Η Πολιτική Απόφαση της Συνδιάσκεψης:

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 έχει ιστορικές διαστάσεις, για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Ανοίγει προοπτικές για το τέλος της επιθετικής πολιτικής λιτότητας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, στέλνοντας τα μηνύματα της αντίστασης και της ανατροπής των μνημονίων και των αντιλαϊκών πολιτικών. Στη νίκη αυτή, συνέβαλαν καθοριστικά το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, η εξαγγελία για την κυβέρνηση της Αριστεράς ήδη από το 2012, όπως αποτυπώθηκε και στις συνεδριακές αποφάσεις μας του 2013, οι κεντρικές πρωτοβουλίες αμέσως μετά τις τριπλές εκλογές του 2014 (ΔΕΗ, αιγιαλοί, ΕΝΦΙΑ κ.λπ) και το γεγονός ότι δώσαμε πολιτικό και προγραμματικό περιεχόμενο στην ελπίδα των λαϊκών τάξεων για την αλλαγή της ζωής τους, αξιοποιώντας την απήχηση που είχαν οι, ταξικά προσανατολισμένες, θέσεις στη ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου 2014.

Με αυτές τις θέσεις, απευθυνθήκαμε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα που βίωσαν τις συνέπειες των μνημονίων και, κυρίως, σε αυτά που κυριολεκτικά εξαθλιώθηκαν. Ακυρώσαμε τις εκστρατείες φόβου που ενορχήστρωναν τα μνημονιακά κόμματα, οι ηγεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα συστημικά ΜΜΕ. Ταυτόχρονα, καταφέραμε να καταγραφούμε ως η πολιτική δύναμη που προβάλλει την ανάγκη ενός εναλλακτικού σχεδίου για ολόκληρη την Ευρώπη, επιμένοντας ότι η κρίση είναι δομική κρίση υπερσυσσώρευσης του καπιταλισμού, κρίση που δεν αφορά μόνο τη χώρα μας αλλά και την `ίδια τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ενωση, τελικά την παγκόσμια οικονομία. Με αυτόν τον τρόπο, συνδέσαμε τον δικό μας αγώνα με τους αγώνες άλλων, πολιτικών και κοινωνικών, δυνάμεων στις ευρωπαϊκές χώρες, γνωρίζοντας καλά ότι τα πληβειακά και εργαζόμενα στρώματα των άλλων λαών αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και έχουν κοινές με εμάς προσδοκίες.

2

Τη νίκη την πετύχαμε χάρη στους αγώνες που έδωσαν με αυταπάρνηση  εκατομμύρια άνθρωποι που κινητοποιήθηκαν στις πλατείες, στα σωματείο, στις γειτονιές από την αρχή της επιβολής των μνημονίων. Και χάρη στο ηθικό και πολιτικό πλεονέκτημα που μας έδωσε η συμμετοχή και η στήριξη χιλιάδων συντρόφων και συντροφισσών μας σε όλα τα μικρά και μεγάλα κινήματα των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Αυτούς τους αγώνες και αυτούς τους ανθρώπους ήρθε να δικαιώσει η κυβέρνηση της άμεσης κοινωνικής σωτηρίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ που συγκροτήθηκε. Γνωρίζουμε ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος, η υλοποίηση των θέσεων που αποτυπώνονται στις συνεδριακές μας αποφάσεις στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία, δεν είναι θέμα ημερών ή εβδομάδων. Είναι μια μακριά, επίπονη προσπάθεια, στην οποία όλοι και όλες μας καλούμαστε να σηκώσουμε ένα πολύ μεγάλο βάρος. Αλλά έχει ήδη αρχίσει.

3

Στο σύντομο διάστημα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα έπαψε να είναι ο παρίας που απλά εκτελεί εντολές και εφαρμόζει μνημόνια. Προσπαθούμε να δημιουργήσαμε ρήγματα στο μέτωπο εφαρμογής των ακραία νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Ευρώπη. Πετύχαμε να γνωστοποιήσουμε όσο και να πολιτικοποιήσουμε το «ελληνικό πρόβλημα». Παρά τα μικρά βήματα, η κοινωνία φαίνεται ότι αξιολογεί θετικά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες και τη σκληρή διαπραγμάτευση της διευρύνοντας την πολιτική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, αυτό απο μόνο του, δεν μπορεί να αποτελεί σημείο εφησυχασμού.

