Μόνο ένας κακόπιστος δεν θα αναγνωρίσει ότι κρατήσαμε την χώρα όρθια σε μια περίοδο όπου είχε χρεοκοπήσει και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού ήταν σε απόγνωση.
Κανείς προοδευτικός πολίτης δεν μπορεί πάρα να αναγνωρίσει ότι η συμβολή του λαϊκού κινήματος στην ανατροπή του παλιού πολιτικού συστήματος υπήρξε καθοριστική.
Κανείς καλόπιστος δεν μπορεί να αποσιωπήσει το γεγονός ότι σε όλο σχεδόν το διάστημα δόθηκε μάχη με άνισους όρους και με δυνάμεις που στο εσωτερικό της χώρας λειτουργούσαν ως Πέμπτη Φάλαγγα των Δανειστών.
Ότι το δημοψήφισμα ήταν μια καταλυτική παρέμβαση του λαού που έδωσε την δυνατότητα στην κυβέρνηση μας να επανασχεδιάσει, συνεκτιμώντας τα νέα δεδομένα.
Ότι η δύσκολη Συμφωνία που κάναμε, συνέβαλε ώστε να κρατηθεί την χώρα σε σταθερότητα μέσα σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που βιώνει μια μακρόχρονη αστάθεια. Η αστάθεια αυτή δεν οφείλεται μόνο στις μεταναστευτικές ροές, αλλά και σε γεωπολιτικές ανακατατάξεις, όπου ο πόλεμος και η ανθρώπινη εξαθλίωση αποτελούν συστατικά της.
Η δύσκολη Συμφωνία, τον Ιούλιο του 2015 μας έδωσε τον αναγκαίο χρόνο και την δυνατότητα να μιλάμε σήμερα με υπερηφάνεια για την περίοδο της διακυβέρνησης μας και για τα επιτεύγματα της, τα οποία, ότι κι αν λέει η σημερινή κυβερνητική προπαγάνδα, αποτελούν την βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηρίξει η χώρα τον σχεδιασμό της για τα επόμενα χρόνια.
Δεν αποσιωπήσαμε τις αδυναμίες μας και τα λάθη. Μιλήσαμε σχεδόν για όλα αυτά δημόσια με παρρησία και πολιτική ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό. Αλλά και μόνο το γεγονός του δημόσιου απολογισμού σε συνδυασμό με την θετική αποτίμηση της διακυβέρνησης μας, διασκεδάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις επιπόλαιες εκτιμήσεις που θεωρούσαν την υπογραφή της Συμφωνίας, τον Ιούλιο του 2015, ως ήττα.
Σε καμιά στιγμή δεν θεωρήσαμε ότι η μάχη για την ανασυγκρότηση της χώρας και η οριστική ήττα των δυνάμεων που έχουν χρεοκοπήσει την χώρα, που την έχουν λεηλατήσει για πολλά χρόνια και που βρίσκονται σε όλους τους αρμούς του κράτους, αλλά και έξω από την χώρα, θα είναι μια ιστορία που μπορεί να τελειώσει στο διάστημα μιας κυβερνητικής θητείας. Αντίθετα θεωρήσαμε και θεωρούμε ότι είναι μια μάχη διαρκείας, ένας πολιτικός μαραθώνιος και απαιτεί λογισμό, γνώση και αντοχές.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχνάει ότι στα χρόνια της κυβέρνησης Σύριζα το σύνθημα “Γερούν Γερά” συμπύκνωνε μια ολόκληρη στρατηγική συμμαχία που είχε ως στόχο να ακυρώσει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις εμμονές της Ν.Δ και του ΚΙΝΑΛ για να αποδεχτούμε την πιστωτική γραμμή στήριξης προκειμένου να διαιωνίζεται στην χώρα η λιτότητα και οι πολιτική των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων δια μέσου των καταναγκασμών των δανειστών.
Κανείς τέλος δεν μπορεί να ξεχάσει την στάση των στελεχών του συνδικαλιστικού και του ευρύτερου κοινωνικού χώρου που πρόσκεινται στην Ν.Δ. και στο ΚΙΝΑΛ, τα οποία ενώ διαδήλωναν για την αποδοχή της κατάργησης των Συλλογικών διαπραγματεύσεων, στις συγκεντρώσεις των «Μένουμε Ευρώπη» και στην περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούσε να επαναφέρει τις Συλλογικές Συμβάσεις αντιδρούσαν σε κάθε ευκαιρία.
