Ο Δήμος Βύρωνα τιμάει την Κυριακή 8 Ιουλίου 2018 τα 90 χρόνια από την γέννηση του πρωτομάρτυρα της ειρήνης Νίκου Νικηφορίδη, με επίσημη εκδήλωση αποκάλυψης αναμνηστικής-τιμητικής μαρμάρινης πλάκας στη συμβολή των οδών Αρήτης και Νικηφορίδη, δηλαδή, στα σύνορα των Δήμων Αθηναίων και Βύρωνα. Ομόφωνη ήταν η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βύρωνα, ύστερα από πρόταση του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ), μέλος του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης.
Έχουν προσκληθεί όλες οι οργανώσεις αντιστασιακών, κινήματα ειρήνης και πρώτη η αδελφή του αγωνιστή Ολυμπία Νικηφορίδη-Βαζαίου, με την οικογένειά της. Κατά σύμπτωση, η εκδήλωση συμπίπτει με την συμπλήρωση ενός χρόνου από την υιοθέτηση της Σύμβασης για την Απαγόρευση των πυρηνικών όπλων (7.7.2017) από πλέον των 120 χωρών στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Μεγάλη αντιπυρηνική νίκη, για την οποία το αντιπυρηνικό κίνημα τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης 2017 δια της Διεθνούς Εκστρατείας Απαγόρευσης των Πυρηνικών Όπλων (ICAN – International Campaign to Abolish Nuclear Weapons), την οποία στην Ελλάδα εκπροσωπεί η Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου. Σίγουρα ο 22χρονος Νικηφορίδης θα χαμογελάει, όπου κι αν βρίσκεται για την μεγάλη αυτή επιτυχία του κινήματος του οποίου πρωτεργάτης υπήρξε στην Ελλάδα.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Νίκος Νικηφορίδης δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ύστερα από την σύλληψή του με την κατηγορία ότι προωθούσε την Έκκληση της Στοκχόλμης για την κατάργηση και απαγόρευση όλων των πυρηνικών όπλων. Επρόκειτο για τον πρώτο άνθρωπο στον κόσμο, ελπίζουμε και τον τελευταίο, που έγινε μάρτυρας της ειρήνης με αυτόν τον τραγικό τρόπο. Στην διεθνή σκηνή, βρισκόταν τότε σε έξαρση ο ψυχρός πόλεμος και το κυρίαρχο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας ήταν «ο από βορράν κίνδυνος».
Ο Νικηφορίδης, γραμματέας της ΕΠΟΝ Παγκρατίου και επικεφαλής του Φιλειρηνικού Μετώπου Νέων, είχε μεταφέρει τη δράση του στη Θεσσαλονίκη, αμφισβητώντας έμπρακτα αυτό το δόγμα. Δυστυχώς σήμερα κάποιοι προσπαθούν να νεκραναστήσουν αυτό το δόγμα στο όνομα της Μακεδονίας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Ο Νικηφορίδης καταγόταν από προσφυγική οικογένεια Κωνσταντινουπολιτών. Είχε τελειώσει νυχτερινό Γυμνάσιο στο Παγκράτι, αφού προηγουμένως είχε ενταχθεί στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης. Στα 18 του είχε εξοριστεί στην Ικαρία και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Μακρόνησο, όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Αφέθηκε ελεύθερος, την άνοιξη του 1950, χωρίς να υπογράψει «δήλωση μετανοίας» και ανέλαβε το καθήκον οργάνωσης του κινήματος ειρήνης στο χώρο της νεολαίας. Κίνημα ζωτικής σημασίας για την μετεμφυλιακή Ελλάδα, που διψούσε για εσωτερική ειρήνη και εθνική συμφιλίωση.
Το αντιπυρηνικό κίνημα αποτελεί το πρώτο παγκοσμιοποιημένο κίνημα, εδώ και πάνω από επτά δεκαετίες. Πέτυχε σημαντικές νίκες ακόμα και στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, υπήρξε εργαστήρι ριζοσπαστικών ιδεών και στη δική του δράση οφείλεται η καθιέρωση του όρου «διπλωματία των λαών».
Σήμερα, το κίνημα αυτό έχει επανέλθει στο προσκήνιο, μαζί με τις αλήθειες ότι «από τα πυρηνικά δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο πρόληψη» όπως λένε οι αντιπυρηνικοί γιατροί, καθώς και ότι «η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά είναι η κατάργησή τους». Διότι παρά την λήξη του ψυχρού πολέμου, η πυρηνική απειλή δεν εξαλείφθηκε, μας το υπενθυμίζουν κάθε τόσο η μεγάλες δυνάμεις εκσυγχρονίζοντας τα πυρηνικά τους οπλοστάσια αλλά και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα, το 2011.
Η κατοχή πυρηνικών όπλων και η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικές επιλογές μιας χώρας, αφορούν όλο τον κόσμο και πολύ περισσότερο τους γείτονές της γι αυτό είμαστε κατά της κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου της Τουρκίας, στην υψηλής σεισμικότητας στην περιοχή των Αδάνων. Γι’ αυτό και καλούμαστε να εντείνουμε τους αγώνες μας για την αποπυρηνικοποίηση της ευρύτερης περιοχής μας, διεκδικώντας τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένων ζωνών στη Μ. Ανατολή και την Μεσόγειο.
Ευτυχώς, πρόσφατα σημειώθηκε νέα ελπιδοφόρα εξέλιξη, με την υπογραφή συμφωνίας Τραμπ-Κιμ για την αποπυρηνικοποίηση του συνόλου της Κορεατικής Χερσονήσου, κάτι μη αναμενόμενο μόλις πριν λίγους μήνες. Αν η συμφωνία αυτή τηρηθεί και εφαρμοστεί, θα αποτελέσει πολύ θετικό προηγούμενο και για την πιο εύφλεκτη περιοχή της γης, τη Μ. Ανατολή. Αυτό σημαίνει ότι η Κορέα δεν είναι και τόσο μακριά μας.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ)