Τις  100 πρώτες ημέρες προχωρήσαμε σε ορισμένες μεγάλες τομές : αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλαγές στο σωφρονιστικό σύστημα, επαναλειτουργία ΕΡΤ, επαναπρόσληψη απολυθέντων και κατάργηση του μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης, νομοσχέδιο για την Παιδεία, διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών με κύριο μέλημα τον άνθρωπο, νομοσχέδιο για την ιθαγένεια των παιδιών μεταναστών, νομοθετική ρύθμιση για τους ανασφάλιστους, κατάργηση εισιτηρίου € 5 στα νοσοκομεία, νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και τον έλεγχο της φυγής κεφαλαίων στο εξωτερικό (λίστα Λαγκάρντ κ.λπ). Στα θετικά καταγράφονται η ανίχνευση μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και η δημιουργία κοινοβουλευτικών επιτροπών ελέγχου για τρία μείζονα θέμα, όπως η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους και η διερεύνηση των συνθηκών που οδήγησαν την χώρα στα μνημόνια.  

4

Η διαπραγμάτευση στην οποία πήγαμε, όπως είχαμε δεσμευτεί, γινόταν και γίνεται υπό καθεστώς αφόρητων εκβιασμών, απειλών χρηματοπιστωτικής ασφυξίας και υπό τον κίνδυνο της παγίδας της «αριστερής παρένθεσης» που μας έχουν στήσει οι πιο συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης σε συνεργασία με τους εγχώριους εκφραστές τους. Στην πρώτη φάση που κατέληξε στον επώδυνο συμβιβασμό της 20.02.2015 φάνηκε ότι αποφύγαμε την άμεση διακοπή της ρευστότητας αλλά δεν αποφύγαμε την παρελκυστική και υπονομευτική τακτική των δανειστών με συνέπεια η πίεση να συνεχιστεί . Και σήμερα, είναι φανερό ότι πρέπει αποφασιστικά να αποκρούσουμε το μνημονιακό πρόγραμμα που επιμένουν να μας υποδεικνύουν.

Οι απαιτήσεις τους δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από το σύνολο του ελληνικού λαού. Γιατί έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την πρόσφατη ψήφο αυτού του λαού, γιατί εκφράζουν την εμμονική προσήλωση στη λιτότητα, γιατί αντανακλούν την ολιγαρχική διεύθυνση των ευρωπαϊκών υποθέσεων σε κλειστές αίθουσες ανεπηρέαστες από την κοινωνική και πολιτική βούληση των λαών.

Δεν σκοπεύουμε να νομιμοποιήσουμε την αυταρχική, αντιδημοκρατική και αντικοινωνική ατζέντα τους. Εάν αυτό σημαίνει σύγκρουση, θα την έχουν.

Από την πλευρά μας, επαναλαμβάνουμε ότι όχι μόνο δεν θα δεχθούμε ένα νέο μνημόνιο, αλλά ήδη επιχειρούμε να αντιστρέψουμε τις συνέπειες όλων των προηγούμενων. Για να πληρωθεί χρέος δεν πρόκειται να θυσιάσουμε εργατικά δικαιώματα, μισθούς, συντάξεις, το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, την καθολική πρόσβαση στην Υγεία, την Παιδεία, την προστασία του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών και του εδαφικού μας χώρου. Και είναι ευθύνη όλων μας να συγκρουστούμε με τα οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα προκειμένου να υπηρετηθούν τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτή είναι η «κόκκινη γραμμή» για όλους μας, για τον ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση, την κοινωνία, η οποία, αν χρειαστεί, θα αναβαπτισθεί σε νέα λαϊκή εντολή, με το λαό ενήμερο για όλα τα ενδεχόμενα.

Στηριχθήκαμε και θα συνεχίσουμε να στηριζόμαστε στον λαϊκό παράγοντα και στην διεθνή αλληλεγγύη, στους εργαζόμενους της Ευρώπης, που ξέρουν πως αν κερδίσουμε εμείς, ανοίγει ο δρόμος και για τις δικές τους νίκες.

5

Το επόμενο διάστημα, η προσπάθεια μας πρέπει να επικεντρωθεί καταρχάς στο να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα που εξαγγείλαμε στην ΔΕΘ, εκκινώντας από τις ανάγκες των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων.

