Η πανελλαδική μας συνδιάσκεψη ήταν ακόμα ένα σημαντικό βήμα για τον πολιτικό και ψηφιακό μετασχηματισμό του κόμματος, μετά την εκλογή των νέων νομαρχιακών οργανώσεων.
Ήταν ακόμα ένα βήμα προς τη σύνθεση όλων των θετικών παραδόσεων του αριστερού και προοδευτικού κινήματος στην Ελλάδα, όπως λέει η ιδρυτική μας διακήρυξη.
Ήταν ένα σημαντικό και αναγκαίο, αλλά όχι επαρκές από μόνο του, βήμα για την επίτευξη του πολιτικού στόχου της νίκης στις επόμενες εκλογές.
Υπάρχει η εξής αναλογία:
Η απόσταση από την ψήφιση ενός νόμου μέχριτην εφαρμογή του και την υλοποίηση των προβλέψεών του είναι μεγάλη. Απαιτείται, σχεδόν πάντα, η δευτερεύουσα νομοθεσία, υπουργικές αποφάσεις και άλλες διοικητικές πράξεις.
Απαιτείται, οπωσδήποτε, κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της γραφειοκρατίας και της διοίκησης για την υλοποίηση και την εφαρμογή.
Έτσι και οι συλλογικές μας αποφάσεις, που εκφράζουν τη δημοκρατική μας βούληση, έχουν προϋποθέσεις για την υλοποίησή τους.
Δεν αρκεί να ψηφίζονται ομόφωνα.
Πρέπει να εφαρμόζονται ειλικρινώς και ομόθυμα.
Οι ομόφωνα ψηφισμένοι στόχοι μας είναι η διεύρυνση, η ανασυγκρότηση και ο μετασχηματισμός του κόμματος, σε κόμμα - κορμό της προοδευτικής παράταξης στην Ελλάδα.
Τους ορίσαμε και τους ψηφίσαμε χωρίς «ναι μεν αλλά» και χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Δευτέρες σκέψεις που ακούγονται εκ των υστέρων, καθίστανται εκ των πραγμάτων ανενεργές. Πόσο μάλλον όταν δεν κατατέθηκαν στις πρόσφατες συλλογικές δημοκρατικές πανελλαδικές μας διαδικασίες.
Η συνδιάσκεψή μας ήταν, επίσης, ένα άλμα προς την κατεύθυνση του να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε με όρους πολιτικής καταγωγής για το κόμμα μας και τους ανθρώπους του.
Ένα κόμμα χωρίς διαχωρισμούς σε «παλιούς» και «νέους».
Προσεγγίσεις που κατανέμουν απόψεις και ανθρώπους στη βάση της πρόσφατης ή λιγότερο πρόσφατης ή -ακόμα χειρότερα- παλαιότερης πολιτικής καταγωγής θα ξεπεραστούν εκ των πραγμάτων. Θα ξεπεραστούν από τη δυναμική συντονισμού και στράτευσης προοδευτικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην κοινή μας προσπάθεια.
Υπεραπλουστεύσεις του τύπου: ή με τη ριζοσπαστική αριστερά ή με την κεντροαριστερά, όχι μόνο δεν αντέχουν στον έλεγχο αληθείας, αλλά προσκρούουν και στις συλλογικές ομόφωνες αποφάσεις και τη διακήρυξή μας.
Η δική μας στρατηγική είναι η διεύρυνση προς νέες δυνάμεις. Είναι η μόνη στρατηγική που μπορεί να σπάσει στην πράξη την επιδίωξη Μητσοτάκη για αναζωογόνηση του αντισύριζα μετώπου.
Οικοδομούμε, λοιπόν, το κόμμα της σύγχρονης αριστεράς του 21ου αιώνα, το οποίο θα συσπειρώνει πολίτες από το προοδευτικό κέντρο μέχρι τη ριζοσπαστική αριστερά.
Αυτό λέει η διακήρυξη μας.
Είναι εύκολος αυτός ο στόχος; Δεν είναι.
Έχει προϋποθέσεις; Έχει.
Πρόγραμμα
Το κείμενο προγράμματος, το οποίο εγκρίθηκε ομόφωνα από τη συνδιάσκεψή μας, αποδείχθηκε μια σημαντική κατάκτηση. Αποτέλεσε και αποτελεί το σημείο εκκίνησης, τη βάση για τη διατύπωση εξειδικευμένων τομεακών προγραμμάτων, στα οποία περιέχονται συγκεκριμένες αιχμές πολιτικής. Με αυτές τις αιχμές πρέπει στην επόμενη περίοδο να υλοποιήσουμε μια διαρκή εξόρμηση του κόμματος προς τον κόσμο.