Ήταν η περίοδος όπου οι φορείς της κοινωνικής διαμεσολάβησης, δηλαδή οι φορείς που εκπροσωπούν τις κοινωνικές ομάδες και οι οποίες με την δράση τους εμπεδώνουν την έννοια της δημοκρατίας στην χώρα, είχαν μετατραπεί και δυστυχώς παραμένουν και σήμερα, σε απολιθωμένα γραφειοκρατικά μορφώματα
**************************
Ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στις εκλογές του 2019. Δεν ήταν μια νίκη της πολιτικής της Ν.Δ. αλλά μια εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ από ένα συνασπισμό συμφερόντων και κοινωνικών δυνάμεων που συγκροτήθηκαν σε ένα αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Η Ν.Δ. ποτέ δεν αποκάλυψε το πρόγραμμα της πριν τις εκλογές και έδειχνε ότι πορεύεται χωρίς πρόγραμμα. Είχε ωστόσο καθαρούς αλλά ανομολόγητους στόχους. Ήταν οι νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις με όχημα τον καταναγκασμό που επιβάλλουν οι δανειστές.
Ήταν ένα παρωχημένο κακέκτυπο της σχολής του Σικάγο. Ήταν μια αντιγραφή σε ευρωπαϊκή εκδοχή του Μπολσονάρο.
Το νέο τοπίο που διαμορφώθηκε μετά από την εκλογική νίκη της Ν.Δ. δεν είναι και τόσο νέο.
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. επαναφέρει:
• Στις πολιτικές της λιτότητας για τους πολλούς και των προνομίων για τους λίγους και τους πολιτικούς της φίλους.
• Με πρόσχημα την πανδημία επιχειρεί να προωθήσει αναδιαρθρώσεις στην οικονομία που οδηγούν σε διόγκωση της ανεργίας και στην εξαφάνιση μικροεπαγγελματιών.
• Με την λογική «βλέποντας και κάνοντας» βυθίζει την οικονομία σε πρωτοφανή ύφεση και την χώρα να χάνει υπέρογκα μεγέθη του εθνικού της πλούτου.
• Προωθεί τον σκοταδισμό καθώς έχει καταστήσει αόρατους τους πολίτες που ασχολούνται με την τέχνη.
• Προωθεί τον συντηρητικό αναχρονισμό στην εκπαίδευση.
• Επιχειρεί να μας γυρίσει στα χρόνια όπου οι συγκεντρώσεις των πολιτών αποτελούσαν αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση.
• Έχει καταστήσει την χώρα παρία στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο. Στη περίοδο διακυβέρνησης μας η χώρα η έγινε δύναμη σταθερότητας και παράγοντα ειρήνης και συνεργασίας με τις χώρες της ευρύτερης περιοχής. Τώρα η Ελλάδα έχει καταστεί πρόβλημα. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα φαίνεται πως είναι η αναξιοπιστία της σημερινής κυβέρνησης. Δεν έχει μέχρι σήμερα δοθεί κάποια εξήγηση για τους λόγους που αποκλείεται η χώρα μας από διαβουλεύσεις που αφορούν άμεσα τα ζωτικά της συμφέροντα.
• Όταν αποκαλύπτεται η διαφθορά των στελεχών της ή των κολλητών της εκτοξεύει λάσπη στον ανεμιστήρα για να σπιλώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους και να αμφισβητήσει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
• Κύριος στόχος της είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας. Επιδίωξαν την δίωξη του. Δεν τους βγήκε αλλά ούτε έχουν παραιτηθεί από αυτόν τον στόχο τους. Αντιγράφουν και εδώ τις πρακτικές των ακροδεξιών δυνάμεων της Λατινικής Αμερικής.
• Με στόχο να εμποδίσουν την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας, η ΝΔ και τα παπαγαλάκια της καταφεύγουν στις πιο σκοτεινές πρακτικές του δεξιού παρακράτους.
Το πολιτικό τοπίο γίνεται όλο και πιο συντηρητικό και αυταρχικό και η χώρα οδεύει με ταχύτητα και πάλι «εν καμίνω».
