- Μπαμπά, μπαμπά, από δω!
Της λέω αυστηρά:
- Δεν είναι ο δρόμος μας! Ευθεία πάμε.
- Όχι, όχι, από δω θέλω!
Θέλοντας-δεν θέλοντας την ακολουθώ. Και λίγα μέτρα μετά παθαίνω την πλάκα μου. Αυτό που κίνησε το ενδιαφέρον της κόρης μου είναι ένα δένδρο με μεγάλα κίτρινα λουλούδια σαν μακρόστενες καμπάνες. Ή μήπως είναι τρομπέτες; Παθαίνω κάτι σαν πολιτισμικό σοκ! Τόσες δεκαετίες πρώτη φορά βλέπω ένα τέτοιο δένδρο. Αρχίζω να το τραβάω φωτογραφίες. Σκέφτομαι να τις στείλω σε φίλους μήπως κάποιος γνωρίζει πώς ονομάζεται το δένδρο. Με τα πολλά, βρίσκω τη λύση (όχι παίζουμε). Με το που φτάνουμε στο σπίτι, γκουγκλάρω τη φωτογραφία. Και να λοιπόν τι μαθαίνω.
Η μπρουγκμάνσια ( γνωστή ως Τρομπέτα των Αγγέλων) είναι ένας θάμνος ή μικρό δέντρο, με καταγωγή από το Εκουαδόρ και τη Χιλή. Φουντωτή και άκρως τροπική στην όψη, διακοσμείται με γιγάντια, συνήθως λευκά άνθη, σε μορφή τρομπέτας. Υπάρχουν όμως και ποικιλίες με ροζ, κίτρινα, πορτοκαλί ή δίχρωμα άνθη. Ανθισμένη είναι από το καλοκαίρι μέχρι και το φθινόπωρο.
Μαθαίνω ασταμάτητα, σαν εκείνο το σοφό που είχε πει «γηράσκω αεί διδασκόμενος». Μόνο που η δική μου δασκάλα είναι μόλις τεσσάρων ετών και τριών μηνών. Αλλά εξαιρετικά φιλομαθής, περίεργη και ακούραστη εξερευνήτρια.