Καλούμε, όμως, και τις προοδευτικές δυνάμεις να τοποθετηθούν, να σχολιάσουν, είτε αρνητικά είτε θετικά, τις συγκεκριμένες προτάσεις τις οποίες διατυπώσαμε.
Είναι προγραμματικές προτάσεις, οι οποίες κινούνται έξω από τα μεταμνημονιακά απόνερα. Προτάσεις που δίνουν ισχυρό σήμα ότι ο προγραμματικός ορίζοντας της αριστεράς και της προοδευτικής παράταξης πάει πολύ πέρα από τα όσα μπόρεσε να κάνει σε συνθήκες εξωτερικού καταναγκασμού.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει στρατηγικό στόχο μια μεγάλη και καταστροφική αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας μέσω του σχεδίου Πισσαρίδη. Μια αναδιάρθρωση εις βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της συντριπτικής πλειονότητας των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Θα ήταν καταστροφικό αν η αριστερά, στις παρούσες συνθήκες, δεσμεύονταν από όσα μας επιβλήθηκαν σε μία σειρά από πεδία άσκησης πολιτικής.
Θα ήμασταν μία άχρηστη δύναμη αν δεν είχαμε να πούμε και να προτείνουμε κάτι καινούριο, προωθημένο και συμβατό με τις κοινωνικές ανάγκες της συγκυρίας σε πεδία όπως:
Ο χαρακτήρας και ο ρόλος της δημόσιας περιουσίας, καθώς και το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Οι τράπεζες και ο ρόλος τους στην οικονομία.
Ο ρόλος του δημοσίου στις τράπεζες.
Το δημοσιονομικό μονοπάτι των επομένων ετών.
Οι εργασιακές σχέσεις και το κοινωνικό κράτος.
Ο δίκαιος πράσινος και ψηφιακός μετασχηματισμός της κοινωνίας.
Θα ήταν ολέθριο αν η αριστερά συναινούσε ρητά δια τοποθετήσεων, ή άρρητα, υπερψηφίζοντας, για παράδειγμα, σχέδια όπως ο «Ηρακλής» για τις τράπεζες, στο αντικοινωνικό σχέδιο της σκληρής νεοφιλελεύθερης δεξιάς του Μητσοτάκη.
Θα είχαμε καταστεί αυτόματα μια δύναμη του συναινετικού δικομματισμού, του οποίου μάλιστα συγκολλητική ουσία θα ήταν η εφαρμογή, λιγότερο ή περισσότερο, του σχεδίου Πισσαρίδη-Μητσοτάκη για την εκκαθάριση στην ελληνική οικονομία.
Το δικό μας σχέδιο προβλέπει ρύθμιση χρεών και κοινωνική προστασία. Στήριξη και μετασχηματισμό μέσω του σχήματος μικροπιστώσεων και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων.
Όχι εν λευκώ εξουσιοδότηση σε «εξυπηρετητές – διαχειριστές δανείων» να παίρνουν αποφάσεις με αδιαφάνεια και εκτός οποιασδήποτε αναπτυξιακής στρατηγικής για το μέλλον της χώρας.
Ποιος κλάδος θα στηριχθεί, ποιος θα αφεθεί στην τύχη του, ποιες επιχειρήσεις θα στηριχθούν και για ποιο λόγο;
Αυτές οι αποφάσεις στο πλαίσιο Πισσαρίδη-Μητσοτάκη και «Ηρακλή» παίρνονται από την αγορά. Από τα funds που ο Μητσοτάκης θέλει να τα λέμε εξυπηρετητές.
Στο πλαίσιο της δικής μας πολιτικής, παίρνονται με βάση την προοδευτική αναπτυξιακή στρατηγική μας και τον στόχο για τον δίκαιο πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό της οικονομίας.
Το πρόγραμμά μας, λοιπόν, αλλά και οι ήδη διατυπωμένες κλαδικές προτάσεις έχουν ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και δεν κινούνται πάνω σε μνημονιακές ράγες.
Οι προγραμματικές προτάσεις απαντούν στις ανάγκες της κοινωνίας.
Όχι απλά στις ανάγκες του κόμματός μας.
Πολιτικό σχέδιο
Οι προγραμματικές μας προτάσεις εμπίπτουν στο μείζον πολιτικό ζητούμενο που δεν είναι άλλο από το να κερδίσουμε την πλειοψηφία του λαού.
