Ο Τσάβι Ερνάντεθ, στα 35 πλέον, αποφάσισε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αφήσει χώρο για τους νεότερους. 17 χρόνια στην ομάδα της Καταλονίας, ο Τσάβι αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο της παλιάς με τη νέα Μπάρτσα και έγινε το σήμα κατατεθέν του περίφημου «τίκι- τάκα». Μπορεί να μην είχε ποτέ το σταριλίκι άλλων, τα φώτα να μην ήταν στραμμένα συνέχεια πάνω του. Μπορεί να αδικήθηκε που δεν πήρε το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή του κόσμου. Ήταν όμως ο αρχηγός, ο ιθύνων νους και το πνεύμα της ομάδας μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Μόνο του μέλημα να ψάχνει την πάσα στους συμπαίκτες του. Η φιλοσοφία του, άλλωστε, αποτυπώνεται σε αυτή του τη δήλωση: «Να τι κάνω. Ψάχνω για ελεύθερους χώρους. Όλη την ημέρα ψάχνω, μα όλη την ημέρα. Εδώ; Όχι. Εκεί; Ούτε. Οι άνθρωποι που δεν έχουν παίξει ποτέ ποδόσφαιρο δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πόσο δύσκολο είναι αυτός. Πάντα στόχος είναι ο ελεύθερος χώρος. Είναι σαν παίζεις PlayStation. Λέω στον εαυτό μου σκατά είναι ο αμυντικός εδώ άρα η μπάλα θα πρέπει να πάει αλλού. Βλέπω ελεύθερο χώρο και πασάρω. Αυτό σκέφτομαι και αυτό κάνω».
Χθες οι «μπλαουγκράνα» τον αποχαιρέτησαν όπως του αξίζει. Σε ένα κατάμεστο Καμπ Νου, ο Τσάβι αποθεώθηκε από φιλάθλους και συμπαίκτες, σε μια βραδιά που ήταν αφιερωμένη σε αυτόν. Αφού πρώτα παρακολούθησε από το video-wall δικές του στιγμές ευτυχίας με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα κι αφού άφησε μερικά δάκρυα να κυλήσουν, ο Τσάβι μίλησε στον κόσμο και είπε:
«Σας ευχαριστώ όλους για τις στιγμές... Με κάνατε τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο. Είμαι περήφανος για τα 17 χρόνια που πέρασα στον καλύτερο σύλλογο του κόσμου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την γυναίκα μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου για τη συμπαράσταση όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα, έχουμε το Κύπελλο και το Τσάμπιονς Λιγκ να πάρουμε. Πάμε Μπάρτσα, πάμε Καταλονία»!
Στίβεν Τζέραρντ
Ο μεγαλύτερος αρχηγός στην ιστορία της Λίβερπουλ, πήρε τη μεγάλη απόφαση και θα κλείσει την καριέρα του μακριά από το Άνφιλντ. Ίσως ο πιο αδικημένος από τίτλους Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής. Πέρσι στο κρισιμότερο ματς της χρονιάς, γλίστρησε και έδωσε την ευκαιρία στην Τσέλσι να σκοράρει και να πάρει τον τίτλο. Δεν κατάφερε να πανηγυρίσει πρωτάθλημα με τους «κόκκινους» αλλά πήρε όλα τα υπόλοιπα τρόπαια κυρίως όμως κέρδισε τις καρδιές όλου του Άλνφιλντ.
Στον αγώνα με την Κρίσταλ Πάλας, την προηγούμενη βδομάδα, οι φίλοι της Λίβερπουλ του επεφύλαξαν ένα αντίο που θα έκανε και τον φανατικότερο εχθρό να δακρύσει. Ο «Στίβι» μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με τις τρεις κόρες του, πέρασε κάτω από τον διάδρομο που σχηματίζουν οι παίκτες για να υποδεχθούν τους πρωταθλητές και το ΚΟΠ αποφειώθηκε τραγουδώντας τον “You will never walk alone”.
Η λατρεία των οπαδών για τον Τζέραρντ εκδηλώθηκε πολλές φορές στα χρόνια που ο μέσος της ομάδας φορούσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Αυτό όμως που έγινε στο Άνφιλντ την προηγούμενη Κυριακή δεν είχε προηγούμενο. «Ήρθα από το Κουβέιτ για να πω αντίο στον Στίβι» έγραφε ένα πλακάτ, ενώ τόση ήταν η κάψα των οπαδών να βρεθούν στο μεγάλο αντίο που τα εισιτήρια έφτασαν να πωλούνται 1.200 λίρες στη μαύρη αγορά.
Στο τέλος του παιχνιδιού, όλοι του οι συμπαίκτες βγήκαν φορώντας εμφανίσεις με τον αριθμό 8, ενώ τα λόγια του Τζέραρντ συγκίνησαν όλο το Άνφιλντ. «Αισθάνομαι πολύ περίεργα. Έτρεμα αυτή την στιγμή και ο λόγος είναι ότι θα μου λείψει πάρα πολύ. Λάτρεψα κάθε λεπτό και είμαι απολύτως ισοπεδωμένος που δεν θα αγωνιστώ ξανά μπροστά σε τέτοιους φιλάθλους. Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω μια στιγμή, αλλά νομίζω ότι την πρώτη φορά που έτρεξα έξω χάρη στον άνθρωπο στα αριστερά μου (σ.σ Ουγιέ) δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Η πρώτη φορά που παίζει για τη Λίβερπουλ είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα»
Γιούργκεν Κλοπ
Επί εφτά χρόνια υπήρξε το απόλυτο αφεντικό της Ντόρτμουντ. Πήρε την ομάδα σχεδόν διαλυμένη και την έβαλε στην ελίτ της Ευρώπης, παίζοντας πολύ ελκυστικό ποδόσφαιρο. Κατέκτησε τα πάντα, εκτός από το Τσάμπιονς Λιγκ, έβγαλε παικταράδες και προσέφερε στιγμές απείρου κάλλους στους φίλους της ομάδας και του ποδοσφαίρου. Ένας «Μεσογειακός Γερμανός», ασυμβίβαστος και μοναδικός αποφάσισε φέτος ότι ολοκληρώθηκε ο κύκλος του στην ομάδα της Μπορούσια. Οι στιγμές του στον πάγκο, οι πανηγυρισμοί και οι διαμαρτυρίες κυρίως όμως οι επιτυχίες της ομάδας έκαναν τους απαιτητικούς οπαδούς της ομάδας να πίνουν νερό στο όνομά του.
Χθες τον ευχαρίστησαν με έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό και ο Κλοπ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
