Δικαιώθηκε πανηγυρικά από το Εφετείο, αλλά δεν κατάφερε να χαρεί ούτε μια στιγμή ελευθερίας, μέχρι που έχασε και την ίδια του τη ζωή. Η αποφυλάκισή του παρέμεινε κενό γράμμα, καθώς μετά την ομόφωνη τελεσίδικη αθώωσή του, κι αφού είχε παραμείνει πάνω από έναν χρόνο στη φυλακή, εκτίοντας άδικη -όπως αποδείχτηκε- πρωτόδικη καταδίκη, παρέμεινε… φρουρούμενος στο δημόσιο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν. Κι αυτό, γιατί από λάθος της αρμόδιας υπηρεσίας χαρακτηρίστηκε «λαθρομετανάστης» κι έπρεπε να απελαθεί από τη χώρα.
EUROKINISSI / ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Η υγεία του που είχε κλονιστεί επικίνδυνα από τη «φιλοξενία» του στις φυλακές Κορυδαλλού, οι οποίες στερούνται μόνιμο γιατρό, επιδεινώθηκε κι άλλο, με αποτέλεσμα να χρήζει άμεσης χειρουργικής επέμβασης. Παρ' ότι όμως μεταφέρθηκε στο χειρουργικό τμήμα, η επέμβαση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ στο δημόσιο νοσοκομείο, λόγω των «ιδιαίτερων» συνθηκών κράτησής του. Οπως αναφέρεται στη σχετική έγγραφη διάγνωση χειρουργού, «λόγω της χρονιότητας της νόσου του συνιστάται κολεκτομή, λόγω όμως της ιδιαιτερότητας των συνθηκών διαβίωσης του ασθενούς (κρατούμενος λαθρομετανάστης) η χειρουργική επέμβαση δεν κρίνεται ιδανικός χειρισμός στην παρούσα στιγμή».
Οταν το λάθος «θεραπεύτηκε» κι ο άνθρωπος έπαψε να θεωρείται «λαθρομετανάστης» -8 ημέρες μετά την παρέμβαση του συνηγόρου του- αφέθηκε να πάει σε κλινική της επιλογής του, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Πέθανε τέσσερις ημέρες μετά το χειρουργείο του, αθώος και ελεύθερος, χωρίς να έχει επιστρέψει ούτε για μία ημέρα στο σπίτι και στην οικογένειά του.
Σειρά ερωτημάτων
Την αιτιώδη αλυσίδα που οδήγησε στον θάνατο ενός ανθρώπου, του Christian Dante, συνθέτουν δικονομικοί τακτικισμοί και αστοχίες των υπεύθυνων αρχών, το τέρας της γραφειοκρατίας που εξακολουθεί να βασιλεύει στον τόπο μας και βέβαια οι μεσαιωνικές συνθήκες που επικρατούν πλέον στις φυλακές της χώρας και «θερίζουν» την υγεία των κρατουμένων.
«Η υπόθεση και ο θάνατος του Christian Dante θέτει αμείλικτα ερωτήματα για το κράτος δικαίου εν καιρώ μνημονίων, αναδεικνύει την επικινδυνότητα της γραφειοκρατίας και αποτυπώνει με τον πιο μακάβριο τρόπο την απάνθρωπη κατάσταση των ελληνικών φυλακών. Ενας θάνατος που κλονίζει τη σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη με τη Δικαιοσύνη και εν τέλει την αξιοπρέπεια όλων μας», είναι το σχόλιο του Μιχάλη Καλογήρου, συνηγόρου του άτυχου άντρα.
Οπως μάλιστα δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ο κ. Καλογήρου, οι συγγενείς του Dante θα προβούν σε όλες τις νόμιμες διαδικασίες για τη μετά θάνατο δικαίωσή του και για την ανάδειξη των νοσηρών συνθηκών κράτησης που εκθέτουν την κατ’ επανάληψη καταδικασθείσα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (8 εκατ. ευρώ στον τελευταίο προϋπολογισμό του υπουργείου Δικαιοσύνης) χώρα μας. Φέρονται αποφασισμένοι να στραφούν και κατά των υπευθύνων του δημόσιου νοσοκομείου που δεν τον χειρούργησαν επειδή ήταν κρατούμενος-λαθρομετανάστης.
………………………………………………………..
Το σίριαλ των παρατυπιών
Ο Christian Dante συνελήφθη στην Ελβετία τον Απρίλιο του 2013 με ευρωπαϊκό ένταλμα, το οποίο εκδόθηκε από τις ελληνικές δικαστικές αρχές για μία ποινική υπόθεση, για την οποία είχε παραπεμφθεί σε δίκη με βούλευμα του 2004. Με το ίδιο βούλευμα είχε αποφυλακιστεί έπειτα από έξι 6 μήνες προσωρινής κράτησης. Επειδή δεν εμφανίστηκε στη δίκη, ούτε εκπροσωπήθηκε, διατάχτηκε η σύλληψή του και νέα προσωρινή κράτηση.
