Εχθές Παρασκευή 27 Ιουλίου στη γωνία Θάσου και Επτανήσου στην Κυψέλη, συνάντησα μια κυρία που πήγαινε βόλτα με τα δυο σκυλιά της. Σταμάτησα και τα κοίταξα χαμογελώντας. Η κυρία με κοίταξε με τη σειρά της και στη συνέχεια με αιφνιδίασε:

«Αυτό είναι το σκυλί του βράχου στη θάλασσα».

Όπως ήταν φυσικό πιάσαμε την κουβέντα. Η κυρία έχει το καφεκοπτείο στην Αγίας Ζώνης, - είναι παλιό μαγαζί, οι Πατησιώτες και οι Κυψελιώτες θα το γνωρίζουν -  το σπίτι της ήταν στο Μάτι. Πατρικό από τη δεκαετία του 1950. Κάηκε. Η κυρία έτρεξε έξω από το σπίτι με τα σκυλιά της, να σωθεί. Έβαλε το λουρί που βρήκε μπροστά της στο ένα σκυλί τη Σούση (το δεξί στη φωτογραφία με τα δυο σκυλάκια). Είναι πολύ δυνατό ζώο, όπως μου είπε η κυρία του, και σκέφτηκε ότι θα μπορεί να την τραβάει καθώς θα τρέχουνε.

Για το άλλο σκυλί τον Λούα, δεν έβρισκε το λουρί και προσπάθησε να φτιάξει ένα με πλαστικές σακούλες του σούπερ μάρκετ. Όταν πετάχτηκαν τρέχοντας έξω από το σπίτι, ο Λούα τρόμαξε από τις εκρήξεις και τα ουρλιαχτά και το σκασε με τη γνωστή κατάληξη στο βράχο. Η κυρία που μου διηγήθηκε την ιστορία έμεινε και εκείνη για ώρες μέσα στη θάλασσα... Το σπίτι της χάθηκε, εμείς τουλάχιστον που μένουμε στα Πατήσια και την Κυψέλη ας πηγαίνουμε να παίρνουμε τον καφέ μας από το μαγαζί της...