Η διεθνής θεατρική κοινότητα τιμά και φέτος την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου και σηματοδοτείται από ένα νέο μήνυμα προς την ψυχή και το πνεύμα.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου καθιέρωσε τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου το 1962 και, κάθε χρόνο, επιλέγει μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα - μέλος του, για να γράψει ένα μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα τη συγκεκριμένη ημέρα και μεταδίδεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο.
Οι Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ, Τζούντι Ντεντς και πολλοί άλλοι έχουν καταθέσει τη γραφή και τις σκέψεις τους γι’ αυτόν τον σκοπό.
Φέτος, σε μία από τις πιο δύσκολες χρονιές για το θέατρο, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου επέλεξε για τη συγγραφή του μηνύματος τον βρετανικό μύθο της υποκριτικής, τη βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό Έλεν Μίρεν.
Το μήνυμα
«Διανύουμε μια πολύ δύσκολη εποχή για τις ζωντανές παραστάσεις και πολλοί καλλιτέχνες, τεχνικοί, τεχνίτες και γυναίκες αγωνίζονται σε ένα επάγγελμα που ήταν ήδη επισφαλές. Ίσως αυτή η διαρκής ανασφάλεια να τους κατέστησε ικανότερους να επιβιώσουν αυτής της πανδημίας με εξυπνάδα και θάρρος.
Η φαντασία τους έχει ήδη μετουσιωθεί μέσα σε αυτές τις νέες συνθήκες σε ευρηματικούς, ψυχαγωγικούς και συγκινητικούς τρόπους επικοινωνίας, πράγμα το οποίο οφείλεται φυσικά σε μεγάλο βαθμό στο διαδίκτυο. Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, αφηγούνται ο ένας στον άλλον ιστορίες. Η πανέμορφη κουλτούρα του θεάτρου θα ζει όσο παραμένουμε εδώ.
Η δημιουργική παρόρμηση των συγγραφέων, σκηνογράφων, χορευτών, τραγουδιστών, ηθοποιών, μουσικών, σκηνοθετών δε θα καταπνιγεί ποτέ και στο πολύ εγγύς μέλλον θα ευδοκιμήσει και πάλι με νέα ενέργεια και μια νέα αντίληψη του κόσμου που μοιραζόμαστε όλοι.
Αδημονώ!»
Δήλωση της Σίας Αναγνωστοπούλου, βουλευτή Αχαΐας και τομεάρχη Πολιτισμού της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Φέτος η μέρα θεάτρου μας βρίσκει σε μια ιδιαίτερη συγκυρία. Ο χώρος του θεάτρου στην Ελλάδα είναι από αυτούς που χτυπήθηκαν περισσότερο από την πανδημία, με τα θέατρα να παραμένουν κλειστά για μήνες. Ακόμα και όταν άλλοι τομείς οδηγήθηκαν στην κανονικότητα, τα θέατρα παρακάμφθηκαν χωρίς να δοθούν ουσιαστικές λύσεις από την πολιτεία και το Υπουργείο Πολιτισμού ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων χωρών.
Ακόμα και έτσι όμως, ο χώρος του θεάτρου μεταμορφώθηκε. Μέσα από το γενναίο παράδειγμα των γυναικών και των αντρών που βγήκαν και μίλησαν για περιπτώσεις κακοποίησης, κατάχρησης εξουσίας και ρατσισμού, ο θεατρικός χώρος έγινε παράδειγμα για ολόκληρη την κοινωνία. Για το πώς αντιμετωπίζουμε τις παθογένειες ετών, το σκοτεινό παρελθόν, για το πώς προχωρούμε μπροστά. Με αλληλεγγύη, πυγμή και με θάρρος παρά τις όποιες δυσκολίες.
Το θέατρο ενσαρκώνει όλα αυτά που στερηθήκαμε στην καθημερινότητά μας με την πανδημία και τη διαχείριση της. Την ουσιαστική επικοινωνία, την βαθιά ανταλλαγή και κυρίως την ουσιαστική συνάντηση. Γιατί το θέατρο είναι η ανθρώπινη συνάντηση στην πιο καθαρή μορφή της. Ας ευχηθούμε λοιπόν φέτος, τη στιγμή που τα μέτρα θα αρχίσουν να χαλαρώνουν, τα θέατρα να αποτελέσουν έναν από τους πρώτους τομείς που θα γυρίσουν σε μια κανονικότητα προσαρμοσμένη φυσικά στα απαραίτητα μέτρα. Και ας υποσχεθούμε πως όταν έρθει η ώρα η πρόταση αυτή δεν θα παραμείνει ευχή αλλά ουσιαστική διεκδίκηση. Για το θέατρο, για τον κόσμο του θεάτρου, αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία.
