Στις χώρες του ακραίου νεοφιλελευθερισμού (Η.Π.Α. - Μεγάλη Βρετανία, Ολλανδία) η τακτική «Ανοσία της αγέλης» ήταν η κυβερνητική πρόταση για την αντιμετώπιση του Covid-19 και όπως θα περίμενε κανείς, απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί την πανδημία.

Με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός αλλά και τις ολοένα αυξανόμενες αναφορές περί «ατομικής ευθύνης» από τους κρατούντες, τα μέλη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας, σχολιάζουν την αξία της συλλογικής ευθύνης σε καιρούς κρίσης ενώ επιχειρούν να συμβάλλουν και στη συζήτηση για το πως θα μπορούσε να αναδιαμορφωθεί μία συνολική πολιτική για ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας στις σημερινές συνθήκες του 21ου αιώνα στην Ελλάδα.

Όπως συνεχίζει η παρέμβαση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας:

«Στην Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Αυστρία και το Βέλγιο η ατομική προστασία και η ατομική υπευθυνότητα ήταν το σχέδιο των κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα και σε αυτές τις χώρες ο Covid-19 να επιτίθεται χωρίς οίκτο, μιας που έπεσε πάνω στα συντρίμμια των δημόσιων συστημάτων υγείας που είχαν αφήσει πίσω τους οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τωρινών ή/και προηγούμενων κυβερνήσεων. Λαμπρή εξαίρεση η Ισπανία που έχει κάνει προσπάθειες ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους (κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Podemos)

Ίσως τα μόνα παραδείγματα συνεχούς προσηλωμένης στήριξης της δημόσιας υγείας να είναι η Πορτογαλία (κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Μπλόκο-Κομμουνιστές), η Κούβα (κυβέρνηση σοσιαλισμού) και ο Καναδάς (κυβέρνηση αριστερόστροφου φιλελευθερισμού).

Σε ότι αφορά τα μειωμένα κρούσματα και την έως τώρα μικρή θνησιμότητα στην Ελλάδα, οφείλουμε να αναρωτηθούμε αν είναι αποτέλεσμα ενός σωστά οργανωμένου και θωρακισμένου συστήματος υγείας.

Η απάντηση, δυστυχώς για όλους μας, έρχεται μέσα από την κραυγή αγωνίας του ιατρικού και λοιπού υγειονομικού προσωπικού που ζητά την άμεση ενδυνάμωση του ΕΣΥ για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού και αν μέχρι σήμερα δεν έχει ξεφύγει η κατάσταση, οφείλεται στις δικές τους ηρωικές προσπάθειες.

Επίσης όμως είναι σημαντικό να τονιστούν και τα βήματα ενίσχυσης στις δομές υγείας που έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και έχουν καθοριστικό ρόλο στην ανάσχεση του ιού.

1. Καθαρές 11.000 προσλήψεις στην υγεία το 2015-2019
2. Αύξηση των δαπανών για το κοινωνικό κράτος από τα 789 εκ€ το 2015 σε 3,5 δις€ το 2019.

Στον αντίποδα, σκληρά προσηλωμένη στο νεοφιλελεύθερο δόγμα, η Νέα Δημοκρατία απαξίωσε συνολικα το δημόσιο σύστημα Υγείας και - στο τέλος της ημέρας - την αξία της ίδιας της ανθρώπινης ζωής (Μείωσε 400 εκ€ τον προϋπολογισμό για την πρόνοια), αφήνοντας την αθωράκιστη απέναντι στην πανδημία.

Συγκεκριμένα, στον νομό Ηλείας η άμεση στελέχωση και η πρόσθετη χρηματοδότηση δεν ήταν προτεραιότητα παρά το μεγάλο χτύπημα του Covid-19 στο σύνολο των περιοχών του νομού.

Ο νομός μας διαθέτει έμπειρο δυναμικό Υγείας, δομές πρωτοβάθμιας που έβαλαν πλάτη και πολίτες που έχουν συνηθίσει να τα βγάζουν πέρα μόνοι τους χωρίς καμία εμπιστοσύνη στο Κράτος και αυτά είναι τα μόνα όπλα μας μέχρι τώρα.

Και απέναντι σε αυτόν τον ακραίο ατομικισμό που προτείνεται ως λύση του νεοφιλελευθερισμού, εμείς οφείλουμε άμεσα να ορθώσουμε τη δική μας απάντηση ως Δημοκράτες, προοδευτικοί και αριστεροί πολίτες. Ο νεοφιλευθερισμός έδειξε τα όρια του. Είναι ανίκανος να προστατεύσει τις ζωές μας.

Πώς λοιπόν μπορούμε να αναδιαμορφώσουμε μία συνολική πολιτική για ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας στις σημερινές συνθήκες του 21ου αιώνα στην Ελλάδα;

Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο με:

1. Συνταγματική κατοχύρωση για δημόσια και δωρεάν υγεία (πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που καταψηφίστηκε στην αναθεώρηση του 2019).
2. Ενίσχυση του Ιατρικού και λοιπού προσωπικού σε όλες τις δομές Υγείας.(από το 2019 και για τέσσερα χρόνια 2500 προσλήψεις κάθε χρόνο 1000 γιατροί και 1500 επικουρικό και λοιπό προσωπικό, ήταν η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και ακυρώθηκε από την ΝΔ).
3. Άμεση εφαρμογή του Οικογενειακού Ιατρού και του ηλεκτρονικού φακέλου (που έμειναν στη μέση μετά την 4ετία ΣΥΡΙΖΑ).
4. Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας με ουσιαστική μεταρρύθμιση και συνεργασία ίσως και πλήρη αποκέντρωση στους Ο.Τ.Α. Α' και Β' βαθμού του Κοινωνικού Κράτους και των δομών του, ετσι ώστε ο πολίτης να ελέγχει και να συμμετέχει ενεργά.

Με βασικό στόχο το κεντρικό, επιτελικό κράτος να ασχολείται:

1. Με τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό της πολιτικής.
2. Εξοικονόμηση πόρων για επιπλέον κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και Μονάδες αυξημένης φροντίδας (ΜΑΦ).
3. Στοχοθεσία στις χρόνιες παθήσεις.
4. Μετανοσοκομειακή υποστήριξη του ασθενούς.

Εμείς ως νέες-νέοι, αρνούμαστε ένα σπάταλο, κοστοβόρο, διεφθαρμένο νεοφιλελεύθερο κράτος προμηθειών (σκάνδαλο NOVARTIS).

Γιατί πιστεύουμε στην αξία της συλλογικής ευθύνης. Μόνο μέσα από τη συνεργασία και τη συλλογικότητα θα καταφέρουμε να οικοδομήσουμε μία καλύτερη κοινωνία και άρα ένα καλύτερο αποκεντρωμένο Κοινωνικό Κράτος των Πολιτών που μεριμνά για όλους, με δωρεάν καθολική κάλυψη και πρόληψη».