****************
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν ξεκινάει από το μηδέν. Έχει μια πλούσια διαδρομή που αφορά αφ’ ενός στην ανασύνταξη των δυνάμεων της Ελληνικής και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στην ανασύνταξη των δυνάμεων του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου, και αφ’ ετέρου στην διαχείριση στην ανασύνταξη μιας χρεοκοπημένης χώρας.
Έχει μια πλούσια και αναντικατάστατη εμπειρία μέσα στα μαζικά κινήματα από την δράση του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Γνωρίζει καλά ότι χωρίς ένα ρωμαλέο μαζικό κίνημα, χωρίς την δύναμη των ενεργών πολιτών η δημοκρατία είναι ανάπηρη.
Γνωρίζει επίσης ότι οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες πρέπει να είναι αντίστοιχες με τη πραγματική βούληση του λαού, για το λόγο αυτό έκανε την μεγάλη δημοκρατική τομή και καθιέρωσε την απλή αναλογική σε εθνικές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές
Γνωρίζει ότι οι σημερινοί πολιτικοί συσχετισμοί πρέπει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να αλλάξουν υπέρ των δυνάμεων που μπορούν να βάλλουν ανάχωμα στον συντηρητισμό και στον αυταρχισμό που με ένα επιταχυνόμενο καθοδικό σπιράλ οδηγούν την χώρα και κυρίως την μεγάλη πλειοψηφία του λαού στην απόλυτη υποβάθμιση.
Αλλά και στο ευρωπαϊκό τοπίο η ισχυρή παρουσία συντηρητικών και ακροδεξιών δυνάμεων επιβάλει την άμεση ανάπτυξη πρωτοβουλιών που θα αλλάξουν τους συσχετισμούς προς την μεριά της προόδου.
Καθώς η χώρα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη διεθνή θέση, είναι άμεση ανάγκη να αλλάξει το σημερινό δόγμα της κυβέρνησης που μας έχει οδηγήσει στην γωνία.
Η διακήρυξη της Κ.Ε.Α. του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να αποδειχθεί ως ιστορική απόφαση, καθώς προσδιορίζει το δρόμο και τις προϋποθέσεις για να επανέλθει η Αριστερά στην διακυβέρνηση και η δημοκρατία στη χώρα.
Οφείλουμε να επαναφέρουμε άμεσα την χώρα στην πολυδιάστατη ενεργητική εξωτερική πολιτική φιλίας και συνεργασίας προκειμένου η χώρα να καταστεί και πάλι παράγοντας σταθερότητας σε ευρεία περιοχή αστάθειας η οποία μας περιβάλλει (από τα παράλια της Αφρικής μέχρι και την Ουκρανία, την Τουρκία , Μέση Ανατολή, την Βόρεια Μακεδονία).
Να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την επιθετική επεκτατική συμπεριφορά γειτόνων μας, άλλα και τα τεράστια μεταναστευτικά -προσφυγικά ρεύματα.
Είναι σαφές ότι αυτά τα δύο μέτωπα αν δεν αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, είναι ικανά να ωθήσουν την χώρα σε αναπαραγόμενη αστάθεια.
Έχουμε λοιπόν κάθε λόγο να συνεχίσουμε στην ίδια πολιτική που εφαρμόσαμε ως κυβέρνηση, τονίζοντας με μεγαλύτερη ένταση το γεγονός ότι αν δεν διασφαλίζεται η σταθερότητα στην χώρα οι δυσκολίες για τον λαό μας θα είναι ανυπολόγιστες.
Τα προβλήματα που έχουν προκληθεί από την μακροχρόνια κρίση στο εσωτερικό της χώρας, συχνά δεν επιτρέπουν να εντοπίσουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν, αν δεν λαμβάνουμε υπ' όψη μας την ευρύτερη γεωπολιτική ισορροπία.
Αυτό το πεδίο είναι η απόλυτη προϋπόθεση προκειμένου η χώρα να έχει χώρο και χρόνο για να επιλύσει να μεγάλα προβλήματα της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αποτελεί παράγοντα αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στην Ε.Ε.
Στο πεδίο αυτό οφείλουμε να αναδείξουμε με μεγαλύτερη έμφαση τα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού ως συνολικό σύστημα εξουσίας και όχι απλά και μόνο ως σύστημα περιοριστικών πολιτικών και λιτότητας.
