Επιστολή διαμαρτυρίας προς τον διευθυντή των «Νέων» Χρ. Μεμή, απέστειλε η πρόεδρος της ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE/NGL), Γκάμπι Τσίμερ, αναφορικά με το προχθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας, στο οποίο υπήρξε πλήρης διαστρέβλωση των λεγομένων της στη συνάντηση της Διάσκεψης των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην επιστολή επισημαίνεται ότι ακόμη και το ηχητικό που δημοσίευσε η ιστοσελίδα της εφημερίδας, το οποίο διαψεύδει το άρθρο της έντυπης έκδοσης, δεν περιέχει ολόκληρη την τοποθέτησή της, αλλά επιλεγμένο απόσπασμα.
Ολόκληρη η επιστολή της Γκάμπι Τσίμερ έχει ως εξής:
«Με έκπληξη και δυσαρέσκεια είδα το περιεχόμενο της εφημερίδας για την προχθεσινή συνάντηση της Διάσκεψης των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης ενόψει της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε.
Η συντάκτρια, κυρία Αριστοτελία Πελώνη, υπογράφει ρεπορτάζ στο οποίο όχι μόνο παραποιούνται τα λεγόμενά μου κατά τη συγκεκριμένη συνάντηση, αλλά παραποιείται και το ύφος μου ως "επιθετικό και άκρως προκλητικό".
Αναρωτιέμαι πώς είναι σε θέση η κυρία Πελώνη να γνωρίζει τι ειπώθηκε και σε τι ύφος στη συνάντηση κατά την οποία δεν ήταν παρών κανείς δημοσιογράφος. Προφανώς κάποιος/α από τους παρισταμένους, με τον τρόπο που αυτός/ή ερμήνευσε ή επέλεξε να ερμηνεύσει. Απορώ, όμως, για το πώς μια έμπειρη, από ό,τι μαθαίνω, δημοσιογράφος υιοθετεί και αναπαράγει χωρίς να εξακριβώσει την αλήθεια όσων της μεταφέρθηκαν, προβαίνοντας έτσι στην προσβλητική διαστρέβλωση των όσων είπα και του τρόπου με τον οποίο τοποθετήθηκα καθ' όλη τη συνεδρίαση. Είναι απορίας άξιο με ποια αίσθηση ευθύνης και δημοσιογραφικής δεοντολογίας μεταφέρει στους αναγνώστες σας ψεύδη και ανυπόστατες πληροφορίες, με τόσο 'περιγραφικό' μάλιστα τρόπο, ενώ, προς επιβεβαίωση των πληροφοριών της, θα όφειλε τουλάχιστον να έχει έλθει σε επαφή μαζί μου.
Αν το είχε κάνει, θα της εξηγούσα πως ποτέ δεν είπα αυτά τα οποία δημοσιεύει, πράγμα το οποίο εξήγησα απαντώντας και στον κύριο Βενιζέλο κατά τη δευτερολογία την οποία μου έδωσε δυνατότητα ο Μάρτιν Σουλτς να κάνω, σε αντίθεση με όσα αναφέρονται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας σας.
Αν μου είχε δοθεί η δυνατότητα, θα της έλεγα όσα είπα στη συνεδρίαση, που συνοψίζονται στο ότι έκανα ειδική αναφορά στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας, ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που περιγράφεται στο ρεπορτάζ, λέγοντας ότι είναι αναγκαίος ο λογιστικός έλεγχος του χρέους ώστε να αποσαφηνιστεί το ανήθικο και παράνομο σκέλος του, το οποίο δεν πρέπει να αποπληρωθεί.
Είναι μια από τις οδούς για να προαχθεί η αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Ποτέ δεν θα μπορούσα -και δεν το έκανα- να φέρω σε αντιπαράθεση τον Έλληνα με τον Γερμανό πολίτη. Είναι προσβολή για μένα και να το διανοηθεί κάποιος. Επίσης άσκησα κριτική στην ελληνική κυβέρνηση διότι εμφανίζει μια ρόδινη και παραπλανητική εικόνα της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στη χώρα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι η ελευθερία του Τύπου αποτελεί εγγύηση της Δημοκρατίας και, ακριβώς επειδή τίθεται θέμα Δημοκρατίας, ο Τύπος έχει αυξημένη ευθύνη στο να μεταφέρει τα γεγονότα όπως αυτά συμβαίνουν. Πόσο μάλλον όταν αφορούν ζητήματα τόσο ευαίσθητα όσο οι θεσμικά εκφρασμένες πολιτικές θέσεις εκλεγμένων προσώπων που διαμορφώνουν την αντίληψη που σχηματίζει ένας λαός για έναν άλλο λαό.
Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να ανασκευάσετε το συγκεκριμένο αναληθές και προσβλητικό, τόσο για το πρόσωπο και τις ιδέες μου όσο και για τον πολιτικό χώρο που εκπροσωπώ, δημοσίευμα δημοσιεύοντας, στην ίδια έκταση και στο ίδιο σημείο της εφημερίδας σας και του διαδικτυακού σας τόπου, όσα πραγματικά είπα στη συνάντηση.
Τέλος, και εφόσον έχετε στη διάθεσή σας την ηχογράφηση της συγκεκριμένης συζήτησης, θα ήταν καλό να δημοσιεύσετε στον διαδικτυακό σας τόπο το σύνολο της παρέμβασής μου και της δευτερολογίας μου αντί για ένα απομονωμένο απόσπασμα, το οποίο ούτως ή άλλως δεν επαληθεύει τα ερμηνευτικά σας σχόλια».
