Το Ελιζέ επιθυμεί να «στοχαστεί για αυτή τη στιγμή και να αντλήσει μαθήματα που δεν θα είναι ‘κατά’ η ‘υπέρ’ αλλά θα λαμβάνουν υπόψη αυτά τα γεγονότα στις νοοτροπίες του σήμερα», προσθέτει η ίδια πηγή.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, που γεννήθηκε επτά χρόνια μετά το 1968, μπορεί επανέλθει σε αυτό «χωρίς δογματισμούς ή προκαταλήψεις», σύμφωνα με την ίδια πηγή, ενώ οι προκάτοχοί του είχαν μάλλον ξεκάθαρες θέσεις για αυτή την περίοδο κοινωνικής και οικονομικής αναταραχής στη Γαλλία που έφεραν στο φως ορισμένες διαιρέσεις μέσα στη γαλλική κοινωνία.

Ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί που στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του το 2007 είχε καλέσει «να τελειώνουμε μια και καλή με την κληρονομία του Μάη του ‘68», η οποία επέβαλε έναν «πνευματικό και ηθικό σχετικισμό» και κατέστρεψε τις ηθικές αξίες και την ιεραρχία, κυρίως στο σχολείο, όπως υποστήριζε.

Ο διάδοχός του και προκάτοχος του Μακρόν, ο Φρανσουά Ολάντ, αντίθετα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας στα τέλη του 2011, είχε υπερασπιστεί το κίνημα το οποίο, όπως είπε, εξέφραζε τις «τους πόθους της νεολαίας» που «ήδη από εκείνη την εποχή πίστευε πως ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός».

Ο πρώην ευρωβουλευτής και οικολόγος Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, μία από τις εξέχουσες μορφές του φοιτητικού κινήματος του Μάη του ’68, είναι φίλος του Εμανουέλ Μακρόν με τον οποίο μοιράζεται τις ίδιες φιλοευρωπαϊκές απόψεις.

Σύμφωνα με την Opinion, το Ελιζέ θέλει να δώσει μια διεθνή διάσταση στο «68», τη χρονιά της Άνοιξης της Πράγας και της καταστολής της, των μεγάλων διαδηλώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, της σφαγής στο Πανεπιστήμιο του Μεξικού και φοιτητικών κινημάτων σε όλη την Ευρώπη.

ΑΠΕ - ΜΠΕ