Η εξελισσόμενη νέα φορολογική επίθεση εις βάρος των θυμάτων του Μνημονίου -μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων, πρώην αυτοαπασχολούμενων και της καταρρέουσας μεσαίας τάξης-, το πρόγραμμα μαζικών απολύσεων στο Δημόσιο, η εγκατάσταση της χώρας στην πρώτη θέση της ανεργίας στην Ε.Ε., καθώς και η εξάπλωση της ζώνης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού σε 3,4 εκατ. Έλληνες, συγκροτούν το νέο κοινωνικό ανάγλυφο της κρίσης και ενεργοποιούν ακόμη πιο έντονο πολιτικό σεισμό.

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν τη νέα κοινωνική πόλωση, που είναι απότοκος της διάλυσης των μεταπολιτευτικών κοινωνικών συμβολαίων. Η κοινωνική οδηγεί σε νέα πολιτική πόλωση με την αποδιάρθρωση της δικομματικής εκπροσώπησης και την περαιτέρω ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ ως κορμού του δημοκρατικού - αριστερού αντιμνημονιακού χώρου. Η Ν.Δ. ακολουθεί την πτωτική τροχιά του ΠΑΣΟΚ και ο Σαμαράς στρέφεται προς την Ακροδεξιά, σε μια προσπάθεια να συγκρατήσει τη διείσδυση της Χ.Α. στο παραδοσιακά δεξιό κοινό. Πρόκειται για εγκατάλειψη της ιστορικής ταυτότητας της Ν.Δ. ως κεντροδεξιού κόμματος. Επιπλέον είναι μηχανιστική επιλογή, διότι η μετατόπιση συντηρητικών ψηφοφόρων δεν είναι μονοδιάστατα προς την Ακροδεξιά. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αντέχουν. Χιλιάδες συντηρητικοί πολίτες αναζητούν έκφραση στον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και σύνεδροι εξελέγησαν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

Οι συντηρητικοί ψηφοφόροι μετατοπίζονται με βάση τη διάψευση πολιτικών προσδοκιών και αναζητούν ένα νέο, συλλογικό κοινωνικό συμφέρον. Η τακτική Σαμαρά δεν μπορεί να τους παγιδεύσει στη Ν.Δ. Η στροφή προς τα ακροδεξιά δεν επαναπατρίζει ψηφοφόρους από τη Χ.Α., όταν μάλιστα η ηγεσία της Ν.Δ. γλιστράει στον χρυσαυγιτισμό. Το Μνημόνιο εγκλωβίζει πολιτικά τη Ν.Δ. και καθιστά τον Σαμαρά όμηρο της Μέρκελ.

Το Μνημόνιο διαλύει και τον “μεσαίο χώρο”, καθώς ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και καταγράφουν αθροιστικά χαμηλά ποσοστά, χάνοντας προς τα αριστερά. Η όποια επιρροή τους απομακρύνεται από την Αριστερά, από οιαδήποτε ευαίσθητη εκδοχή της Αριστεράς.

Αυτή η πολιτική κινητικότητα αποκτά ένταση, μονιμότερο σχήμα προς την Αριστερά και θέτει νέα επείγοντα καθήκοντα στον ΣΥΡΙΖΑ. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη υπήρξε αποφασιστικό βήμα για τη συγκρότηση του νέου πολιτικού υποκειμένου, τόσο αναγκαίου πριν και κατά τη διάρκεια της αριστερής διακυβέρνησης.

Η εναλλακτική προγραμματική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ένα διαρκές σχέδιο, που ανταποκρίνεται στη ριζικά μεταβαλλόμενη πραγματικότητα και τη διαμόρφωση νέων πολιτικών - κοινωνικών συσχετισμών. Οι ομιλίες Τσίπρα στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο και προχθές στη Βουλή επαναφέρουν στο προσκήνιο, με την ορμή της Συνδιάσκεψης, την αναπτυξιακή πρόταση. Καθιστούν σαφές ότι ο αναγκαίος στόχος διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους εντάσσεται σε ένα πρόγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και ρήξεων για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν νοσταλγεί την εποχή προ Μνημονίου, που οδήγησε στην κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητεί διαγραφή και διευθέτηση του χρέους όχι για να μην φορολογηθούν οι πλούσιοι και να διαιωνιστεί η φορολογική - κοινωνική αδικία, αλλά ως ταυτόχρονη κίνηση για ένα νέο δημοκρατικό φορολογικό σύστημα, στον αντίποδα της φοροκλοπής του Μνημονίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ επιδιώκει ιδιωτικές επενδύσεις όχι όμως για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αλλά ενταγμένες σε κοινοπραξίες, με αμοιβαίο όφελος, και με διατήρηση του δημόσιου ελέγχου στις επιχειρήσεις φυσικού μονοπωλίου και στρατηγικής σημασίας.

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση Σαμαρά κυβερνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, δηλαδή η διακυβέρνηση προσομοιάζει στο κράτος εκτάκτου ανάγκης, η υπεράσπιση και διεύρυνση της δημοκρατίας αποτελεί προϋπόθεση για μια νέα πορεία της χώρας, αλλά και της Ευρώπης, όπου η δημοκρατία ολοένα και περισσότερο τελεί υπό αναστολή. Θα διαψευσθούν όσοι ονειρεύονται την αντιδημοκρατική υποτροπή: από τη δημοκρατία με επίκεντρο τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε ένα πολίτευμα που υπηρετεί την περιβόητη ανταγωνιστικότητα.

Μόλις πέντε μήνες μετά τις εκλογές, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πολιτική στροφή. Η κοινωνική απόγνωση μετατρέπεται σταδιακά σε ελπίδα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την κατάρρευση της Ν.Δ. και του Σαμαρά, του τελευταίου πυλώνα της τρικομματικής συγκυβέρνησης, και δίνουν προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα. Δηλαδή βελτιώνεται η εικόνα κυβερνησιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Οποιοδήποτε κόλπο, ακόμη και με δήθεν “απλή αναλογική”, δεν μπορεί να αντιστρέψει την εξέλιξη. Θα σκαρφιστεί το σύστημα κάτι άλλο;