Υστερα από σαράντα χρόνια πανεπιστημιακής απασχόλησης, κάποια από αυτά σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας, παρακολουθώ με άφατη θλίψη, απογοήτευση και απόγνωση την έξωθεν επιχειρούμενη απόπειρα πραγματικής κατάληψης των Ανώτατων Ιδρυμάτων. Μοναδική παρηγοριά, ο διάλογος και η συμπαράταξη με τους συνάδελφους καθηγητές και φοιτητές. Και ο σχεδιασμός της δράσης απέναντι στην αντίδραση. Με μνήμες ποικίλες, μεταξύ των οποίων και η όποια συμβολή μου στον 1268/1982. Μια δημοκρατική επανάσταση, που αντέχει και μάχεται.
Περιμένω από τα κόμματα της δημοκρατικής και αριστερής αντιπολίτευσης, για λόγους ιστορικής, δημοκρατικής, λαϊκής και κοινωνικής συνταγματικότητας, να συγκροτήσουν κοινό πολιτικό μέτωπο αντεπίθεσης και απόκρουσης της εισβολής μέσα και έξω από τη Βουλή.
Χωρίς ναρκισσιστική διάθεση ή διάθεση αυτοδικαίωσης ανέσυρα από το αρχείο σχετική αρθρογραφία μου στην «Εφημερίδα των Συντακτών», οι πνευματικοί δεσμοί με την οποία παραμένουν ακατάλυτοι. Η προβλεπτικότητα επιτείνει και εντείνει την εκπαιδευτική απελπισία μου. Χαρακτηριστικά αποσπάσματα αυτής της αρθρογραφίας επαναφέρω στη μνήμη των φίλων αναγνωστών.
«Στην εκπαιδευτική διαδικασία, ως εκ τούτου, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο πρέπει να επιβληθεί ο πατερναλιστικός συντηρητισμός της άκρας Δεξιάς.... Η ιδεολογική στάση της νέας γενιάς πρέπει να χαρακτηρίζεται από την πίστη σε ένα ισχυρό κράτος, την εφαρμογή αυστηρών νόμων, σκληρών ποινών και πειθαρχικών μέτρων, από την πίστη στην ιεραρχία (πλούσιος-φτωχός, εργοδότης-εργαζόμενος, προϊστάμενος-υφιστάμενος, άντρας-γυναίκα, γονέας-παιδί, δάσκαλος-μαθητής) με έμφαση στην πιο σκοτεινή παράδοση και από την υποστήριξη σε μια "ατομοκεντρική" οργανική "κοινωνία" αντίθετη προς κάθε μορφή συλλογικής δραστηριότητας». «Παιδεία, ιδεολογία και εξουσία», 22.5.2020.
«Κανένα πρόβλημα ιδιαίτερης και άξιας λόγου βίας και συνακόλουθης αναγκαίας "ασφάλειας" και "προστασίας" δεν υφίσταται στα ελληνικά Πανεπιστήμια, ακόμα και στα λεγόμενα κεντρικά και μεγάλα. Μη σας συμπαρασύρει η άθλια προπαγάνδα των πολιτικών θανάσιμων εχθρών του δημόσιου Πανεπιστημίου και των συστημικών ΜΜΕ. Πρόκειται κυριολεκτικά για πνευματική αποπλάνηση. Θέλουν να εγκαθιδρύσουν ιδιωτικό κολεγιακό καθεστώς, υπό τις εντολές της ολιγαρχίας...
»Σε κάθε περίπτωση ο "νόμος" ψηφίστηκε και "ισχύει". Το μεγάλο στοίχημα είναι να μην εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη. Οι φοιτητικές παρατάξεις θα πρέπει να εγκαταλείψουν την αντιπαράθεση και να συγκροτήσουν μαζί με καθηγητές και διοικητικούς μεικτές επιτροπές με μοναδικό στόχο την εσωπανεπιστημιακή κινητοποίηση μη εισόδου και εγκατάστασης της αστυνομίας και επομένως μη εφαρμογής του "νόμου", που κουρελιάζει το πανεπιστημιακό αυτοδιοίκητο του άρθρου 16 του Συντάγματος, μόνιμου εφιάλτη τους». «Το Πανεπιστήμιο μετά», 24.2.2021.
«Γι' αυτό και η συστοιχία «θεσμικής κρατικής νομιμότητας» και παράλληλης παραθεσμικής και παρακρατικής καταναγκαστικής εξουσίας επιχειρεί την εξόντωση του δημόσιου Πανεπιστημίου με προπομπό τα αστυνομικά σώματα. Αντίσταση και ανυπακοή ως ηθική και πολιτική απάντηση και επιταγή». «Παράλληλη εξουσία και Πανεπιστήμιο», 28.1.2021.
«Η λυσσώδης προπαγάνδα του δημοσιογραφικού μεγαλοαστισμού, απολύτως εχθρική απέναντι στο δημόσιο Πανεπιστήμιο». «Μπροστά στο σύστημα εξουσίας», 30.3.2021.
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ένας οποιοσδήποτε συντηρητικός πολιτικός. Κατέλαβε την εξουσία χάρη στη δύναμη των καναλιών και ενός μικρού κύκλου ατόμων της ολιγαρχίας. Και έτσι συμπεριφέρεται ως δήθεν "τολμηρός μεταρρυθμιστής", ενώ στην πραγματικότητα υπηρετεί τα πιο σκοτεινά συμφέροντα». «Εξεγερτική παιδεία», 2.8.2021.
«Το δημόσιο Πανεπιστήμιο υφίσταται εχθρική εισβολή από το υπουργείο Παιδείας και αμύνεται του δημοκρατικού και επιστημονικού εδάφους, γιατί σε λίγο θα τελεί υπό την κατοχή μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων». «Δεξιά και Παιδεία», 22.12.2021.
Ιούνιος 2022. Το «σε λίγο» ήρθε, έφτασε, είναι εδώ. Πανεπιστημιακή αστυνομία και σχέδιο νέου «νόμου-πλαίσιο» χεράκι χεράκι. Το τελευταίο, χαριστική βολή στο συνταγματικό και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Διοίκηση, αυτοδιοίκηση, φοιτητικός συνδικαλισμός υπό διάλυση. Αλλά πάνω και πρώτα απ' όλα υπό κατάρρευση το απόλυτο δικαίωμα κάθε φοιτητή σε επιστημονική παιδεία και μόρφωση και σε πτυχίο αξιοπρεπές και ελπιδοφόρο. Εχθροί της νέας γενιάς.
Γι' αυτό και ο αγώνας συνεχίζεται. Στο Πανεπιστήμιο, στην εφημερίδα, στο γραφείο, στον δρόμο, στο πεζοδρόμιο. Το οφείλουμε στους ιστορικούς αγώνες της νεολαίας.
* ομότιμος καθηγητής, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
