to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

9:40 | 11.03.2019

Αθλητισμός

Ι. Συναδινός: Νομοσχέδιο υπερώριμων δημοκρατικών τομών

Σκληρές απαντήσεις στην κριτική της αντιπολίτευσης περί κομματισμού και κρατικού παρεμβατισμού με τις διατάξεις του νέου αθλητικού νομοσχεδίου δίνει ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, Ιούλιος Συναδινός, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ).


«Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικό σύστημα... έχει σκοπό την αποκατάσταση της διαφάνειας, την ενίσχυση της συμμετοχής, την αντιπροσωπευτικότητα, το σεβασμό των μειοψηφιών, τη θέσπιση ασυμβίβαστων και εν τέλει τη διάλυση στρεβλώσεων των παθογενειών σε όλο το αθλητικό οικοδόμημα,» εξηγεί ο Ιούλιος Συναδινός και τονίζει: «Κρατισμό και μάλιστα την πιο αήθη μορφή πελατειακού και παρασιτικού κρατισμού, αποτελούσε η δική τους επί δεκαετίες, κυβερνητική πρακτική. Όταν, με τον μέχρι χθες ισχύοντα νόμο και τα πλειοψηφικά συστήματα, εγκαθίδρυαν μόνιμες διοικήσεις, με εργαλείο την αδιαφανή και κομματική διαχείριση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ».

Όπως αποκαλύπτει ο Ιούλιος Συναδινός «ομοσπονδίες και σωματεία λύνουν τις εσωτερικές τους αντιπαραθέσεις στα αστικά δικαστήρια, ακριβώς επειδή υπάρχει καθεστώς αποκλεισμών και αδυναμία εκπροσώπησης. Είναι δεκάδες τα εξώδικα, οι καταγγελίες και οι αγωγές που καθημερινά κοινοποιούνται στο γραφείου του υφυπουργού Αθλητισμού και του γενικού γραμματέα Αθλητισμού».

Απαντώντας εν συνεχεία στην προειδοποίηση της ΕΟΕ για κυρώσεις από τη ΔΟΕ για παραβίαση της αυτονομίας και του αυτοδιοίκητου των Εθνικών Αθλητικών Ομοσπονδιών, ο Ιούλιος Συναδινός υπενθυμίζει στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Στη χώρα μας υπάρχει συνταγματικό και αστικό δίκαιο, τα οποία ρυθμίζουν τα θέματα δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων, μεταξύ αυτών και του αθλητισμού... Το Ελληνικό Κοινοβούλιο ήδη από το 1999 είχε καθορίσει τον τρόπο των εκλογικών διαδικασιών και όριζε ως εκλογικό σύστημα το ενισχυμένο πλειοψηφικό, με το Ν. 2725. Τότε, δεν υπήρχε παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο; Ή απλά το πλειοψηφικό μας βόλευε; Τώρα έρχεται η Πολιτεία να τροποποιήσει τις διατάξεις της νομοθεσίας που ήδη υπάρχει και να κάνει πιο δημοκρατικό το σύστημα εκλογής. Αυτό ενοχλεί και δεν αποτελεί κομματισμό, όπως ισχυρίζονται κάποιοι!»

«Εδώ η υποκρισία “ χτύπησε κόκκινο”,» αντιδρά ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού στην ερώτηση για τις αιτιάσεις που εκφράστηκαν ως προς την ποσόστωση φύλου 1/3 στις υποψηφιότητες και στους εκλεγμένους στα Δ.Σ. των σωματείων, ενώσεων και Ομοσπονδιών που περιλαμβάνει το νέο αθλητικό νομοσχέδιο: «Είναι καλές λοιπόν, οι γυναίκες αθλήτριες για να τις υποδεχόμαστε στα αεροδρόμια, καλές είναι οι προπονήτριες (τις πληρώνουμε και λιγότερο), καλές είναι οι μητέρες που ξεροσταλιάζουν στις εξέδρες όταν προπονούνται τα παιδιά. Όταν, όμως πρόκειται να ανοίξει η πόρτα της διοίκησης του αθλητικού σωματείου, εδώ είναι υπόθεση του άντρα...»

