Με τα παλιά εργαλεία του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου και με ξεχαρβάλωμα των θεσμών θα πορευτεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέχρι τις κάλπες. Σε ένα νοσηρό περιβάλλον παρακολουθήσεων, παρεμβάσεων και πολλαπλών εκτροπών, η υπαναχώρηση στα φιλοβασιλικά απολιθώματα και η υπόκλιση στην έκπτωτη μοναρχία ήρθαν σαν κερασάκι στην τούρτα. Η βασιλική χρυσόσκονη, ωστόσο, δεν μπορεί να καλύψει το μαύρο.

Ούτε του καμένου δάσους στο Τατόι ούτε στην πολιτική ζωή και στη Δικαιοσύνη. Την ώρα που ο Πικραμμένος, η Μενδώνη, ο Σαμαράς και δεκάδες ακόμα βουλευτές και στελέχη έκλιναν το γόνυ στην παραποιημένη ελληνική σημαία και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με την Ιερά Σύνοδο έψαλε για τον «βασιλέα ημών Κωνσταντίνο», το ΚΥΣΕΑ ανανέωνε τη θητεία του Κ. Φλώρου, του παρακολουθούμενου, δηλαδή, από την ΕΥΠ αρχηγού ΓΕΕΘΑ.

Πώς εξηγείται, αλήθεια, ένας δυνάμει ύποπτος για τη διασάλευση της εθνικής ασφάλειας να διατηρείται στην ηγεσία του στρατεύματος και μάλιστα η θητεία του να επεκτείνεται; Γιατί η κυβέρνηση δεν απαντά ξεκάθαρα αν παρακολουθείται η ηγεσία του στρατεύματος;

Ποια είναι τα ρυπαρά δίκτυα τα οποία επικαλείται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που καλείται κατ’ εντολή του πρωθυπουργού να δικαιολογεί καθημερινά παρακρατικές μεθοδεύσεις; Η κυρία Βλάχου; Ο Κοντολέων;

Αντί να αναζητεί εσωτερικούς εχθρούς, ο Κ. Μητσοτάκης καλείται να δώσει απαντήσεις γι’ αυτήν την αδιανόητη κατρακύλα που, εάν αφορούσε μονάχα το κόμμα του, θα μας περνούσε αδιάφορη. Οφείλει, όμως, να αντιληφθεί ότι αν κάποιος θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, είναι ο ίδιος.

Ταυτόχρονα, όμως, υποχρεούται να πάρει θέση για τις πιέσεις που ασκήθηκαν στον πρόεδρο της Αρχής Ξεπλύματος Μαύρου Χρήματος Χαράλαμπο Βουρλιώτη για να ξεκινήσει έρευνα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Πιέσεις στις οποίες δεν ενέδωσε