Σαρώνουν στο διαδίκτυο των trolls και των fake news αναρτήσεις του τύπου «η Δούρου άφησε στο συρτάρι μελέτη για το ρέμα που έπνιξε τη Μάνδρα, προκαλώντας το θάνατο δεκάδων ανθρώπων». Αρκετοί προχωράνε και παρακάτω. «Η Δούρου είναι άχρηστη περιφερειάρχης», «αδιαφορεί για τα προβλήματα των πολιτών, πετάει δεξιά και αριστερά τα χρήματα της Περιφέρειας Αττικής», «δεν έχει κάνει κανενός είδους αντιπλημμυρικό σχεδιασμό, δεν έχει προβλέψει τίποτε», «τριγυρνάει σε εκδηλώσεις άνευ περιεχομένου» κ.λπ., κ.λπ.
Μερικές από αυτές είναι απλή αναπαραγωγή δηλώσεων πολιτικών που βρίσκονται απέναντι στη Ρ. Δούρου κι έχουν κάθε συμφέρον, σήμερα, να την στοχοποιήσουν, αποσκοπώντας σε μικροκομματικά οφέλη. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, θα σκεφθεί κανείς με μια πρώτη ματιά.
Ωστόσο, αρκεί μια λεπτομερέστερη ανάλυση, για να διαπιστώσει κάποιος ότι η αναπαραγωγή των αρνητικών, σε βάρος της περιφερειάρχη Αττικής, σχολίων δεν οφείλεται απλά σε πολίτες που εκφράζουν τη γνώμη τους μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά οφείλεται σε συντεταγμένη αναπαραγωγή συγκεκριμένων κατασκευασμένων ειδήσεων (σήμερα ονομάζονται fake news, υπήρχαν όπως ανέκαθεν), είτε πρόκειται για τη δήθεν άποψη της Δούρου, προεκλογικά, ότι «μέσα σε έξι μήνες θα ολοκληρωθούν τα αντιπλημμυρικά έργα» είτε ότι δήθεν αδιαφόρησε κι έθαψε τη μελέτη του ρέματος Αγία Αικατερίνη, που θα έσωζε τις ζωές των πολιτών. Λογαριασμοί στο twitter, το facebook, ιστοσελίδες ειδησεογραφικές και όχι μόνο, με συστηματικό και συντονισμένο τρόπο αναπαραγάγουν και προωθούν καταφανώς ψευδείς «ειδήσεις» -τόσο ψευδείς και κατασκευασμένες που, υπό κανονικές συνθήκες, θα εξέθεταν, όχι τη Ρ. Δούρου, αλλά τους εμπνευστές τους.
Ωστόσο, δεν έχουμε να κάνουμε κανονικές συνθήκες έκφρασης άποψης κάποιων είτε πολιτών είτε δημοσιογράφων. Με αφορμή την τραγωδία της Δυτικής Αττικής, έχουμε να κάνουμε με μια καλοστημένη μιντιακή, με τα σύγχρονα μέσα (δηλαδή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) ,επίθεση κατά της πρώτης γυναίκας εκλεγμένης περιφερειάρχη Αττικής. Μια επίθεση με αφορμή την απώλεια ανθρώπινων ζωών στη Μάνδρα Αττικής, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ την άσκηση κριτικής (λογικής και αποδεκτής) εκ μέρους δημοσιογράφων, δημοσιολογούντων και πολιτών απέναντι σε ένα δημόσιο πρόσωπο. Μια επίθεση διόλου αθώα αλλά που προϋποθέτει συντονισμό και… επαγγελματισμό, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς χωρίς καν να διαθέτει διδακτορικό στις επιστήμες ενημέρωσης και επικοινωνίας. Μια καταφανής επίθεση που όμως περνάει… απαρατήρητη. Κανείς (ή σχεδόν κανείς) δεν καταγγέλλει τόσο συντονισμό, τόση ταυτότητα απόψεων, τόση επανάληψη των επιχειρημάτων σε facebook, twitter, ιστοσελίδες, πριν το «επιχείρημα» βρεθεί, ως φυσική κατάληξη, στο στόμα πολιτικών της αντιπολίτευσης ή των φιλικών τους εντύπων. Η τέχνη, ορθότερα, η τεχνική του ψεύδεσθαι και του συκοφαντείν σε όλο της το μεγαλείο απέναντι σε μια πολιτικό που έχει επιλέξει να κινείται στα σόσιαλ μίντια χωρίς πληρωμένα τρολ, χωρίς ψεύτικα ακάουντ, με τη φωτογραφία και την ταυτότητά της, εκθέτοντας τις απόψεις της. Ίσως αυτό και να πληρώνει. Γιατί κάνει τη διαφορά.