Αναλυτικά, η συνέντευξη του γενικού γραμματέα Αθλητισμού, Ιούλιου Συναδινού, στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ):

Κύριε Συναδινέ, ποιες διατάξεις του νέου αθλητικού νομοσχεδίου που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία στη Βουλή, θεωρείτε τομές για τον ελληνικό αθλητισμό;

«Μεγάλες δημοκρατικές τομές για τον αθλητισμό θεσμοθετήθηκαν με την ψήφιση του νέου αθλητικού νομοσχεδίου πριν λίγες ημέρες από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Ώριμες τομές που έχουν ευρύτερη κοινωνική σημασία, καθόσον άπτονται των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων στον χώρο του αθλητισμού, τέτοιων όπως το δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες όλων χωρίς αποκλεισμούς, το δικαίωμα ισότιμης ένταξης των γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, η κοινωνική ένταξη των μεταναστών μέσω του αθλητισμού, η ενίσχυση της διαφάνειας και της εποπτείας της Πολιτείας όσον αφορά στη χρηστή διοίκηση και διαχείριση των πόρων του κρατικού προϋπολογισμού, η ρύθμιση θεμάτων για τους εργαζόμενους στις αθλητικές Ομοσπονδίες, ανάμεσα σε άλλες.

Τα μέτρα που ψηφίσθηκαν αποτελούν ταυτοτικό στοιχείο για την κυβερνητική πλειοψηφία, την καρδιά του αθλητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και διαχρονικά αιτήματα του αθλητικού κινήματος, που διεκδικούσε επί δεκαετίες τον δημοκρατικό εκσυγχρονισμό του ελληνικού αθλητισμού.

Μία από τις βασικότερες αλλαγές που φέρνει ο νέος Νόμος είναι η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικό σύστημα στον αθλητισμό, που αποτελούσε προγραμματική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ. Τι πιστεύετε ότι θα προσφέρει;

«Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικό σύστημα ανάδειξης των οργάνων διοίκησης των αθλητικών σωματείων, Ενώσεων και Ομοσπονδιών, ήδη θεσμοθετημένη για τις Εθνικές εκλογές, τις διαδικασίες της τοπικής αυτοδιοίκησης, τους συνεταιρισμούς κλπ., αποτελεί τον βασικό πυλώνα μιας διαρκούς μεταρρύθμισης, η οποία έχει σκοπό την αποκατάσταση της διαφάνειας, την ενίσχυση της συμμετοχής, την αντιπροσωπευτικότητα, το σεβασμό των μειοψηφιών, τη θέσπιση ασυμβίβαστων και εν τέλει τη διάλυση στρεβλώσεων των παθογενειών σε όλο το αθλητικό οικοδόμημα».

Τι απαντάτε στην κριτική των κομμάτων της Αντιπολίτευσης που έκαναν λόγο για προσπάθεια κρατικού παρεμβατισμού, ελέγχου των αθλητικών φορέων από την Κυβέρνηση και κομματισμό;

«Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, το κόμμα της ΝΔ και με ταυτόσημο τρόπο το ΚΙΝΑΛ, αναμάσησαν τη “ λιωμένη καραμέλα” περί κομματισμού και κρατισμού. Ότι δηλαδή, η θέσπιση της απλής αναλογικής αποτελεί προσπάθεια της Κυβέρνησης να ελέγξει τα αθλητικά σωματεία. Λες και δεν ξέρουμε τι γίνεται στον ελληνικό αθλητισμό από τη μεταπολίτευση μέχρι πρόσφατα, λες και όλοι είμαστε από άλλο πλανήτη... Πρέπει λοιπόν, να το πούμε καθαρά. Κρατισμό και μάλιστα την πιο αήθη μορφή πελατειακού και παρασιτικού κρατισμού, αποτελούσε η δική τους επί δεκαετίες, κυβερνητική πρακτική. Όταν, με τον μέχρι χθες ισχύοντα νόμο και τα πλειοψηφικά συστήματα, εγκαθίδρυαν μόνιμες διοικήσεις, με εργαλείο την αδιαφανή και κομματική διαχείριση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Είτε του κρατικού προϋπολογισμού, είτε των ειδικών λογαριασμών του πρώην δημόσιου ΟΠΑΠ, είτε των έκτακτων επιχορηγήσεων σε αθλητικά σωματεία, Ενώσεις, Ομοσπονδίες και αρεστούς δημάρχους. Αυτό στην πραγματικότητα ήταν κρατικός ασύδοτος νεοφιλελευθερισμός, που υποστήριζε ένα συγκεκριμένο πελατειακό αθλητικό μοντέλο, συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και όλο μαζί το σύστημα της πολιτικής διαπλοκής, που οδήγησε τη χώρα στην πτώχευση».

