Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη, τομεάρχη Εσωτερικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτή στη Β1 εκλογική περιφέρεια Βορείου τομέα Β’ Αθηνών, στο i-eidiseis.gr
Όμως υπάρχει κάτι ακόμη πιο προκλητικό.
Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης στη Βουλή κατά τη διάρκεια της πρόσφατης παραληρηματικής και υβριστικής ομιλίας του, η βάφτιση αφορούσε το παιδί ενός προέδρου ανεξάρτητης αρχής. Όχι μιας οποιασδήποτε αρχής, αλλά της ΕΑΔΗΣΥ, δηλαδή της αρχής που έχει ως αρμοδιότητα τον έλεγχο των δημοσίων συμβάσεων. Με άλλα λόγια, ο υπουργός Ανάπτυξης που είναι καθ’ ύλην αρμόδιος για τις δημόσιες συμβάσεις και που έχει στην αρμοδιότητά του την Γενική Γραμματεία Εμπορίου που είναι κεντρική αναθέτουσα αρχή για τις συμβάσεις του δημοσίου τομέα, συνάπτει «κουμπαριά» με τον πρόεδρο της αρχής που είναι αρμόδια για τον έλεγχο των συμβάσεων. Άρα ο πρόεδρος της ΕΑΔΗΣΥ θα καλείται, μεταξύ άλλων, να ελέγχει τις πράξεις του κουμπάρου του υπουργού!
Είναι προφανές ότι εδώ ανακύπτει άμεσο ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων. Ένα μείζον θέμα ηθικής τάξης που αφορά στον πυρήνα των αρμοδιοτήτων και των δύο κρατικών αξιωματούχων.
Διότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου περί επιτελικού κράτους (ν. 4622/19), οι επικεφαλής των Ανεξάρτητων Αρχών «κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, υποχρεούνται να απέχουν από τη διαχείριση συγκεκριμένων υποθέσεων δηλώνοντας κώλυμα, εφόσον συντρέχει περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων. Σύγκρουση συμφερόντων, συνιστά οποιαδήποτε κατάσταση κατά την οποία αντικειμενικά επηρεάζεται η αμερόληπτη εκτέλεση των καθηκόντων τους».
Όμως και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας (άρθρο 7) προβλέπει ότι τα μέλη συλλογικών οργάνων του Κράτους οφείλουν να απέχουν από κάθε ενέργεια ή λήψη απόφασης εφόσον έχουν ιδιαίτερο δεσμό με τους ενδιαφερόμενους.
Ο υπαλληλικός κώδικας προβλέπει ακόμη και για τους απλούς δημοσίους υπαλλήλους (άρθρο 36) ότι κωλύονται να επιληφθούν ζητήματος «εάν ο ίδιος ή σύζυγος του ή συγγενής του εξ αίματος ή εξ αγχιστείας έως και τον τρίτο βαθμό ή πρόσωπο με το οποίο τελεί σε σχέση ιδιαίτερης φιλίας ή έχθρας έχει πρόδηλο συμφέρον στην έκβαση της υπόθεσης».
Είναι δυνατόν ασυμβίβαστα που τίθενται για μέλη συλλογικών οργάνων, ασυμβίβαστα που ισχύουν ακόμη και για ένα απλό εισηγητή μίας δημόσιας υπηρεσίας να μην δεσμεύουν τον επικεφαλής της ιδιαίτερα νευραλγικής ανεξάρτητης αρχής που είναι αρμόδια για τον έλεγχο των δημόσιων συμβάσεων;
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία. Η στενή σχέση της κουμπαριάς μεταξύ του Υπουργού και του Προέδρου της Αρχής και δη της κουμπαριάς αυτής όπου ο υπουργός καθίσταται πνευματικός ανάδοχος του τέκνου αυτού που θα έπρεπε να είναι ιεραρχικά ουδέτερο, οδηγεί σε προφανή σύγκρουση συμφερόντων. Δημιουργώντας αυτή τη νέα σχέση με τη βάπτιση, κάθε απόσταση μεταξύ των εμπλεκομένων καταργείται, πιστοποιείται ο ισχυρός σύνδεσμός τους και αποκλείεται οιοσδήποτε ισχυρισμός περί ανεξαρτησίας μεταξύ τους.
Και βέβαια αυτό δεν λαμβάνει χώρα σε μια ουδέτερη πολιτική συγκυρία. Συμβαίνει σε μια συγκυρία όπου η κυβέρνηση έχει αναγάγει της απευθείας αναθέσεις και γενικότερα τις αδιαφανείς και πελατειακές πρακτικές στη σύναψη των δημοσίων συμβάσεων σε μόνιμη πρακτική. Αυτό συμβαίνει στην εποχή των «σκόιλ ελικίκου», της λίστας Πέτσα, της προμήθειας μασκών αερόστατων για μαθητές και εκπαιδευτικούς, στην εποχή της προμήθειας υγειονομικού υλικού από εταιρείες φαντάσματα που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο ή τροποποιούν το καταστατικό τους τις παραμονές της ανάθεσης κλπ.
Η ΝΔ του κ. Μητσοτάκης προεκλογικά μιλούσε για αριστεία, αξιοκρατία, ακομμάτιστη δημόσια διοίκηση και σεβασμό των ανεξάρτητων αρχών. Στην πράξη επαναφέρει τις χειρότερες πρακτικές περασμένων δεκαετιών. Η προσπάθειά της να αλώσει πλήρως τον κρατικό μηχανισμό, να εμποδίσει κάθε δυνατότητα ελέγχου και διαφάνειας και να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή είναι πρωτοφανής.
Αποτελεί χρέος όλων των δημοκρατικών δυνάμεων του τόπου αλλά και όλων των προοδευτικών πολιτών να ανακόψουμε αυτή την οπισθοδρόμηση.