Να κερδίσουμε και τους πολίτες που αυτοτοποθετούνται στο κέντρο και αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική Μητσοτάκη προοιωνίζεται μια κοινωνία τεράστιων ανισοτήτων οι οποίες συνεχώς διευρύνονται.
Είναι ένας ρητός στόχος ο οποίος υπογραμμίστηκε και από τον Αλέξη Τσίπρα στην καταληκτική του τοποθέτηση κατά τη διάρκεια της πανελλαδικής μας συνδιάσκεψης.
Αριστερή στροφή σημαίνει προγραμματικές τομές και άνοιγμα.
Όχι μεταμνημονιακές προγραμματικές πτήσεις και οργανωτική αυτάρκεια.
Όχι προγραμματικές κεκτημένες ταχύτητες και αυταρέσκεια.
Δεν θέλουμε απλά και μόνο το κόμμα μας, η παράταξή μας, σε συνθήκες εκτός μνημονίων, να βαδίσει αριστερά και προοδευτικά.
Θέλουμε η κοινωνία να βαδίζει αριστερά και προοδευτικά.
Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να συνεχίσουμε, να εντείνουμε το άνοιγμα και τη διεύρυνση του κόμματος.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όποιος δεν είναι εναντίον μας, είναι δυνητικά μαζί μας. Ακόμα και κάποιοι που είναι σήμερα εναντίον μας, μπορεί αύριο να είναι μαζί μας.
Αν εγκλωβιστούμε στη λογική ότι «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», ενδεχομένως να κερδίσουμε μια ψευδώς ήσυχη συνείδηση.
Θα κερδίσουμε, όμως, και οριστικά, κατά το κοινώς λεγόμενο, την ησυχία μας, μιας και ο λαός δε θα μας ξαναενοχλήσει, καλώντας μας μαζί του να ξελασπώσουμε τη χώρα.
Κόμμα και δημοκρατία
Προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι η ύπαρξη και η ζωντανή λειτουργία ενός μαζικού και δημοκρατικού κομματικού οργανισμού.
Ένα κόμμα στο οποίο τα όργανα συζητούν συχνά για να παράξουν, όχι αρνητική δημοσιότητα, αλλά αποφάσεις δεσμευτικές για όλους και όλες μας. Για να παράξουν τα επιμέρους σχέδια υλοποίησης της πολιτικής μας στρατηγικής.
Ένα κόμμα που δίνει τον λόγο στα μέλη συχνά. Όπου, δηλαδή, τα μέλη έχουν με την καθολική τους συμμετοχή τον αποφασιστικό ρόλο για τις μεγάλες στρατηγικές επιλογές του κόμματος και της παράταξης.
Δημοκρατικό κόμμα, βεβαίως, σημαίνει ότι υπάρχει το αναφαίρετο δικαίωμα δημοσίευσης συλλογικών κειμένων που καταθέτουν διαφορετικές προσεγγίσεις ακόμα και από τις ομόφωνα ψηφισμένες.
Σημαίνει όμως ταυτόχρονα ότι οι διαφορετικές προσεγγίσεις μπαίνουν και στη δημοκρατική βάσανο της συζήτησης και της έγκρισης ή απόρριψης από το δημοκρατικό σώμα των μελών ή των συνδιασκέψεων.
Ειδικά όταν εγείρουν μείζονα ζητήματα σε σχέση με τη φυσιογνωμία του κόμματος και της παράταξης.
Δημοκρατία στο κόμμα σημαίνει εκτεταμένη διαβούλευση και ανοικτός διάλογος. Σημαίνει έγκαιρη κατάθεση των διαφωνιών, όταν αυτές υπάρχουν.
Χρειαζόμαστε, τέλος, έναν οργανισμό ο οποίος αντιστοιχείται ως δομή στις νέες συνθήκες της μαζικοποίησης και του ψηφιακού άλματος που πετύχαμε.
Έναν οργανισμό αντίστοιχο των αναγκαίων στόχων του μετασχηματισμού και της ανασυγκρότησης. Που αναπτύσσει διευρυμένες δομές ευθύνης και κινητοποίησης. Που υλοποιεί μέσω ενός συμπαγούς σχεδιασμού τον στόχο της διεύρυνσης σε όλα τα πεδία. Στην αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στον κόσμο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και, φυσικά, ίσως και πρώτιστα, στη νεολαία.
Στο επικείμενο συνέδριο αυτά και άλλα μπορούν και πρέπει να συζητηθούν ανοικτά. Αυτό επιβάλλει και ο καταστατικός χαρακτήρας της δημοκρατίας στο κόμμα.
