“You see a street... Like any street... Look closer...” είναι οι πρώτες φράσεις του τρέιλερ της σπουδαίας ταινίας του Σαμ Μέντες “American beauty”.
Το 1999 η ταινία αυτή, με πρωταγωνιστή τον συγκλονιστικό Κέβιν Σπέισι, παρουσίασε με ανατριχιαστικά προφητικό τρόπο μια ανατομία της “μεσαίας τάξης” των ΗΠΑ. Της τάξης των family values, των ματαιωμένων προσδοκιών και των καταπιεσμένων επιθυμιών. Επί της οποίας πάτησε και στηρίχθηκε και αναρριχήθηκε στην εξουσία ο πορτοκαλής μεγιστάνας, ο νεοφιλευθερισμός αυτοπροσώπως, συνοδευόμενος από τις πιο ακραία αντιδραστικές και απάνθρωπες ιδέες. Ο νεοπουριτανισμός εισέβαλε ορμητικά στη δημόσια σκηνή μαζί με τις υποτιμητικές απόψεις του Ντόναλντ Τραμπ για τις γυναίκες, που είχαν λόγω και έργω εκφραστεί και γίνει παγκόσμια γνωστές - τα χουφτώματα ήταν το λιγότερο.
Η ταινία μού ήρθε αυτόματα στο μυαλό μαζί με την εικόνα των σκούρων κοστουμιών και των συντηρητικών φορεμάτων με το σταυρουδάκι στον λαιμό, τη μέρα της ορκωμοσίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μαζί με την εικόνα από πεθερές και συμπεθέρες που παρακολουθούσαν έξαλλες από ενθουσιασμό την “ενθρόνιση”. Μαζί με την εικόνα της μαύρης μαυρίλας των ρασοφόρων που αναγορεύθηκαν πάλι σε πολιτική εξουσία.
Ο νεοπουριτανισμός είναι τέκνο του νεοφιλελευθερισμού και το “Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια” είναι ο φερετζές του. Βλέπεις, π.χ. μια οικογένεια να προσέρχεται χαρωπή στην ορκωμοσία ντυμένη με πενήντα αποχρώσεις του μπλε από την εταιρεία της συζύγου του κ. Μητσοτάκη; Και τον πρωθυπουργό να φιλάει ευλαβικά το χέρι του αρχιεπισκόπου; Αν κοιτάξεις λίγο από πιο κοντά, θα δεις να μαίνονται ενδοοικογενειακές συγκρούσεις για την εξουσία, θα δεις να έχει ήδη αναλάβει θέση στην Goldman Sacks η μόλις 21 χρόνων θυγατέρα του, θα δεις τις ελεγχόμενες επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του.
Βλέπεις μια αξιοσέβαστη κυρία που θυμίζει θεούσα στην εμφάνιση και ανέλαβε μόλις το υπουργείο Πολιτισμού; Αν κοιτάξεις λίγο πιο κοντά, θα δεις μια αδίστακτη γυναίκα που πρωταγωνίστησε στο μεγαλύτερο αρχαιολογικό φιάσκο, αυτό της Αμφίπολης, για να εξυπηρετήσει τον Αντώνη Σαμαρά. Που έκανε σημεία και τέρατα στο υπουργείο με το αμαρτωλό Ταμείο Αληλλοβοήθειας και ετοιμάζεται σήμερα να δώσει στους ιδιώτες τον πολιτιστικό θησαυρό της χώρας.
Βλέπεις μια όμορφη, νέα κοπέλα που γίνεται υφυπουργός Εργασίας; Αν κοιτάξεις λίγο από πιο κοντά, θα δεις μια θρασύτατη ανιστόρητη τεχνοκράτισσα, ένα golden girl, με σπουδές στην Αγγλία, μπλα, μπλα, και θητεία στον ΟΟΣΑ, που αποκαλεί “συλλογική ψυχική ασθένεια” τον σεβασμό στους αγώνες κατά της δικτατορίας.
Βλέπεις έναν αξιοσέβαστο καθηγητή Χωροταξίας και Πολεοδομίας να γίνεται υφυπουργός Περιβάλλοντος; Αν κοιτάξεις λίγο πιο κοντά, βλέπεις ότι είναι άνθρωπος του Λάτση και διαπραγματευόταν εκ μέρους του για το Ελληνικό.
Βλέπεις κι από κοντά κι από μακριά τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου να τον έχει αναλάβει απευθείας ο ΣΕΒ.
Βλέπεις και φρεσκοξυρισμένο, με το μάγουλο φράπα και το μαλλί κάγκελο, τον κ. Τζιτζικώστα, περιφερειάρχη της περιοχής που ακόμα θρηνεί, μετράει πληγές και δεν έχει ρεύμα.
Βλέπεις και τον “Ράμπο” Χρυσοχοΐδη να συγκεντρώνει εξουσίες για το καλό σου. Αν σκύψεις λίγο και κοιτάξεις από κοντά, θα τσούξουν ήδη τα μάτια σου από το δακρυγόνο στους δρόμους.
Δεν είναι μια συνηθισμένη δεξιά κυβέρνηση αυτό που βλέπεις. Αν κοιτάξεις από πιο κοντά, μαζί με τα κουστούμια τους φέρνουν και την Ιερά Εξέταση, που θα ’λεγε κι η μεγάλη βασίλισσα, η Ελισάβετ Α’.
