to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Η μέγγενη των αναγκαιοτήτων: οι γάτες, η ελευθερία, η ασφάλεια

Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας


Οι γάτες παραμένουν τα πλέον αδάμαστα πλάσματα που μπορεί να έχουμε ως «οικιακά ζώα». Άλλοι ισχυρίζονται ότι αυτό οφείλετε στο χαρακτήρα τους (αιλουροειδή, μοναχικά ζώα), άλλοι ότι οφείλεται στο γεγονός ότι εξημερώθηκαν σχετικά πρόσφατα.

Η γάτα είναι αξιολάτρευτο πλάσμα, που η ικανότητά του στην επιβίωση και την ανεξαρτησία προκαλούν θαυμασμό και είναι θρυλικές. Η γάτα συμβιώνει με όρους ισοτιμίας με όσους την έχουν στο σπίτι τους, δεν έχει αφεντικά. Δεν την χαϊδεύεις εσύ, αυτή σε αφήνει να την χαϊδέψεις!

Υπάρχει ωστόσο και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό. Πολλές φορές, η γάτα είναι εκείνη που επιλέγει από ποιαν (ποιον) θα υιοθετηθεί. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη γάτα της φωτογραφίας μας. Ζούσε στο δρόμο, έφτασε περίπου τα δυο χρόνια σε ηλικία, ήταν εξαιρετικά φιλική και κοινωνική με τους ανθρώπους, είχε μετατραπεί σε μασκότ της γειτονιάς. Συχνά-πυκνά έμπαινε σε μια πολυκατοικία, επισκεπτόταν κάποια σπίτια, δεχόταν το φαΐ και τα χάδια των περιστασιακών οικοδεσποτών της. Μετά ξαναγύριζε στο δρόμο. Κάποια στιγμή όμως επέλεξε! Πήγαινε συστηματικά και καθημερινά έξω από την πόρτα ενός διαμερίσματος στον τέταρτο όροφο (αν έχετε το θεό σας!). Μια-δυο-τρεις, η οικοδέσποινα του σπιτιού λύγισε, σιρόπιασε από αγάπη και την υιοθέτησε.

Θα ρωτήσετε: καλά δυο χρόνια ήταν εντελώς ελεύθερη στην πόλη, δεν επιθύμησε την ελευθερία της;

Πως! Κάποιες φορές έβλεπε προς την εξώπορτα έτοιμη να το σκάσει. Αλλά αυτό συνέβαινε στην αρχή. Τώρα συμβαίνει ολοένα και λιγότερο. Μια φορά μάλιστα πήδηξε έξω από την πόρτα, κατευθύνθηκε σαν σφαίρα από τον τέταρτο όροφο στο ισόγειο από τις σκάλες, κοίταξε για λίγο έξω από το τζάμι της πόρτας της εισόδου της πολυκατοικίας. Μετά, σφαίρα ξανά πίσω στον τέταρτο, στην εξώπορτα της οικοδέσποινας-συγκάτοικου νιαουρίζοντας.

Διότι κακά τα ψέματα. Καλή η ελευθερία, αλλά χωρίς εξασφαλισμένο φαΐ καθημερινά, χωρίς ασφάλεια, χωρίς έναν σύντροφο για ώρα ανάγκης, η ελευθερία είναι αγαθό υπό αίρεση. Έτσι η γάτα της φωτογραφίας μας αρκείται στο απλό και ασφαλές: κάθε τόσο νιαουρίζει να της ανοίξουν την πόρτα του μπαλκονιού. Βγαίνει έξω και ρεμβάζει τον κόσμο από ψηλά. Από τον τέταρτο όροφο, εκ του ασφαλούς.

Ξέρω πολλούς που στη σημερινή Ελλάδα θα συμφωνήσουν απολύτως με την άποψη της γάτας.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)