Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης ήταν μάλλον συμβολικού χαρακτήρα. Αφορούσαν, κυρίως, το δόγμα «Τάξις και Ασφάλεια» και το δίδυμό του «Ζήτω η Ελλάδα - Ζήτω η Θρησκεία».

Στο πλαίσιο αυτό έχουν ανακοινωθεί ήδη τα κλειστά κέντρα κράτησης, η υπαγωγή του σωφρονιστικού συστήματος και της μεταναστευτικής πολιτικής στην αστυνομία, η κατάργηση του Νόμου Παρασκευόπουλου, η ματαίωση του ΑΜΚΑ για πρόσφυγες, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Έχει κηρυχθεί επίσης η παλινόρθωση στις σχέσεις Πολιτείας - Εκκλησίας και έχει κατατεθεί η δέσμευση ότι η Εκκλησία θα παρεμβαίνει όπως θέλει σε θέματα Παιδείας, με τους «ιεροδιδάσκαλους» να αλωνίζουν στα σχολεία. Κατά τα λοιπά, βρίσκονται στο τραπέζι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το ασφαλιστικό Κυρανάκη, ενώ στάλθηκαν τα πρώτα μηνύματα φιλίας προς την ανομία και τη φοροδιαφυγή με την κατάργηση του ΣΔΟΕ και την υποβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας.

Σήμερα αρχίζει στη Βουλή η συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Εκεί θα τεθεί πλέον σε δημόσια κρίση το σύνολο των κυβερνητικών προθέσεων. Θα καταλάβουμε, δηλαδή, τι ετοιμάζεται σε βασικά θέματα, όπως η φορολογία, ο ΕΝΦΙΑ, οι εργασιακές σχέσεις, τα επιδόματα, οι προσλήψεις στο κοινωνικό κράτος, το ίδιο το κοινωνικό κράτος.

Πώς η νέα κυβέρνηση θα υλοποιήσει το σχέδιο των φοροαπαλλαγών που έχει εξαγγείλει χωρίς να θέσει σε κίνδυνο το αφορολόγητο. Και τι, επιτέλους, έχει αποφασίσει να κάνει στο ασφαλιστικό.

Δύο στόχοι αναδεικνύονται για τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο αυτό: η υπεράσπιση του δικού του κυβερνητικού έργου και των βασικών κοινωνικών κατακτήσεων. Και μια καθαρή προγραμματική αντιπαράθεση απέναντι στο κράμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιού συντηρητισμού που συγκροτεί την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης.