Πήγε στο φαρμακείο. Δεν ήθελε μάσκες, αντισηπτικά ή φάρμακα. Να μιλήσει ήθελε. Για το δράμα που ζει στο σπίτι της, τη βία που δέχεται από τον άντρα της και το αδιέξοδο που βιώνει κλεισμένη μέσα στο σπίτι. Να ζητήσει βοήθεια.
Πολλές γυναίκες και κορίτσια σ’ όλο τον κόσμο τρέχουν στο φαρμακείο για να μιλήσουν ή και να καταγγείλουν τον κακοποιητή τους που είναι ταυτόχρονα και σύντροφός τους. Στη Γαλλία, αν δεν καταφέρουν να είναι μόνες τους και συνοδεύονται υποχρεωτικά, αρκεί να ψιθυρίσουν τον κωδικό Μάσκα 19 για να στείλουν μήνυμα στον/στη φαρμακοποιό ότι κακοποιούνται και δεν μπορούν να μιλήσουν. Οι φαρμακοποιοί από τη μεριά τους, αν και υπερφορτωμένοι από την επιδημία και την αγωνία των ανθρώπων, αναγνωρίζουν την κρισιμότητα της κατάστασης και αποδέχονται την πρόσκληση της πολιτείας να λειτουργήσουν ως ενδιάμεσοι των γυναικών και της πολιτείας.
Στις ΗΠΑ, την Ινδία, την Αυστραλία, την Τουρκία, τη Νότια Αφρική, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, παντού στον κόσμο, οι γυναίκες κλεισμένες στο σπίτι στέλνουν μηνύματα κινδύνου για τη βία που τις απειλεί μέσα στα σπίτια τους. Η αύξηση των ποσοστών ενδοοικογενειακής βίας είναι παντού συντριπτική. Εκεί που μετράνε, αναφέρονται σε ποσοστά αύξησης πάνω από 35%. Ειδικές τηλεφωνικές γραμμές για παροχή βοήθειας στις γυναίκες που κακοποιούνται αναφέρονται σε κλήσεις που δεν μπορούν πια να καλύψουν. Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη στα κέντρα που ονομάζονται κέντρα φιλοξενίας μεταναστών. Οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες είναι στο έλεος της αντρικής βίας.
Αυτή είναι γενικά η κατάσταση που υποχρέωσε τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες να απευθύνει κυριακάτικα έκκληση στις κυβερνήσεις όλων των χωρών να προστατεύσουν τις γυναίκες και τα κορίτσια από τη συζυγική και ενδοοικογενειακή βία που αυξάνεται με την καραντίνα που έχει επιβληθεί για την αναχαίτιση της εξάπλωσης της πανδημίας. Στα αγγλικά και με υπότιτλους στα γαλλικά, τα αραβικά, τα ισπανικά, τα κινεζικά, τα ρωσικά και με σύνθημα «Η βία δεν περιορίζεται στα πεδία των μαχών», έκανε έκκληση για εκεχειρία μέσα στο σπίτι. Ζήτησε επίσης να τεθούν σε λειτουργία «συστήματα συναγερμού έκτακτης ανάγκης στα φαρμακεία και στα καταστήματα τροφίμων» που είναι τα μόνα στα οποία οι γυναίκες έχουν εύκολη πρόσβαση.
Στην Ελλάδα, σχετική σιωπή. Τα ΜΜΕ κάνουν σποραδικές νύξεις, ενώ τα πολιτικά κόμματα, οι ηγεσίες τους κυρίως, σιωπούν. Για άλλη μία φορά, η έμφυλη βία και οι γυναικοκτονίες θεωρούνται θέμα πολυτελείας. Η ασφάλεια και η προστασία του μισού πληθυσμού της χώρας όχι από τον κορονοϊό αλλά από τον ίδιο τους τον σύντροφο, τον πατέρα ή τον αδελφό δεν υπάρχουν στην πολιτική ατζέντα.
Αν δεν θέλουν να τις κακοποιούν να φύγουν, υποστηρίζουν κάποιοι, ρίχνοντας την ευθύνη της πολιτείας στις πλάτες των γυναικών. Να φύγουν και τα παιδιά που υφίστανται εκφοβισμό από το σχολείο τους; Να φύγουν και οι ομοφυλόφιλοι από τις γειτονιές που κακοποιούνται; Να φύγουν και οι πρόσφυγες από τους χώρους όπου δέχονται ρατσιστικές προκλήσεις. Να φύγουν και να πάνε πού; Πού να πάνε οι γυναίκες σαν θα φύγουν από το σπίτι τους;
Ακόμα και αυτό προϋποθέτει να έχουν κάπου να πάνε αυτές και τα παιδιά τους. Να έχουν δουλειά και υποστήριξη. Υπηρεσίες σπάνιες γενικά και εξαιρετικά δυσπρόσιτες στη διάρκεια της καραντίνας. Εξαίρεση ο Δήμος της Αλεξανδρούπολης, που μίσθωσε ξενοδοχείο για να φιλοξενήσει εκεί τις γυναίκες που επέζησαν από τη βία στο σπίτι τους.
Στην Αθήνα αντίθετα, ο ξενώνας του Δήμου της Αθήνας έκλεισε τις πόρτες του στις γυναίκες και σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία δεν υποδέχεται νέα περιστατικά για λόγους προστασίας των ήδη φιλοξενούμενων γυναικών. Σύμφωνα με την καταγγελία της φεμινιστικής συλλογικότητας «Καμία Ανοχή», τα νέα περιστατικά των γυναικών που καταφεύγουν εκεί για να σωθούν θα οδηγούνται στα υπνωτήρια αστέγων, χωρίς υποστήριξη και χωρίς ασφάλεια ότι δεν θα τις επισκεφθεί εκεί ο κακοποιητής τους.
Στη Θεσσαλονίκη, νεαρή κοπέλα κάλεσε την Παρασκευή το αρμόδιο συμβουλευτικό κέντρο του Δήμου Θεσσαλονίκης ζητώντας βοήθεια για την ίδια και τη μητέρα της και της απάντησαν να καλέσει από Δευτέρα.
Να πάνε πού οι γυναίκες αν η πολιτεία δεν δει την έκταση του προβλήματος και δεν φροντίσει για την ασφαλή διαμονή τους;
*καθηγήτριας Ιστορίας και Ιστορικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ
