Στην προχθεσινή συνέντευξή του στο Mega, ο Μητσοτάκης αδρογράφησε την πολιτική του κατεύθυνση και την προεκλογική στρατηγική του. Όπως φάνηκε από τις απαντήσεις του στα ζητήματα του εμβολιασμού των ένστολων, στα υγειονομικά μέτρα στις εκκλησίες, στην κατινιά για τον Τσίπρα που δεν ανάβει ένα κεράκι, ο Μητσοτάκης κλείνει το μάτι προς την ευρεία πολιτική και πολιτισμική Ακροδεξιά, ψεκασμένη και μη.

Ακόμα πιο καθαρά φάνηκε αυτό από την κυνική απάντηση «με τον διαρρήκτη ή με τον νοικοκυραίο», με λεξιλόγιο Τζήμερου, δηλαδή, στα ζητήματα της αστυνομικής βίας. Ο Μητσοτάκης έχει αποφασίσει ότι χωρίς το μακεδονομαχικό, και τώρα αντιεμβολιαστικό ποίμνιο, και χωρίς τους ακροδεξιούς εκφραστές του στην κυβέρνηση, θα ηττηθεί.

Την απέχθεια που προκαλεί στους κεντρώους ψηφοφόρους του αυτή η διολίσθηση στην ανορθολογική, προνεωτερική Δεξιά, ο Μητσοτάκης θα επιχειρήσει να την αντισταθμίσει με την ψευδοπράσινη ατζέντα, αλλά, κυρίως, βγάζοντας από το σεντούκι ένα σκιάχτρο του ΣΥΡΙΖΑ του 2012 - 2015, το οποίο και θα επισείει προκειμένου να ενεργοποιήσει αντι-ΣΥΡΙΖΑ αντανακλαστικά.

Το είπε, μάλιστα, σχεδόν καθαρά, ότι για τον ίδιο το δίλημμα των εκλογών θα είναι αυτοδυναμία του ίδιου ή πειράματα του Τσίπρα με συμμαχίες με ΓΑΠ και βαρουφάκηδες και άλλους τέτοιους που οι συντηρητικοί κεντρώοι έχουν εκπαιδευτεί να απεχθάνονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βρει τρόπο να αποκρούσει αυτή την προσπάθεια του Μητσοτάκη να ακυρώσει το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ για την Προοδευτική Διακυβέρνηση που θα προκύψει μέσω της απλής αναλογικής. Με δεδομένο ότι οι πιθανοί εταίροι μιας τέτοιας αντιδεξιάς συμμαχίας δεν έχουν τοποθετηθεί θετικά προς το παρόν, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει δύο πράγματα: να μετατρέψει την πολιτική πρόταση στα κόμματα σε λαϊκό κίνημα «να φύγει ο Μητσοτάκης» ή να επιδιώξει και ο Τσίπρας την αυτοδυναμία.