to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Η Ελλάδα πρωτοστατεί στην αλλαγή πορείας στην Ευρώπη

Η δημοφιλής βρετανική πλατφόρμα ενημέρωσης και πολιτικής ανάλυσης «Open Democracy» φιλοξενεί άρθρο του Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη.


Στο άρθρο του ο Έλληνας ευρωβουλευτής επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι «ο μ.ο. του δημόσιου χρέους επί του ΑΕΠ σε ΕΕ και Ευρωζώνη, έχει αυξηθεί δραματικά – από το 68.4% το 2004, στο 90.7% το 2015-, τη στιγμή που η Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπει όριο 60%, μια πρόβλεψη που ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 είναι πρακτικά αδύνατο να τηρηθεί». Ειδικά για τα κράτη-μέλη του Νότου, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία και την Ιταλία, ο μέσος όρος είναι 126.8%, «με την προσπάθεια για ρύθμιση του δημόσιου χρέους να ξεκινά από την Ελλάδα».

Πηγή άρθρουhttp://bit.ly/2dTn2b4

 

Ακολουθεί το άρθρο μεταφρασμένο στα ελληνικά:

 

Η Ελλάδα πρωτοστατεί στην αλλαγή πορείας στην Ευρώπη
Του Δημήτρη Παπαδημούλη*

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ενώπιον μιας πολύ μεγάλης υπαρξιακής κρίσης, ίσως της κορυφαίας και πιο σύνθετης στην ιστορία της, ως αποτέλεσμα νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που ενισχύθηκαν την τελευταία δεκαετία και σήμερα βλέπουμε καθαρότερα από ποτέ τις συνέπειες τους.

Οι πολιτικές ακραίας λιτότητας, που εφαρμόστηκαν σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωζώνης μετά την κατάρρευση της αμερικανικής αγοράς στεγαστικών δανείων το 2008, επιδείνωσαν τις ήδη εύθραυστες οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, εκτίναξαν κρίσιμους μακροοικονομικούς δείκτες σε δυσθεώρητα επίπεδα και έπληξαν τους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους.

Μετά από έξι χρόνια αποτυχημένης εφαρμογής της ίδιας συνταγής περικοπών και συρρίκνωσης των εθνικών οικονομιών και των τοπικών αγορών, η Ευρώπη και οι πολιτικές ηγεσίες καλούνται να δώσουν πειστικές λύσεις για το μέλλον του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, πριν αυτό καταρρεύσει οριστικά από τις συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις και επιστρέψουμε σε συνθήκες και διαλυτικές καταστάσεις, που οι εμπνευστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δεκαετία του 1950 θέλησαν μια για πάντα να διαγράψουν από την πορεία της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Νότου και ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου

Η Ευρωμεσογειακή σύνοδος της Αθήνας που έγινε στις 9 Σεπτεμβρίου, με πρωτοβουλία του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, είχε ως στόχο να τεθούν οι βάσεις σε επίπεδο αρχηγών κρατών, ώστε να αποτυπωθεί με σαφήνεια η ανάγκη για αλλαγή του μείγματος οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής στην ΕΕ και την Ευρωζώνη.

Θεμελιώδη στοιχεία αυτής της αλλαγής είναι η στροφή στην ανάπτυξη και ο τερματισμός της μονομερούς λιτότητας. Είναι, επίσης, η ενίσχυση της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής, η μεγαλύτερη λογοδοσία και διαφάνεια των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων απέναντι στους πολίτες, η δικαιότερη κατανομή των ευρωπαϊκών κονδυλίων προς τις αδύναμες περιφέρειες, η ενίσχυση του πακέτου Γιούνκερ, η αναγνώριση της ανάγκης να δοθεί επιτέλουςπροτεραιότητα στην καταπολέμηση της ανεργίας -και κυρίως της ανεργίας των νέων πολιτών.

Οι στόχοι αυτοί αποτελούν κοινή επιδίωξη ενός ευρύτατου φάσματος αριστερών, δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Πάνω σε αυτή τη βάση ξεκίνησε και η πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση ευρύτερων πολιτικών συμμαχιών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που οδήγησαν στη φιλόδοξη πρωτοβουλία σύστασης της «Προοδευτικής Συμμαχίας», στην οποία συμμετέχουν Ευρωβουλευτές από την Αριστερά, τη Σοσιαλδημοκρατίακαι τους Πράσινους.

