Μιλάμε για τη γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκαν μετά το 1996, μεγάλωσαν με την τεχνολογία και φυσικά με τις κρίσεις. Οικονομική, προσφυγική, κλιματική, υγειονομική κρίση μεταξύ facebook, instagram, Νetflix και TikTok. Ταυτότητες που διαμορφώνονται στην ψηφιακή σφαίρα μέσα σε ένα συνεχές γεγονότων αποσταθεροποίησης που ανατρέπουν βεβαιότητες και θέτουν νέα ερωτήματα.
Μιλάμε επίσης για τη γενιά εκείνη στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ήρθε πρώτο κόμμα στις τελευταίες εκλογές, ενώ ηττήθηκε. Δεν πρέπει λοιπόν να εκπλήσσει το ενδιαφέρον μας για την Generation Z. Πολύ περισσότερο εν όψει του συνεδρίου που θα πάρει κρίσιμες αποφάσεις για τις πολιτικές θέσεις και τη λειτουργία του κόμματος που επιλέγει πλειοψηφικά αυτή η “νέα γενιά”.
Το ενδιαφέρον γίνεται εντονότερο μετά την πρώτη έρευνα στην Ελλάδα για τη Gen Z από το Ινστιτούτο Eteron. Εκεί βλέπουμε ότι η ανησυχία για την κλιματική κρίση, το ενδιαφέρον για ζητήματα δημοκρατίας, όπως η δίκη της Χρυσής Αυγής, η συμφωνία με τους στόχους του κινήματος #metoo και των νέων κινημάτων της επισφαλούς εργασίας είναι σε μεγάλο βαθμό τα πεδία πολιτικοποίησης των νέων ηλικίας 16-25 ετών. Γράφει χαρακτηριστικά ο πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας, Γιάννης Μπαλαμπανίδης, σχολιάζοντας την έρευνα: “Δημοκρατία και δικαιώματα – έμφυλες ταυτότητες – υλικές ανισότητες είναι ένα τρίπτυχο που αναδεικνύεται ως καθοριστικό της νεανικής πολιτικής ταυτότητας” (“OK, zoomer”: Αναζητώντας την πληθυντική ταυτότητα της Generation Z, eteron.org, 01.04.2022).
Επί της αρχής θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πολιτική ταυτότητα της Gen Z συγκροτείται σε προοδευτική βάση. Αυτό, όμως, απέχει απ’ το να μπορούμε να μιλήσουμε για ένα ριζοσπαστικό υποκείμενο έτοιμο για μεγάλες ανατροπές. Μάλλον πρόκειται για δημοκράτες προοδευτικούς νέους, που με όρους πολιτικής γεωγραφίας τοποθετούνται περισσότερο στο κέντρο και αριστερά του παρά δεξιά του. Εμπιστεύονται λίγο τα πολιτικά κόμματα, αλλά δηλώνουν σε ποσοστό 84% ότι σκοπεύουν να ψηφίσουν στις εκλογές. Είναι η γενιά του διαδικτύου και των social media, αλλά δεν αποκλείουν και την ενσώματη μορφή πολιτικής συμμετοχής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι εδώ και μια δεκαετία ο κορμός του προοδευτικού χώρου στην Ελλάδα και πλειοψηφούσα δύναμη στις νέες ηλικίες. Όμως, δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να μεταφράσει αυτή την επιρροή σε μια πιο στενή πολιτική σχέση. Γι’ αυτό τον λόγο, το επικείμενο συνέδριό του αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει ότι πραγματικά είναι το κόμμα της νέας γενιάς. Με καθαρές προοδευτικές προτάσεις για τα ζητήματα που την απασχολούν και σύγχρονες μεθόδους πολιτικής συμμετοχής και δράσης.
Βάζοντας ψηλά στην ατζέντα τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης και των έμφυλων ανισοτήτων και δίνοντας συγκεκριμένες απαντήσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, όπως η εργασιακή επισφάλεια και τα ακριβά ενοίκια, μπορούμε να συσπειρώσουμε περισσότερους από αυτούς γύρω από την πολιτική μας πρόταση.
Εμπλέκοντας τις νέες τεχνολογίες και δίνοντας στα μέλη τη δυνατότητα να αποφασίζουν για κρίσιμα ζητήματα και για την ηγεσία του κόμματος, μπορούμε να δώσουμε πνοή στην πολιτική συμμετοχή σε μια εποχή που φέρνει τρομακτικούς μετασχηματισμούς στο πεδίο της εργασίας, του ελεύθερου χρόνου και της επικοινωνίας.
Υιοθετώντας, τέλος, την ισάριθμη αντιπροσώπευση των φύλων και ορίζοντας συγκεκριμένο αριθμό θητειών, μπορούμε να εγγυηθούμε την ισότητα και την ανανέωση και να περιορίσουμε βασικές αιτίες της κρίσης του κομματικού φαινομένου.
*Στέργιος Καλπάκης, Αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
