και στον ίδιο τον Κουκάκη. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Ντογιάκος διατάσσει έρευνα για παραβίαση του απορρήτου, επιχειρώντας να ελέγξει την ΑΔΑΕ και την ΕΥΠ. Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Οικονόμου αφήνει να εννοηθεί ότι κανένα στοιχείο δεν πρόκειται να έρθει στο φως γιατί «ενδέχεται να έχουν καταστραφεί».

Η συγκάλυψη, πέραν των στόχων της, λύνει και ένα πολιτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση: υπόνοιες για παραβίαση της εθνικής ασφάλειας -ή για οτιδήποτε άλλο άφησαν να εννοηθεί ο Ρωμανός και οι προπαγανδιστές του τουίτερ- θα μείνουν να αιωρούνται πάνω από το κεφάλι του Ανδρουλάκη. Και με αυτό το φορτίο λάσπης ο αρχηγός του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος θα δώσει την εκλογική μάχη και θα συμμετάσχει σε διεργασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Βολικό δεν είναι;

Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα δημοκρατίας στη χώρα. Και αυτός ο ζόφος πλήττει τον ίδιο τον Μητσοτάκη, αφού στην Ευρώπη δεν υπάρχει λίστα Πέτσα να τον προστατεύσει. Καλά θα κάνει να συνειδητοποιήσει και να ξεκαθαρίσει άμεσα την κατάσταση. Γιατί η σύγκρουσή του με το έδαφος θα είναι επώδυνη.