H κατάσταση στη Μόρια, το αδιαχώρητο των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, τα πλωτά φράγματα και η κοινωνική έκρηξη στη Μυτιλήνη, ενέχουν την τραγικότητα, την απελπισία και το γελοίο (τα φράγματα), αλλά δεν ενέχουν το τυχαίο. Η κατάσταση αυτή δεν έτυχε, έγινε. Και συνεχίζει να γίνεται ως ξεκάθαρη, συνειδητή και συνειδητοποιημένη επιλογή της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως αποτυχία της κυβέρνησης στο προσφυγικό ζήτημα. Ας έχουμε κατά νου ότι η προσφυγική και μεταναστευτική πολιτική της ΝΔ, τόσο ως κυβέρνησης, όσο και παλαιότερα ως αντιπολίτευσης, δεν εστιάζει στα προβλήματα των προσφύγων των νησιών, των μεταναστών της Μανωλάδας κ.α. Δεν εστιάζει ούτε καν στα προβλήματα των μόνιμων κατοίκων στα νησιά του ανατ. Αιγαίου. Εστιάζει απλά και μόνο στη δημιουργία ενός αφηγήματος που καταρχήν θα φοβίσει, ώστε μετά να συσπειρώσει τους πολίτες στην ακροδεξιά λογική. Ως εκ τούτου, η παρούσα κατάσταση στη Μυτιλήνη και σε άλλα νησιά σηματοδοτεί την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων. Τα πρόσφατα γεγονότα της Μυτιλήνης δείχνουν ότι η κυβέρνηση πέτυχε στην προσφυγική και μεταναστευτική πολιτική που επιδιώκει.
Οι συντηρητικοί βουλευτές, τα στελέχη της ΝΔ στην τοπική αυτοδιοίκηση, οι πολιτευτές, οι πρόεδροι σωματείων και συλλόγων που θέλγονται από την κυβέρνηση και οι υπάλληλοι στα, φίλα προσκείμενα προς τη συντηρητική παράταξη, ΜΜΕ αλληλοτροφοδοτούν δύο διαδικασίες.
Δημιουργία διάχυτου φόβου
Στο πολιτισμικό επίπεδο, τροφοδοτούν τη λογική της «ράτσας» σαν βασικού κριτηρίου κατάταξης των ανθρώπων και ως πυλώνα του ανήκειν στο έθνος. Στο επίπεδο της πολιτικής τακτικής, τροφοδοτούν τους περί εθνικών κινδύνων φόβους. Ο συνδυασμός των δύο επιπέδων παράγει ένα σπιράλ δυνάμεων που όσο διευρύνεται, τόσο μας απορροφά. Επιδιώκεται η δημιουργία ενός διάχυτου φόβου και το όφελος προκύπτει για εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που διατείνονται ότι παρέχουν τις πιο σθεναρές εγγυήσεις έναντι της υποτιθέμενης απειλής εθνικής ακεραιότητας. Η ΝΔ «μαζεύει» ψήφους από την εκλιπούσα Χρυσή Αυγή και από την ανταγωνιστική Ελληνική Λύση. Το κυρίαρχο αφήγημα στη σημερινή συντηρητική παράταξη έχει ανάγκη τους πρόσφυγες σαν «λαθρομετανάστες». Η κρυφή γοητεία των «λαθρομεταναστών» έγκειται στη συγκρότηση των πλειονοτήτων. Μέσω της επίκλησης τους, η ΝΔ συσπειρώνει φοβικά τους πολίτες. Το ότι δεν λύνεται κανένα απολύτως πρόβλημα στην καθημερινότητα των ανθρώπων -γηγενών, προσφύγων και μεταναστών- στα νησιά έχει μικρή σημασία. Αυτό που ακολουθεί για να αποδοθούν ευθύνες στο αδιέξοδο, είναι η συνωμοσιολογία: φταίνε οι διακινητές (Τούρκοι) και οι υποκινητές (στελέχη των ΜΚΟ). Σε λίγο θα φταίνε και οι δημοσιογράφοι των ξένων ΜΜΕ, τα στελέχη των διεθνών οργανισμών και το κακό το ριζικό μας.
Αντίσταση στη μισανθρωπιά
Η κλιμάκωση του κοινωνικού αυτοματισμού και η ωμή βία που νομοτελειακά ακολουθεί, συνιστούν ξεκάθαρη πολιτική επιλογή των κυβερνητικών στελεχών. Όσοι έχουν σώας τας φρένας, ανεξαρτήτως πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, απαιτείται άμεσα να αντισταθούν στο τέρας της μισανθρωπιάς. Να μιλήσουμε τώρα, πριν καταπιεί την κοινωνία μας η βία που επελαύνει. Να σταματήσουμε άμεσα τη μόχλευση της ξενοφοβίας. Οι λύσεις στο προσφυγικό δεν είναι εύκολες, απαιτούν χρόνο και αναθεώρηση αρκετών «αυτονόητων» για όλους, δεξιόθεν και αριστερόθεν. Γίνονται, όμως, αδύνατες στο βαθμό που θα συνεχιστεί το ξενοφοβικό παραλήρημα και το κυνήγι μαγισσών που «υποκινούν τους λαθρομετανάστες». Το μόνο που υποκινεί τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά και τις κοινωνίες των νησιών του ανατ. Αιγαίου, είναι το καθημερινό αδιέξοδο στις ζωές τους. Σε όσους έχουν ευθύνη για ό,τι προκύψει τις επόμενες εβδομάδες και μήνες θυμίζουμε ότι οι εν λόγω ευθύνες θα καταλογιστούν και στο πολιτικό και στο προσωπικό επίπεδο. Όπως οφείλει να κάνει κάθε αστική δημοκρατία.
*Ο Γ. Αγγελόπουλος διδάσκει στο Α.Π.Θ.