Θεωρείτε πως το αθλητικό κίνημα δεν μπορεί να ρυθμίσει μόνο του τις υποθέσεις του και να λύσει τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις του;

«Στις περισσότερες περιπτώσεις, καταγεγραμμένα και αποδεδειγμένα, οι αθλητικοί οργανισμοί αδυνατούν να αυτορυθμίσουν τις αντιπαλότητες, που δεν είναι κομματικές, αλλά πηγάζουν από άλλες αφετηρίες, συμφέροντα και ομαδοποιήσεις. Ομοσπονδίες και σωματεία λύνουν τις εσωτερικές τους αντιπαραθέσεις στα αστικά δικαστήρια, ακριβώς επειδή υπάρχει καθεστώς αποκλεισμών και αδυναμία εκπροσώπησης. Είναι δεκάδες τα εξώδικα, οι καταγγελίες και οι αγωγές που καθημερινά κοινοποιούνται στο γραφείου του υφυπουργού Αθλητισμού και του γενικού γραμματέα Αθλητισμού».

Η ΕΟΕ διαμαρτυρήθηκε με επιστολή της στη ΔΟΕ για παραβίαση της αυτονομίας και του αυτοδιοίκητου των Εθνικών Αθλητικών Ομοσπονδιών, προειδοποιώντας για κυρώσεις. Πόσο βάση έχουν όσα υποστηρίζει η ΕΟΕ;

«Στη χώρα μας υπάρχει συνταγματικό και αστικό δίκαιο, τα οποία ρυθμίζουν τα θέματα δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων, μεταξύ αυτών και του αθλητισμού. Στη χώρα μας νομοθετεί το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το οποίο θεσπίζει τους γενικούς δημοκρατικούς κανόνες λειτουργίας των σωματείων. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο ήδη από το 1999 είχε καθορίσει τον τρόπο των εκλογικών διαδικασιών και όριζε ως εκλογικό σύστημα το ενισχυμένο πλειοψηφικό, με το Ν. 2725. Τότε, δεν υπήρχε παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο; Ή απλά το πλειοψηφικό μας βόλευε; Τώρα έρχεται η Πολιτεία να τροποποιήσει τις διατάξεις της νομοθεσίας που ήδη υπάρχει και να κάνει πιο δημοκρατικό το σύστημα εκλογής. Αυτό ενοχλεί και δεν αποτελεί κομματισμό, όπως ισχυρίζονται κάποιοι!

Για παράδειγμα δεν μπορεί να περνά στα ψιλά ότι επί δυο χρόνια η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή αδυνατούσε να εκλέξει πρόεδρο εξαιτίας μιας εσωκομματικής (όχι του ΣΥΡΙΖΑ ή της Κυβέρνησης) και προσωπικής αντιπαράθεσης, με αποτέλεσμα η χώρα να μην έχει εκπρόσωπο στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Με ενιαίες λίστες κι ενισχυμένα πλειοψηφικά συστήματα δεν εκλέχθηκαν όλα τα μέλη της Ε.Ο.Ε, το 2016; Τι τους εμπόδισε να συνεννοηθούν για να μη διασύρεται η χώρα όντες οι περισσότεροι στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του ΚΙΝΑΛ;»

Ένα ακόμη θέμα που αποτέλεσε σημείο τριβής αφορούσε την ποσόστωση φύλου 1/3 στις υποψηφιότητες και στους εκλεγμένους στα Δ.Σ. των σωματείων, ενώσεων και Ομοσπονδιών. Θεωρείτε βάσιμες κάποιες από τις αιτιάσεις που ακούστηκαν;

«Κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τα δικαιώματα των γυναικών και της θέσπισης υποχρεωτικής ποσόστωσης 1/3 για κάθε φύλο στα ψηφοδέλτια και τις διοικήσεις των αθλητικών φορέων, θεωρώ ότι η υποκρισία “ χτύπησε κόκκινο”. Πόσα πια προσχήματα να φέρει κανείς (ναι μεν αλλά...) για να αντιπαρατεθεί σε ένα κοινωνικό δικαίωμα; Λέει η κα Μπακογιάννη: “ Μια γυναίκα που θέλει τη συμμετοχή της, τη διεκδικεί και την πετυχαίνει πάρα πολύ εύκολα...” και συμπληρώνει η κα Κεφαλίδου του ΚΙΝΑΛ: “ ... άλλο πράγμα να μιλάμε για υποψηφίους και άλλο για θέσεις σε ΔΣ για 7000-8000 σωματεία σε όλη την Ελλάδα”. “ Δεν θα βρούμε πρόθυμες γυναίκες” επιχειρηματολογούσαν όλοι μαζί. “ Τις βάζουμε σε προγράμματα και τους δίνουμε υποτροφίες” ακούστηκε επίσης, “ είναι αντρικό το αγώνισμα” ισχυρίζονταν άλλοι. Μάλιστα! Είναι καλές λοιπόν, οι γυναίκες αθλήτριες για να τις υποδεχόμαστε στα αεροδρόμια, καλές είναι οι προπονήτριες (τις πληρώνουμε και λιγότερο), καλές είναι οι μητέρες που ξεροσταλιάζουν στις εξέδρες όταν προπονούνται τα παιδιά. Όταν, όμως πρόκειται να ανοίξει η πόρτα της διοίκησης του αθλητικού σωματείου, εδώ είναι υπόθεση του άντρα... Εδώ αρχίζει το μπούλινγκ, ο σεξισμός σε μερίδα των αθλητικών ΜΜΕ, η... κοινωνική αποχαύνωση».