Ο ίδιος συναίνεσε για την άμεση έκδοσή του, χωρίς να γνωρίζει ότι εκκρεμούσαν κι άλλες ποινικές υποθέσεις που θα έπρεπε να έχουν συμπεριληφθεί στο αρχικό αίτημα έκδοσής του. Αιτήματα για την επέκταση της έκδοσής του για υποθέσεις γνωστές στις ελληνικές δικαστικές αρχές που είχαν τη δυνατότητα να τις συμπεριλάβουν στο αρχικό ένταλμα σύλληψης και στο αίτημα έκδοσης, απεστάλησαν, ενώ ήδη ήταν προφυλακισμένος. Ηρθε στη χώρα και η προσωρινή του κράτηση παρατάθηκε πέραν των προβλεπομένων από το Σύνταγμα και την Ποινική Δικονομία ορίων.
Κατά την άποψη του συνηγόρου του, «με τον τρόπο αυτό, οι δικαστικές αρχές εφαρμόζουν μια μεθοδολογία δικονομικού αιφνιδιασμού, τακτικισμός ο οποίος κατακρίνεται από τη νομολογία του ΕΔΑΑ. Ο Christian Dante θα μπορούσε να είχε ασκήσει δικαιώματα, αν γνώριζε το σύνολο των εκκρεμών εις βάρος του ποινικών υποθέσεων, οι οποίες είχαν σχηματιστεί ή και ολοκληρωθεί εν αγνοία του, κατά την περίοδο απουσίας του από την Ελλάδα».
Παρά το γεγονός ότι οι ελβετικές αρχές δεν είχαν ακόμη απαντήσει προς τις ελληνικές (κατά πάσα πιθανότητα θα απέρριπταν τα αιτήματα επέκτασης, λόγω συντομότερου χρόνου παραγραφής στον ελβετικό νόμο), ο Dante καλούνταν διαρκώς να δικαστεί ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων. Η υπόθεση, για την οποία εκδόθηκε με τη συναίνεσή του, δικάστηκε τελικά στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και, παρά το γεγονός -όπως επισημαίνει ο συνήγορός του- ότι η μόνη μάρτυρας κατηγορίας 7 χρόνια μετά κατονόμαζε πλέον άλλον ως ένοχο, τον οποίο και είχε μηνύσει, καταδικάστηκε σε 8ετή κάθειρξη χωρίς αναστολή.
Παρέμεινε έγκλειστος στον Κορυδαλλό, με την υγεία του να επιδεινώνεται διαρκώς και έπειτα από έντονες διαμαρτυρίες του συνηγόρου του μεταφέρθηκε αρχικά στο νοσοκομείο των φυλακών και στη συνέχεια στο γαστρεντερολογικό τμήμα δημόσιου νοσοκομείου, όπου και διαγνώσθηκε με ελκώδη κολίτιδα σε έξαρση. Εναν μήνα αργότερα έγινε η δίκη του στο Εφετείο, όπου απαλλάχτηκε ομόφωνα με σύμφωνη εισαγγελική πρόταση.
Αποφυλακίστηκε τυπικά και μόνο. Συνέχισε να φρουρείται στο νοσοκομείο, αυτή τη φορά ως παράνομος μετανάστης, παρά το γεγονός ότι είχε έρθει στη χώρα σε εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Του επιδόθηκε απόφαση απέλασης, αν και αναμενόταν απάντηση των ελβετικών αρχών επί των αιτημάτων επέκτασης της έκδοσης! Οταν δήλωσε πως συναινεί στην απέλαση, η αρμόδια Διεύθυνση Αλλοδαπών απάντησε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, αφού από τα ηλεκτρονικά τους αρχεία προέκυπταν οι υπόλοιπες ποινικές εκκρεμότητες!
Ο συνήγορός του υπέβαλε αντιρρήσεις κατά της απέλασης στις 13.9.2014, που έγιναν δεκτές οκτώ ημέρες αργότερα. Ο ελεύθερος πλέον ασθενής μεταφέρθηκε αμέσως (στις 22.9.2014), εξουθενωμένος και υποσιτισμένος, σε νοσοκομείο της επιλογής του. Του διαγνώσθηκε σοβαρότατη εντερολογική πάθηση και χειρουργήθηκε εσπευσμένα. Στις 26.9.2014 ο Christian Dante σε ηλικία 67 ετών πέθανε από σηπτικό σοκ.
