Γιατί όλοι οι μεγάλοι ηγέτες χρειάζονται νέο κόσμο και ιδέες να τους στηρίζουν. Ή γιατί ανάμεσα στα μπουζούκια και τους τραμπουκισμούς τα παιδιά δεν πρόλαβαν να σκεφτούν τι σημαίνει κυβέρνηση Σαμαρά.

Δεν έχει και καμία σημασία, βέβαια. Μιλάμε για τη νεολαία των Ρέηντζερ και των Κενταύρων, των ομάδων κρούσης εμπνεύσεως Βουλγαράκη-Μεϊμαράκη, που παρέμεινε πιστή στις αρχές και τις αξίες της δεξιάς, δηλαδή τις επιθέσεις στους κομμουνιστοσυμμορίτες των ελληνικών πανεπιστημίων και τις δολοφονίες μεγαλοκαθηγητάδων που παρέσυραν τα παιδιά σε καταλήψεις (Τεμπονέρας). 

Είναι ίσως η καλύτερη δυνατή νεολαιϊστικη οργάνωση που θα μπορούσε ποτέ να ελπίζει ότι θα αποκτούσε ο Βορίδης ή ο Γεωργιάδης. 

Να υπενθυμίσουμε κακοπροαίρετα ότι η ΟΝΝΕΔ πέρασε μια περίοδο κρίσης όταν το διακύβευμα της προεδρίας του κόμματος ήταν Μπακογιάννη ή Σαμαράς. 

Κι όταν λέμε "κρίση" εννοούμε βρωμόξυλο.

Αλλά συσπειρώνονται τα παιδιά με τον Πρόεδρο για το καλό του λαού. Ή επειδή άμα χάσει ο Σαμαράς, χάσανε κι αυτοί το παραμάγαζό τους στα πανεπιστήμια μια και καλή.

Πάντως άμα έχεις τέτοια υποστήριξη, από τέτοια νεολαία είσαι καλυμμένος.

Άσε που τα παιδιά μετά από κάθε βρωμόξυλο που ρίχνουν, έχουν την τάση να καταδικάζουν τη βία. Έχουν και μιαν ανατροφή.

Φώτη Κουβέλη, πάρε θέση!

Ένα δείγμα της κουλτούρας και του πολιτισμού των ΟΝΝΕΔιτών: