Με αφορμή την κατάθεση του σχεδίου πορίσματος της πλειοψηφίας (σ.σ.: βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ) της εξεταστικής επιτροπής για τα «θαλασσοδάνεια» σε κόμματα και ΜΜΕ, επανέρχεται το ερώτημα: Απαιτείται μία επιχείρηση «κάθαρσης» ώστε να αποκατασταθεί η τιμή του πολιτικού συστήματος στα μάτια της κοινής γνώμης ή, αντίθετα, μέσω των εξεταστικών, περισσότερο κουκουλώνονται οι ευθύνες και μένει στον αφρό η (απλουστευτική και παραπλανητική) γενίκευση «όλοι ίδιοι είναι»;
Ας ξεκινήσουμε από τη βεβαιότητα: Για την πλειοψηφία των πολιτών, το περίφημο «τρίγωνο της διαπλοκής» υφίσταται και σκανδαλωδώς λειτουργούσε κατά του δημοσίου συμφέροντος όλα αυτά τα χρόνια. Είναι κοινός τόπος ότι οι πολιτικές ελίτ, για να συντηρηθούν στην εξουσία, διόριζαν διοικήσεις τραπεζών, οι οποίες με τη σειρά τους έδιναν δάνεια σε Μέσα Ενημέρωσης και στα κόμματα εξουσίας, χωρίς να τηρούν τους κανόνες του τραπεζικού δανεισμού και με ανισοτιμία σε σχέση με την υπόλοιπη επιχειρηματικότητα. Και όλα αυτά την ώρα που η «κάνουλα» της ρευστότητας είχε κλείσει μετά το 2010 για όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (που έβαζαν λουκέτο κατά χιλιάδες) ενώ οι «μαύρες» τρύπες των τραπεζών «μπαλώθηκαν» από το υστέρημα της κοινωνίας μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων. Άρα, η όλη λειτουργία του τριγώνου δεν ήταν καθόλου άσχετη με τις αιτίες που οδήγησαν στα μνημόνια αλλά και με την «ανθεκτικότητα» συγκεκριμένων μερίδων του εγχώριου κεφαλαίου στην οικονομική κρίση, σε βάρος των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων.
Όσο και αν πολλοί στα κυρίαρχα ΜΜΕ αλλά και στα πάλαι πότε κόμματα εξουσίας προσπαθούν να απαξιώσουν το έργο της εξεταστικής επιτροπής και να μας πείσουν ότι το τρίγωνο της διαπλοκής είναι επικοινωνιακό κατασκεύασμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αδύνατον να προσπεράσουν τα όσα τερατώδη και αποκαλυπτικά ακούστηκαν όλο αυτό το διάστημα στην αίθουσα της Βουλής. Από τα «δάνεια με αέρα» του Ψυχάρη, τις «μπάμπουσκες» μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (δανειοδότηση μετόχων ΜΜΕ για αγορά μετοχών που ήδη κατείχαν, με παρένθετες εταιρίες), όπως λ.χ. το Πρώτο Θέμα, μέχρι τις διπλές και τριπλές εκχωρήσεις μελλοντικών κρατικών χορηγήσεων από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προκειμένου να συνεχίσουν να δανειοδοτούνται αδρά.
Στο εισηγητικό πόρισμα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετέχουν στην Εξεταστική τονίζεται ότι «υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία περί ύπαρξης και λειτουργίας του τριγώνου διαπλοκής», καθώς και «ενδείξεις, τεκμήρια και αποδεικτικό υλικό από τα προσκομισθέντα έγγραφα». Σίγουρα, μία προανακριτική επιτροπή της Βουλής θα λειτουργούσε προς την κατεύθυνση της εντυπωσιοθηρίας και ενός ανούσιου θορύβου. χωρίς, πιθανότατα, αποτέλεσμα. Για να συγκροτηθεί μια τέτοια επιτροπή θα έπρεπε να προκύπτουν άμεσες και συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες για συγκεκριμένα πρόσωπα. Μόνη οδός είναι, αφού εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση από τα υπόλοιπα κόμματα, να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη όλα τα στοιχεία και η κοπιώδης προσπάθεια να τροφοδοτήσει τις δικαστικές αρχές με όλο το υλικό. Αυτή η εξεταστική πρέπει να «σπάσει» την παράδοση των επιτροπών που φτιάχνονταν για το θεαθήναι ή το προσωπικό ξεκαθάρισμα μικροπολιτικών λογαριασμών. Και το εισηγητικό πόρισμα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ «βλέπει» προς μια τέτοια, θετική κατεύθυνση.
Πέραν τούτου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο δανεισμός κομμάτων και μεγάλων ΜΜΕ, με τους εξωφρενικά ευνοϊκούς όρους που γινόταν, αποτελεί κατ' εξοχήν πολιτικό ζήτημα πάνω στο οποίο καλούνται να τοποθετηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Το ΚΚΕ, εγκλωβισμένο στην λογική ότι οποιαδήποτε προσπάθεια καταλογισμού ευθυνών για μέλη της πολιτικοοικονομικής ελίτ συγκαλύπτει την ίδια τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος αναμένεται να καταθέσει ξεχωριστό πόρισμα με το οποίο θα καταγγέλλει γενικά και αόριστα τον καπιταλισμό και τα αστικά κόμματα. Δικό της πόρισμα θα καταθέσει και η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή αυτοπροβαλλόμενη ως το μόνο «αντισυστημικό» κόμμα.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αφού προσπάθησαν να σαμποτάρουν τις εργασίες της επιτροπής, έχουν μια τελευταία ευκαιρία να αποδείξουν ότι αποδέχονται όσα η κοινωνία θεωρεί κοινό τόπο και με όση ειλικρίνεια τους έχει απομείνει να συμβάλουν στην αποκατάσταση της τιμής του πολιτικού συστήματος. Από την άλλη, η Δικαιοσύνη θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα και ανεξάρτητα (η κλισέ αναγκαιότητα είναι πιο επιτακτική από ποτέ) ώστε οι σκιές του «όλοι ίδιοι είναι» να ξεθωριάσουν το συντομότερο και, την ίδια στιγμή, η πολιτική ηγεσία να αδράξει τη φοβερή ευκαιρία: Να προχωρήσει άμεσα σε μέτρα ενίσχυσης του ελέγχου του τραπεζικού τομέα και να δώσει τα απαραίτητα εργαλεία στην ΤτΕ ώστε να προλάβει αντίστοιχες προσπάθειες ευνοϊκών δανειοδοτήσεων στο μέλλον. Γιατί, μπορεί από την ώρα που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ η κάνουλα των θαλασσοδανείων να έχει κλείσει, τίποτα όμως δεν μας εγγυάται ότι μελλοντικές κυβερνήσεις δεν θα «αποκαταστήσουν» την σκανδαλώδη λειτουργία του πολυθρύλητου τριγώνου της διαπλοκής.