Από τα στοιχεία που διαθέτετε ως γενικός γραμματέας Αθλητισμού τα τέσσερα τελευταία χρόνια, ποια εικόνα έχετε σχηματίσει για την παρουσία των γυναικών σε διοικητικές θέσεις των ελληνικών Ομοσπονδιών;

«Είμαστε η χώρα με την μικρότερη εκπροσώπηση γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων του αθλητισμού σε όλη την Ευρώπη. Την ίδια στιγμή, που το Εθνικό Σχέδιο Στρατηγικών Δράσεων 2014-2020 “ Για την ισότητα των φύλων” και οι οδηγίες του Συμβουλίου της Ευρώπης και της UNESCO δείχνουν την κατεύθυνση, μόνο μία εκλεγμένη γυναίκα βρίσκεται ανάμεσα στα 32 μέλη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Στις μεγαλύτερες αθλητικές Ομοσπονδίες (ΕΠΟ, ΕΟΚ, ΟΧΕ και τις Ομοσπονδίες της Πάλη, της Κωπηλασίας, της Ποδηλασίας ανάμεσα σε άλλες) απολύτως καμία. Στα προεδρία όλων των ελληνικών αθλητικών Ομοσπονδιών οι γυναίκες δεν ξεπερνούν το 6,5% των μελών. Όταν μάλιστα, πολλοί από τους διεθνείς θεσμούς έχουν οι ίδιοι θεσμοθετήσει για τους εαυτούς τους θητείες και εκπροσώπηση φύλου έως 40%, εδώ φλυαρούμε περί αυτοδιοίκητου. Όπως βολεύει την ελληνική πατέντα περί αυτοδιοίκητου, η οποία περιείχε γνωστές παθογένειες. Αναφέρομαι στις πασίγνωστες παθογένειες του αθλητισμού, με τη διακίνηση “ μαύρου” χρήματος, τις εξαγορές ψήφων, τις εκδουλεύσεις πάνω στις οποίες “ χτίσθηκαν” περιουσίες και καριέρες, τους παραγοντικούς μηχανισμούς και όλο αυτό το οικοδόμημα όνειδος των πλειοψηφικών εκλογικών συστημάτων, που δεν αποτελούσαν αναπτυξιακό εργαλείο του αθλητισμού».

Σε ένα αδιαμφισβήτητα «τοξικό» τοπίο σε διοικητικό επίπεδο στον ελληνικό αθλητισμό, ποια είναι η ουσία του εκδημοκρατισμού;

«Κατ΄ αρχάς, ο αθλητισμός, ως το πιο μαζικό κοινωνικό φαινόμενο δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται από συντηρητισμό, αλλά να διδάσκει τη δημοκρατία. Όταν, λοιπόν επιδιώκουμε τον εκδημοκρατισμό στον αθλητισμό, είτε αρέσει ως πολιτικός όρος είτε όχι, εννοούμε τη διαρκή προσπάθεια υπέρβασης στερεοτύπων και πρακτικών, την άρση των αποκλεισμών και την αύξηση της συμμετοχικότητας. Σε αυτή τη “ μάχη” υπάρχουν δυο αντίθετες λογικές. Η λογική της άθλησης ως κοινωνικό δικαίωμα για όλους και η λογική της ασύδοτης αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού. Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το δρόμο για την δημοκρατική μεταρρύθμιση στον ελληνικό αθλητισμό και κάποιοι απλά δεν μπορούν να “ χωνέψουν” ότι η Κυβέρνηση της αριστεράς, μέσα σε τέσσερα δύσκολα χρόνια και σε συνθήκες κρίσης, στήνει στα πόδια του ένα νέο κοινωνικό αθλητικό μοντέλο, πιο διαφανές, πιο ορθολογικό, πιο δίκαιο».

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)