Η πρώτη κοινή πρωτοβουλία που αναλάβαμε, έπειτα από τον κοινό βηματισμό που αναπτύξαμε το προηγούμενο εξάμηνο για την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, αφορούσε στις εμπορικές συμφωνίες CETA και TTIP, ενώ οι προσπάθειές μας θα εντατικοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα στην ανάγκη τερματισμού των πολιτικών λιτότητας και στη δημιουργία ενόςσυγκεκριμένου πλάνου οικονομικής πολιτικής, που θα ευνοεί την ανάπτυξη πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης.

Άμεση λύση για το δημόσιο χρέος στην Ευρώπη

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπει όριο 60% επί του ΑΕΠ στο δημόσιο χρέος των κρατών-μελών, μια πρόβλεψη που ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 είναι πρακτικά αδύνατο να τηρηθεί από ολοένα και περισσότερα κράτη-μέλη.

Τόσο στην ΕΕ όσο και στην Ευρωζώνη, ο μέσος όρος του δημόσιο χρέους επί του ΑΕΠ έχει αυξηθεί δραματικά, καθώς από το 68.4% το 2004 εκτοξεύθηκε στο 90.7% το 2015, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη τόσο την προσέλκυση επενδύσεων όσο και τη διαδικασία σταδιακής μείωσης της φορολογίας. Ειδικά για τα κράτη-μέλη του Νότου, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία και την Ιταλία, ο μέσος όρος είναι 126.8%. Σε απόλυτα μεγέθη, αν υπολογίσουμε και το μέγεθος της οικονομίας και των αγορών των τριών από τα πέντε αυτά κράτη-μέλη (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία), τότε το ζήτημα λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις, απειλώντας ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα με κατάρρευση.

Η προσπάθεια για ρύθμιση του δημόσιου χρέους ξεκινά από την Ελλάδα και τη δέσμευση των θεσμών για εξειδίκευση το συντομότερο δυνατόν, των άμεσων και μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνσή του, σύμφωνα με όσα αποφάσισε το Eurogroup στις 24 Μαΐου και πιέζει σχετικά και το ΔΝΤ. Αυτή η ελάφρυνση έχει κριθεί απολύτως απαραίτητη, προκειμένου να εξασφαλιστεί, χωρίς επιβάρυνση των Ευρωπαίων φορολογούμενων, η βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. 

Η ελληνική οικονομία δείχνει να επιστρέφει σε θετικούς ρυθμούς, μετά από μια τεράστια οκταετή ύφεση και χρειάζεται τώρα έναν καθαρό, σταθερό ορίζοντα, ώστε οι δείκτες ανάπτυξης να καταστούν και ρεαλιστικοί και βιώσιμοι, αφήνοντας ισχυρό αποτύπωμα στην πραγματική οικονομία.

Η άνοδος της ακροδεξιάς ως συνέπεια της πολιτικής ανεπάρκειας της ΕΕ

Σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Γερμανία και η Γαλλία, η ακροδεξιά επιχειρεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Σε σύμπνοια με τις συντηρητικές δυνάμεις, στοχεύει στη διάλυση της ενωμένης Ευρώπης και στην ενδυνάμωση του ρατσιστικού και ξενοφοβικού μίσους, ως απάντηση στη διείσδυση του προσφυγικού στοιχείου στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Ο κίνδυνος μιας τέτοιας ισχυρής ροπής του εκλογικού σώματος προς τα ακροδεξιά σχήματα είναι ορατός και παρουσιάζει μια ανησυχητική δυναμική σε όλη σχεδόν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτελεί ιστορικό καθήκον όλων των προοδευτικών δυνάμεων να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη. Για αυτό και οι προσπάθειές μας πρέπει να εντατικοποιηθούν. Η Κομισιόν, το Ευρωκοινοβούλιο και κυρίως το Συμβούλιο, δηλαδή οι κυβερνήσεις, οφείλουν να αφουγκραστούν τις έντονες ανησυχίες των πολιτών για το μέλλον της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή, η Επιτροπή οφείλει να τηρεί της δεσμεύσεις της, όσον αφορά στην παραβίαση των κοινών αποφάσεων από κράτη-μέλη, όπως συμβαίνει στο προσφυγικό ζήτημα. Όσο τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα δεν μπορούν να εφαρμόσουν δεσμευτικές αποφάσεις και όσο οι πολιτικές ηγεσίες αξιοποιούν την παρουσία και συμμετοχή των κρατών τους στην ΕΕ μόνο για να απολαμβάνουν τα προνόμια που παρέχονται, θα είναι πρακτικά αδύνατο για την Ευρώπη να λειτουργεί με συλλογικό και συντεταγμένο τρόπο. Η «Ευρώπη α λα καρτ» δεν έχει κανένα μέλλον.


*Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)