Προσβλέποντας, στην άρση της διεθνούς απομόνωσης της χώρας και στη βελτίωση των ευρωπαϊκών συσχετισμών, οφείλουμε επιμείνουμε στο στόχο μας για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης. Διότι αυτό θα μας επιτρέψει να ξεδιπλώσουμε και το υπόλοιπο μέρος του προγράμματός μας, όπως έχει αποτυπωθεί στις συνεδριακές αποφάσεις και τις αποφάσεις των οργάνων μέχρι τώρα.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επισημανθούν και αντιμετωπισθούν μια σειρά επιλογές σε κρίσιμες κρατικές και κυβερνητικές θέσεις που είτε εκθέτουν το αξιακό φορτίο της Αριστεράς είτε σηματοδοτούν μια τάση συμφιλίωσης με το «βαθύ κράτος». Η Αριστερά, όπως δεν πρέπει να διαχειρίζεται τη λιτότητα, δεν μπορεί να ανέχεται τη συνέχιση του «κράτους έκτακτης ανάγκης» των μνημονίων, στα πεδία των δικαιωμάτων, της καταστολής, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Ούτε μπορεί να φαίνεται ότι συγκατοικεί με το ίδιο πολιτικό ή/και «τεχνοκρατικό» προσωπικό που υπηρέτησε πιστά τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, αντί να επιδιώκει τη στελέχωση αυτών των θέσεων με ανθρώπους ανιδιοτελείς, έντιμους, που η ίδια η κοινωνία αναγνωρίζει το ήθος και τα προσόντα τους.

Οπως νιώθουμε περήφανοι από το ουμανιστικό, αντιεθνικιστικό και δημοκρατικό περιεχόμενο της επιστολής του Υπουργού Παιδείας στα σχολεία για την 25η Μαρτίου, άλλο τόσο νιώθουμε ενόχληση με την επίδειξη μεσαιωνικών πρακτικών, όπως η περιφορά λειψάνων με τιμές αρχηγού κράτους. Αλλά και ανησυχία για την αποδόμηση πτυχών του κυβερνητικού έργου και τη διολίσθηση σε αντι-μεταναστευτικές και αυταρχικές θέσεις εκ μέρους υπουργών.

6

Στις δύσκολες αυτές στιγμές, ο ΣΥΡΙΖΑ, μακριά από οποιαδήποτε «κρατικοποίησή» του, οφείλει να υπερασπιστεί και να ενισχύσει το πρόγραμμά του, δηλαδή στην πραγματικότητα την κοινωνική συμμαχία που του εξασφάλισε τη νίκη της 25ης Ιανουαρίου.

Ταυτόχρονα, αντιλαμβανόμαστε ότι αν θέλουμε να εξισορροπούνται οι ασφυκτικές πιέσεις, τα μόνα σίγουρο εργαλεία είναι, απο τη μια, ένα ενιαίο κέντρο χάραξης της κυβερνητικής πολιτικής με ένα διαφορετικό μοντέλο άσκησής της, που να στηρίζεται και να παρακινεί την λαϊκή αυτενέργεια και, από την άλλη, ένα δημοκρατικό και ζωντανό κόμμα.

Από σήμερα, τα όργανα του κόμματος και της Νομαρχιακής της Α’ Αθήνας, όλα τα μέλη, θα πρέπει να δουλέψουμε συλλογικά προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του πολιτικού μας σχεδίου, αφήνοντας πίσω μας την προεκλογική ευκολία και τη μετεκλογική επανάπαυση. Λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, αλλά και όλες τις πιθανές δυσκολίες που προκύπτουν σε κάθε στάδιο των διαπραγματεύσεων.

Θα αξιοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα εργαλεία άσκησης κοινωνικής και πολιτικής πίεσης σε εγχώριο και ευρωπαϊκό – διεθνές επίπεδο. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να στηρίξουμε και να στηριχθούμε σε ένα εναργές κίνημα στην ίδια τη χώρα μας, που θα διατηρεί ζωντανή τη διεκδίκηση του στόχου της απελευθέρωσης από το σύνολο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εξουθενώνουν την κοινωνία και θα φέρνουν τον αναγκαίο κοινωνικό μετασχηματισμό πιο κοντά.

Χρειάζεται να διατηρήσουμε και να επεκτείνουμε τη δυνατότητά μας να κινητοποιούμε τον κόσμο με βάση αιτήματά του που έχουν χειραφετητικό και κοινωνικά δίκαιο χαρακτήρα. Η πίεση που δεχόμαστε ή που που θα δεχτούμε το επόμενο διάστημα από τον κόσμο και τα διάφορα κινήματα είναι καλοδεχούμενη. Το μεγαλύτερο όπλο μας στη μάχη με τους δανειστές, τα καθεστώτα τους, τους συμμάχους τους είναι ακριβώς αυτές οι κινητοποιήσεις.

To κόμμα μας καλείται να αφουγκαράζεται, επεξεργάζεται και να ιεραρχεί τα κοινωνικά αιτήματα και να κινείται τόσο από την κοινωνία προς την κυβέρνηση όσο και αντίστροφα : αφενός, υπερασπιζόμενο τις προγραμματικές θέσεις του αλλά και αφετέρου κατοχυρώνοντας ένα συλλογικό μοντέλο διακυβέρνησης, πράγμα που περιλαμβάνει τη στήριξη, τον έλεγχο, την άσκηση προωθητικής κριτικής σε ολιγωρίες, λάθη και παραλείψεις.

7

Θα συνεχίσουμε ό,τι έχουμε αρχίσει εδώ και δυό χρόνια : την ενίσχυση της πολιτικής παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθήνας μέσα από τη δράση του για την ανασυγκρότηση τν κοινωνικών κινημάτων.

Θεωρούμε ότι η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί

• στην ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλισμού και την υποστήριξη της συλλογικής δράσης των εργαζομένων και των ανέργων

• στην ενίσχυση των κινημάτων πόλης πάνω στα οποία στηρίχτηκαν την προηγούμενη περίοδο τα αυτοδιοικητικά εγχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ

• στην διεύρυνση των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, τον πολλαπλασιασμό των συνεργατικών πειραμάτων, την ανάδειξη της υπεροχής του συλλογικού έναντι του ατομικού

• στη μαζικοποίηση των αντιρατσιστικών και αντιφαστικών δραστηριοτήτων, στη συμμετοχή και την κοινή δράση ντόπιων και μεταναστών κατοίκων στις γειτονιές της πόλης μας.

Οι άξονες παρέμβασης, όμως, περιλαμβάνουν μια σειρά ακόμη θεματικών, που με λιγότερη ή περισσότερη επιτυχία μέχρι τώρα, προσπαθήσαμε να αναδείξουμε, πρακτικά και όποτε χρειάστηκε και θεωρητικά.

• Κινήματα Παιδείας και Υγείας

• Ζητήματα φύλου, γυναικείο κίνημα και κίνημα ΛΟΑΤ

• Δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, αντικασταλτικές πολιτικές

• Συγκρότηση των χώρων των Επαγγελματοβιοτεχνών, αύξηση του βαθμού συλλογικοποίησης

• Πολιτισμός και Αθλητισμός

• Ζητήματα ατόμων με αναπηρία.

 

Για όλα αυτά, δεν ξεκινάμε από το μηδέν : υπάρχει η εμπειρία των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, των φοιτητικών σχημάτων, των τοπικών συνελεύσεων, των αντιρατσιστικών κινήσεων, των κινημάτων επανάκτησης του δημόσιου χώρου, των δομών αλληλεγγύης, των ευρωπαϊκών κινηματικών δικτυώσεων και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Τελευταίο αλλά εξίσου μεγάλης σημασίας, είναι η επιδίωξη για την οργανωτική ανάτυξη του κόμματος στην περιοχή μας.

Οργανωτική ανάπτυξη που πρέπει να βασίζεται στην ένταξη νέων μελών μέσα από τις κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις από όσους και όσες θέλουν, με ανιδιοτέλεια, να στρατευθούν στην στήριξη του προγράμματος και των αξιών της Αριστεράς.

Ο προσανατολισμός μας είναι η ύπαρξη Ο.Μ. σε κάθε συνοικία, με πρότυπο τη δημοκρατική λειτουργία, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη.

Οργανώσεις μελών που θα λειτουργούν ως «συλλογικός διανοούμενος» και καταλύτης της οργάνωσης και της ενδυνάμωσης της δράσης των λαϊκών δυνάμεων , με στόχο την ιδεολογική , πολιτική και πολιτισμική ηγεμονία.

Εκτός των άλλων, αυτά θα επιτευχθούν με τη συνεργασία με τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να βρούμε, από κοινού, τρόπους προσέγισης των νέων ανθρώπων που πλήττονται με ιδιαίτερη ένταση από την κρίση.

Ολα αυτά θα τα κάνουμε με το γνωστό τρόπο της δικής μας Αριστεράς : με σοβαρότητα, με ειλικρίνεια, με μεθοδική και ενωτική, σε σχέση με άλλες δυνάμεις, δουλειά.

 

 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ – ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!