Το κεντρικό ζήτημα στην Ε.Ε. είναι το τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας, η αδυναμία των πολιτών να προσεγγίσουν στοιχειωδώς τα κέντρα εξουσίας. Η διακυβερνητική λογική των εκτελεστικών εξουσιών της Ε.Ε. λειτουργεί υπέρ των ισχυρών χωρών ή καλύτερα υπέρ των ισχυρών οικονομικών Lobbies κυρίως χρηματοοικονομικών που ασκούν την κυριαρχία στις μεγάλες χώρες .
Η ενότητα και η σύγκληση στην Ε.Ε. είναι σήμερα ζητούμενα και για να κατακτηθούν απαιτείται μια Επανάσταση της Δημοκρατίας στην Ευρώπη με νέα Συνταγματική Συνθήκη και νέα Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.
Απαιτείται σε κάθε περίπτωση θεσμική θωράκιση ενός «Κοινωνικού Συμβολαίου» ικανού να αποτρέψει τις ανισότητες και να αντιμετωπίζει το Δημοκρατικό έλλειμμα στην Ε.Ε.
Απαιτείται τέλος μια ευρεία συμμαχία- συμπαράταξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θα είναι ικανή να το επιβάλει.
Την περίοδο που διανύουμε και πηγαίνοντας προς το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία οφείλουμε να ολοκληρώσουμε το σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Η ειδοποιός διαφορά του δικού μας σχεδίου σε σχέση με τις συντηρητικές και τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις είναι ότι: αποκαθίσταται η “ανάπτυξη” ως έννοια καθολικής ευημερίας του λαού, που αφορά:
Στην οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση.
Στην ανασυγκρότηση των δομών και θεσμών κοινωνικής διαμεσολάβησης αυτόνομων, μακριά από εργατοπατερισμούς και εξαρτήσεις από οικονομικά συμφέροντα και πολιτικές που αναπαράγουν κοινωνικό αυτοματισμό.
Στην θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας, η οποία πρώτα απ’ όλα αφορά στις πολιτειακές δομές για να πάψουν τα κόμματα να προσομοιάζουν με προσωποπαγείς ενώσεις. Να είναι κόμματα αρχών, απεξαρτημένα από οικονομικά συμφέροντα και εξωθεσμικά κέντρα.
Αντιστοίχως οι θεσμοί κοινωνικής διαμεσολάβησης να πάψουν να είναι γραφειοκρατίες που δεν βιώνουν την καθημερινότητα των μελών τους, αλλά αυτόνομοι θεσμοί και προωθητικές δυνάμεις για την διεύρυνση της δημοκρατίας και την θεμελίωση της κοινωνικής προόδου στην χώρα.
Κεντρικό χαρακτηριστικό στην πορεία για την ανασυγκρότηση της χώρας αποτελεί η ενίσχυση της περιφερειακής οργάνωσης της και των δομών τοπικής αυτοδιοίκησης.
Τα περιφερειακά συνέδρια συνέβαλλαν, ώστε η αποκέντρωση να αναδεικνύεται ως προτεραιότητα και να γειώνονται κομματικές μας δυνάμεις.
Αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται τομές στην οργανωτική μας πολιτική η οποία δεν σχετίζεται μόνο με την περιφερειακή οργάνωση των δυνάμεων μας, αλλά και με τον πολιτικό χαρακτήρα που πρέπει να αναδεικνύει την φυσιογνωμία των Ο.Μ.
• Στο οργανωτικό μας Συνέδριο το οποίο δεν πρέπει να αναβάλουμε για πολύ, θα πρέπει να αντιστοιχίσουμε τις δυνάμεις μας με τις προτεραιότητες μας σε εθνικό, περιφερειακό και κοινωνικό επίπεδο.
• Να μελετήσουμε προσεκτικά το φαινόμενο αδρανοποίησης μεγάλων λαϊκών δυνάμεων που έχουν αποστασιοποιηθεί από την πολιτική δράση, ώστε να αναπτύξουμε:
α ) τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ως μαζικό κόμμα μελών, που θα ενισχύει και θα θεμελιώνεται στην πρωτοβουλία των μελών του. Όπου τα μέλη του θα είναι συνδεδεμένα και θα βιώνουν παντού την καθημερινότητα του λαού μας.
β) Ένα μαζικό Πατριωτικό, Δημοκρατικό, Κοινωνικό, Κίνημα στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θα αποτελέσει τον εμπνευστή και την ραχοκοκαλιά του.
Στέλιος Παππάς
Αντρέας Νεφελούδης
